به گزارش خبرآنلاین، یکی از ابزارهای بازمهندسی شیوه‌ها و روش‌های انجام امور دولتی و به تبع آن بازآفرینی مدیریت دولتی، استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در تولید و ارائه کالاها، اطلاعات و خدمات به شهروندان، بخش‌های اقتصادی، کارمندان دولت و دستگاه‌های دولتی و غیردولتی است.
مرکز پژوهش‌های مجلس، کارکرد مهم فناوری اطلاعات و ارتباطات را بهبود ارائه خدمات، کاهش کاغذبازی‌های اداری، کاهش هزینه‌های دولت و شهروندان و افزایش رضایتمندی کارکنان و مراجعان، ارتقای بهره‌وری و تقلیل فساد اداری می داند. توسعه کاربرد شتابان فناوری اطلاعات و ارتباطات و تسریع در اجرای دولت الکترونیک، یکی از اهداف اصلی کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه است.
در قوانین و اسناد بالادستی کشور از جمله سند چشم‌انداز، سیاست‌های کلی نظام و برنامه پنجم توسعه بر به‌کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات و تحقق دولت الکترونیک به‌عنوان یکی از ملزومات اصلی توسعه کشور تاکید شده است، به‌طوری که بند «الف» ماده ۴۶ برنامه پنجم توسعه دستیابی به جایگاه دوم منطقه را از نظر شاخص‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات ازجمله شاخص توسعه دولت الکترونیک هدف‌گیری کرده است. اقدامات انجام شده در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در سال‌های گذشته در مقایسه با چنین اهداف و سیاست‌هایی بسیار اندک و ناچیز بوده است.
آمارها نشان می‌دهد که وضعیت ایران از حیث توسعه شاخص دولت الکترونیک از رتبه ۱۱۵ در سال ۲۰۰۳ به رتبه ۱۰۵ در سال ۲۰۱۵ تغییر یافته ا ست. گزارش سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در سال ۱۳۹۴ حاکی از آن است که در سال ۲۰۱۲ شاخص توسعه دولت الکترونیک در ایران ۱۰۰، ترکیه ۸۰، بحرین ۳۶، امارات ۲۸، عربستان ۴۱، قطر ۴۸ و عمان ۶۴ بوده است. این شاخص در سال ۲۰۱۴ در ایران به رقم ۱۰۵، ترکیه ۷۱، بحرین ۱۸، امارات ۳۲، عربستان ۳۶، قطر ۴۴ و عمان ۴۸ تغییر کرده است.
این آمارها نشان می‌دهد که وضعیت ایران در زمینه شاخص دولت الکترونیک از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ تنزل پیدا کرده است. این در حالی است که این شاخص در کشورهای ترکیه، بحرین، عربستان، قطر و عمان بهبود پیدا کرده است.
از سوی دیگر، رتبه ایران در شاخص دولت الکترونیک در بخش سرمایه انسانی ۰.۶۸۸۲، زیرساخت مخابرات ۰.۲۹۴، خدمات آنلاین ۰.۳۷۰۱ و شاخص توسعه دولت الکترونیک ۰.۴۵۰۸ است.
گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد با اینکه دولت الکترونیک در ایران در اوایل دهه ۱۳۸۰ با جدیت مورد توجه قرار گرفت، اما در سال‌های بعدی طرح‌های راهبردی تا حدی کنار گذاشته شدند و در حال حاضر ایران به لحاظ شاخص‌های حکومت الکترونیک در میان کشورهای جهان و حتی منطقه جایگاه شایسته‌ای ندارد. در حالی که دولت الکترونیک و استفاده از فناوری‌های جدید ارتباطی و اطلاعاتی به ویژه اینترنت ازجمله زمینه‌هایی است که باعث ارائه خدمت بهتر و با کیفیت‌تر به شهروندان با هزینه کمتر و رضایتمندی بیشتر شده است.
نظر شما