قدس آنلاین: باید توجه داشت که همگام و همراه با گذر زمان، «گفتمان اجتماعی» یک جامعه نیز تغییر می کند و در مقایسه امسال با سال گذشته یا سال بعد می توان فهمید که یک گفتمان در جامعه رایج نیست. بنابراین نیاز است که به تناسب گفتمان جامعه و مخاطب، رسانه نیز گفتمان جدیدی را داشته باشد.

ضرورت های رسانه ای در ورود به مباحث مهدوی

به گزارش قدس آنلاین به نقل از شبستان، برنامه «فردایی دیگر» از جمله برنامه های مهدوی رسانه ملی است که با رویکردی متفاوت و جدید درباره مباحث مهدوی و آخرالزمان از شبکه سوم سیما (یکی از پربیننده ترین شبکه های تلویزیون) پخش می شود. تاکنون قریب به 30 قسمت از این برنامه مستندگونه، با حضور کارشناسان و صاحبنظران مباحث آینده پژوهی و آخرالزمان پخش شده که در همین مدت نیز بازتاب قابل توجهی در فضای علمی و نخبگانی و دانشگاهی کشور داشته است.

با توجه به موضوع این برنامه و رویکرد امروزین و روزآمد آن به مباحث مهدوی و آخرالزمان، گفت وگویی داشته ایم با حامد پورحامدی، پژوهشگر و تهیه کننده این برنامه که در ادامه بخش نخست این گفت و گو را می خوانید؛

آقای پورحامدی ضمن تشکر از این که برای این گفت و گو وقت گذاشتید لطفا در اولین سوال و سرآغار سخن بفرمایید که چرا در برنامه «فردایی دیگر» با رویکردی متفاوت نسبت به همه برنامه های مهدوی رسانه، به این موضوع ورود داشتید؟

برنامه «فردایی دیگر» از جمله برنامه های مهدوی رسانه ملی است. ما در آسیب شناسی برنامه های مهدوی رسانه، به این نتیجه رسیدیم که در چند سال اخیر برنامه های مهدوی ای که از رسانه پخش شده است، اغلب با مباحث و موضوعاتی تکراری بوده است. ضمن این که باید توجه داشت که همگام و همراه با گذر زمان، «گفتمان اجتماعی» یک جامعه نیز تغییر می کند و در مقایسه امسال با سال گذشته یا سال بعد می توان فهمید که یک گفتمان در جامعه رایج نیست. بنابراین نیاز است که به تناسب گفتمان جامعه و مخاطب، رسانه نیز گفتمان جدیدی را داشته باشد.

شما در برنامه «فردایی دیگر» چه هدفی را دنبال می کنید؟

در فرآیند نظام سازی، همواره باید مدلی از آینده را در ذهن مخاطب ایجاد کرد که شخص بتواند خود را با آن بسنجد و موتور محرکی باشد که با آن به سمت آینده حرکت کند. ما در این برنامه یک تصویر کلی از جامعه آرمانی بعد از ظهور را ارائه داده و به تناسب آن، مفهومی از «آینده» و نسبت آن با «انتظار» را مورد مداقه قرار می دهیم. یعنی نسبت بین وضعیت موجود و وضعیت مطلوب؛ وضعیت موجود همین جایی است که در آن قرار داریم و وضعیت مطلوب قطعا نظام آرمانی الهی مهدوی است که در آن تمام استعدادها شکوفا می شود و هدف ما رسیدن به آنجاست.

ارتباط بین مباحث مهدویت و آینده پژوهی چیست؟ چرا در این موضوع به سراغ مفهومی به نام «آینده پژوهی» رفته اید؟

با یک بررسی می توان فهمید که نزدیک ترین علمی که می تواند ما را به این مسیر (وضعیت مطلوب که پیش تر اشاره شد) برساند، آینده پژوهی است. «آینده پژوهی» همان علمی است که امروز در غرب برای برنامه های کوتاه مدت و میان مدت مورد استفاده قرار می گیرد. امروز بخش هایی از علم آینده پژوهی در کشور ما بومی شده و به حوزه علوم انسانی ورود پیدا کرده و در برخی مراکز، این علم با عنوان آینده پژوهی اسلامی مورد استفاده قرار می گیرد.

در برنامه فردایی دیگر موضوع مهدویت نیز با این علم و مفهوم (آینده پژوهی) ترکیب شده و با همکاری پژوهشگاه فرهنگ و علوم اسلامی، پژوهشکده مهدویت، موسسه آینده روشن، مرکز تخصصی مهدویت و پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی یک کار بین پژوهشگاهی انجام و مباحث مفیدی از آن استخراج شد.

در رابطه با فرم و شکل ظاهری برنامه هم توضیح دهید لطفا!!

شکل این برنامه حالت مستندگونه دارد، البته الزاما از همه تعاریف برنامه مستند تبعیت نمی کند اما تلاش شده که ظاهر و شمایل مستندگونه داشته باشد، تا از جذابیت لازم برای مخاطب هم برخوردار باشد.

تا کنون نزدیک به 30 قسمت از برنامه از رسانه ملی پخش شده، بازخوردها و برآیندی که به دنبال داشته، چگونه بوده است؟

مخاطبان این برنامه بیشتر قشر جوان بوده اند و برنامه در جامعه نخبگانی و علمی کشور و در میان قشر دانشگاهی بازخورد خوبی داشته است. اساتید دانشگاه، صاحبنظران و اهل فن این مسیر را تایید کرده اند اما با توجه به این که هنوز آینده پژوهی در فضای علمی کشور ما کاملا تبیین نشده و از سوی دیگر مباحث مهدویت نیز هنوز به روز نشده، مشکلاتی در این زمینه وجود دارد و آسیب ها به مرور زمان مشخص می شود.

آسیب هایی که اشاره می کنید دقیقا ناظر به چه موضوع و مسایلی است؟ و شما برای رفع آن چه راهکاری ارائه می دهید؟

برای راحت تر گام برداشتن در این مسیر باید دو آسیب را برطرف کرد نخست این که باید گفتمان سازی در فضای علمی کشور ایجاد شود و مباحث «به روز مهدویت» را مطرح کرد. دوم این که به حالت «میان رشته ای» در این زمینه کار شود. یعنی مباحث میان رشته ای مهدویت را مطرح کنیم و از این که آن را با علوم رایج پیوند دهیم، بیم نداشته باشیم.

انتهای خبر/

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.