به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم، پس از حمله صدام به اسرائیل در زمان جنگ خلیج فارس صهیونیست‌ها در دکترین نظامی خود بازبینی انجام دادند و موضوعی جدید تحت عنوان حفاظت از شهروندان در مقابل حملات دشمن به آن اضافه شد.
در این راستا اقدام به طراحی و ساخت سامانه‌های دفاع موشکی و ایجاد فرماندهی جبهه داخلی کردند. حال پس از گذشت حدود ۲۵ سال از این موضوع به نظر می‌رسد علیرغم هزینه‌های بسیار سنگینی که برای حفاظت از ساکنین خود انجام داده‌اند در عمل این راهبرد شکست خورده است.
«تل‌آویو» برترین هدف در جنگ آینده
اخیرا یکی از نویسندگان اسرائیلی مطلبی با عنوان تل آویو برترین هدف در جنگ آینده در روزنامه عبری زبان معاریو نگاشته است که به بررسی آن می‌پردازیم.
وی دلایلی برای بهترین هدف بودن تل‌آویو بیان می‌کند. حتی اگرموشک‌ها دارای دقت بالایی هم نباشند و به برج‌های بلند هم اصابت نکنند، میزان خسارت‌هایی که به شهر وارد می‌شود آنقدر زیاد است که این شهر به عنوان یک هدف مناسب در جنگ‌های آینده باشد. در روزی که حدود ۱۵۰ هزار موشک و راکت از سمت لبنان و ۱۲ هزار موشک از سمت نوار غزه به سمت این شهر شلیک شود، از نظر تجهیزات پدافندی این شهر بسیار آسیب پذیر است و این موضوع یک سناریوی تخیلی نیست.
سیستم‌های پدافندی موجود در اسرائیل توانایی مقابله با تهدیدات را ندارند و در راس آنها سامانه گنبد آهنین است که در یک زمان نمی تواند تمام آسمان اسرائیل را پوشش دهد. انتقال این سامانه‌ها از جبهه شمالی به جبهه جنوبی حداقل یک روز طول می‌کشد که در همین زمان هزاران موشک و خمپاره بر سر اسرائیلی ها فرود خواهد آمد.
از طرف دیگر این سامانه پدافندی برای حفاظت از نقاط مهم مانند نیروگاه‌های برق و برج‌ها در مرکز تل‌آویو در نظر گرفته شده است. شایان ذکر است اهدافی که برای موشک‌های دشمن در نظر گرفته شده در ساحل دریای مدیترانه از شهر عسقلان تا حیفا پراکنده می‌باشند که در صورت اصابت موشک‌ها به این اهداف تمام سیستم های اسرائیل مختل خواهد شد و از کار خواهد افتاد؛ زیرا بدون برق تمام تجهیزات برقی و الکترونیکی مانند شبکه‌های تلویزیونی و تجهیزات اطلاع رسانی، ایستگاه‌های آب، سوخت و برق، فرودگاه‌های داخلی و بین المللی، بیمارستان‌ها، انبارهای مواد غذایی و بسیاری از اماکن دیگر از کار خواهد افتاد.
این نویسنده به این موضوع اشاره می‌کند که اگر چه سامانه هایی مانند گنبد آهنین برای حمایت از ساکنین و کاهش خسارت در شهرهایی مانند تل آویو، حیفا، قدس، بئرالسبع و ... در نظر گرفته شده است؛ ولی ارتش اسرائیل باید بر مناطقی که موشک‌ها از آنجا پرتاب می‌شود متمرکز شود و هزینه‌های پرتاب موشک توسط دشمن را چه از لبنان و چه از نوار غزه افزایش دهد. حتی این موضوع هم کافی نبوده و برای از بین بردن تهدیدات موشک نیاز مند پیشروی در عمق خاک دشمن توسط نیروی زمینی هستیم.
مطالب بیان شده بیانگر واقعیت هایی است که در ادامه به آن می پردازیم:
شکست راهبرد دفاع از صهیونیست‌ها
اولین موضوع که در ابتدا هم به آن اشاره شد این است که راهبرد حفاظت از شهروندان در عمل با تردیدها و سوالات بسیار زیادی همراه است که نشانه‌های شکست این راهبرد در جنگ‌های اخیر علیه نوار غزه بیشتر آشکار شده است. به بیان دیگر صهیونیست‌ها علیرغم هزینه‌های بسیار سنگین جهت طراحی و ساخت سامانه‌های دفاع موشکی و تبلیغات فراوان در سطح عمومی جامعه خود، در عمل توفیق چندانی بدست نیاورده‌اند و بسیاری از مطالبی که در زمینه سامانه‌های دفاع موشکی مانند گنبد آهنین بیان می‌شود بیشتر جنبه تبلیغاتی و عملیات روانی برای ایجاد آرامش در سطح عمومی دارد.
پس از جنگ ۵۱ روزه مطالب منتشر شده مشابه این مطلب در رسانه‌های صهیونیست که بیانگر واقعیت‌های موجود می‌باشد افزایش یافته است که یکی از اهداف این کار می‌تواند کاهش فشار افکار عمومی بر نظامیان و سیاستمداران صهیونیست نسبت به خسارت‌های وارده بر اسرائیلی‌ها در جنگ‌های آینده باشد. البته در برخی مواقع بیان این واقعیت‌ها در راستای ایجاد اقنا در جامعه جهت هزینه‌های نظامی بیشتر بخصوص در زمینه دفاع موشکی هم می‌باشد.
نویسنده اسرائیلی پیشنهاد حضور نیروی زمینی در خاک دشمن را می‌دهد که نه تنها نشان دهنده ضعف سامانه‌های دفاع موشکی در مقابله با موشک‌ها و حفاظت از صهیونیست‌ها می‌باشد بلکه توانمندی نیروی هوایی در از بین بردن تهدیدات موشکی مانند سکوهای پرتاب موشک و ... را هم با تردیدهای جدی مواجه می‌کند. به بیان دیگر نیروی هوایی پیشرفته صهیونیست‌ها به تنهایی توانایی از بین بردن تهدیدات موشکی در جنگ‌های آینده را نخواهد داشت.
نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که در صورت حضور نیروی زمینی در خاک لبنان و یا در نوار غزه، میزان آسیب پذیری صهیونیست ها به شدت افزایش می‌یابد. حضور نیروی زمینی در خاک لبنان فرصتی طلایی را در اختیار رزمندگان ورزیده و با تجربه حزب الله قرار خواهد داد تا تجربیات گوناگون چند ساله خود در جنگ سوریه را عملی نموده و ضربه سنگینی به دشمن صهیونیست که نسبت به نیروی انسانی خود بسیار آسیب پذیر می باشد وارد نمایند.
حال این سوال مطرح می شود که صهیونیست‌ها بین بد و بدتر کدام را انتخاب خواهند کرد؟ شاید سخنان اخیر لیبرمن وزیر جنگ صهیونیست‌ها مینی بر اینکه به دنبال راه انداختن جنگ جدیدی نیستند، برای جلوگیری از وقوع خسارت‌ها و کشته‌های بیشتر در سرزمین‌های اشغالی می‌باشد.
نظر شما