۲ آبان ۱۳۹۵ - ۰۸:۲۱
کد خبر: 467363

مدتی است بحث درآمد های هنگفت نقل محافل و جراید و مطبوعات شده است. یک روز مدیران. روز دیگر رئیسان. یک روز این گروه و روز بعد آن نهاد. در این میان پزشکان هم بی نصیب نبوده اند.

هرچند وقت یک بار بحث درآمد پزشکان مطرح می شود. عده ای حمله می کنند و عده ای دفاع. هر روز یک خبر و حرف نو و یک اظهار نظر تازه. برخی برای مهاجم هورا می کشند و بعضی دیگر برای مدافع دست مریزاد می گویند.

پزشکان در همه دنیا مرفه اند. چه کسی دوست داشته باشد چه نه. واقعیت این است که طرح تحول نظام سلامت یک طرح خاکستری است. هم امتیازات مثبت و سفید داشته و هم گوشه های تاریک و سیاه. پوشش خدمات درمانی به این وسعت هم خدمت بزرگی است و البته بار سیاسی مثبت برای مجریان دارد. اما این طرح در حال حاضر با هزینه های سنگین مواجه شده که یکی از این هزینه ها طلب پرسنل درمان بخصوص پزشکان است.

اکنون راه حل چیست؟ به نظر می رسد راه حل کاهش این هزینه ها به هر ترتیبی است. به هر روش و با هر اخلاق. کارانه پزشکان. حقوق ثابت و حق ماندگاری تمام و کمال و جزء به جزء قانونی و زیر نظر است. قوانینی که خود قانون گذاران معترض و مسوولان تصویب کرده اند. اما حالا با این کسری بودجه باید کاری کرد.

 راه حل هایی که تا کنون پیگیری شده به این شرح است؛ خنثی کردن قوانین بالا با تصویب قوانین دیگر! اجرایی کردن طرح هایی که کارانه را کمتر کند و به عناوین مختلف بارها و بارها این کاهش اعمال شود. یعنی به زبان بی زبانی اعتراف به ناتوانی در اجرای قوانینی که چار چوب پرداخت در شروع طرح نظام سلامت بودند و تغییر آن ها به ناچار.

اما باز هم کسری بودجه از بین نرفت پس اقدام بعدی چیست؟

وارد شدن بیمه ها! اعمال کسری ها به هر بهانه ای. حتی خط خوردگی یک صفحه. یعنی تنزل نظارت یک سازمان به گرفتن ایرادهای املایی، خط خوردگی ها، رنگ خودکار پرونده ها به امید کسری های بیشتر.

مثل یک بازی. هر کارمندی که بیشتر کسری بزند برنده است.

باز هم بدهی بالاست. با این ترفند ها نمی شود. پس اقدام بعد فرار به جلو با شروع کردن تخریب گروه طلبکار است! به هر قیمتی و با هر ادبیاتی. تهمت ها در زمینه های مختلف برای آماده کردن ذهن عموم جامعه و بکار گیری تمام توان تبلیغاتی در این مورد. که گروهی که فلان می کنند و بهمان می خورند از حق شما عموم جامعه می خورند و غیره. ذهنیت مسموم شده جامعه، اهرم فشاری می شود که به دلخواه و سلیقه بر علیه پزشکان قابل استفاده است، دیگر گروه طلب کار در صورت درخواست طلب خود متهم به هرگونه فساد و آلودگی می شود.

بی شک هم اکنون در این مرحله هستیم و خدا می داند این داستان به کجا ختم خواهد شد. شاید اقدام بعدی استفاده از لباس های متحد الشکل و خوراک یکسان باشد.

دوستانی که نگران درآمد 190 میلیونی هستند چرا نگرانند؟ 190 میلیون که کم است. فرض کنید درآمد ماهانه همه ما یک میلیارد و 900 میلیون تومان است. دوستان بزرگوار شما که پرداخت نمی کنید پس از چه باک دارید؟ هنوز بدیهی های سال گذشته تسویه نشده. کارانه دوهزار میلیونی این ماه من در کدام دولت و کدام برنامه توسعه تسویه می شود خدا می داند.

دوستان بزرگوار، برنامه ریزان، سیاستمداران و سروران گرامی. این راهش نیست! طبق قانون هیچ سقفی برای درآمد تعیین نشده اما تاخیر در پرداخت حقوق قطعاً غیر قانونی است. پس پوچ گرایی را رها کنید. پزشکان را مقصر فقر مردم جلوه ندهید. مرفهان را دزد خطاب نکنید. تهمت ها را پس بگیرید. زخم هایی که بر تن جامعه پزشکی زدید درمان کنید. بازی های سیاسی را تمام کنید. به جلو فرار نکنید. سرتان را بالا بگیرید، جوانمردانه و با غرور بگویید؛ نداریم، نمی دهیم!

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.