موضوعی که گرچه برخی آن را به برگزاری نشست ها و همایش ها خلاصه کرده اند اما اهمیت آن همچنان باقی است.

• سهم ارزنده کارگران در انقلاب

رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران در گفت و گو با قدس آنلاین با اشاره به این نشست می گوید: رهبر انقلاب در دیدار امسال خود در هفته کارگر علاوه بر طرح مشکلات کارگران بر ضرورت حمایت از تولیدات داخلی نیز تاکید کردند و به مسوولان کشور توصیه نمودند در راستای تامین معیشت و امنیت شغلی تلاش کنند و به این شکل بهترین نقشه راه را در این زمینه ترسیم کردند.

غلامرضا عباسی با اشاره به نقش کارگران در انقلاب اسلامی خاطر نشان می کند: کارگران همواره در انقلاب اسلامی نقش آفرینی کرده اند و بیشترین و مهمترین نقش را نیز بر عهده داشته اند. در طول دفاع مقدس کارگران از جمله گروه های حماسه ساز و پیشتاز در این عرصه بوده اند. بگونه ای که پس از قشر دانش آموزی، بیشترین شهدا را تقدیم انقلاب کرده و از سویی در سنگر تولید و سازندگی نقش بسزایی را عهده دار بوده اند.

• کارگران را در سود کالاها مشارکت بدهیم

وی می گوید: امروز مهمترین وظیفه کارگران افزایش کیفی محصولات داخلی است و اگر بخواهیم کشورمان را از واردات بسیاری از کالاهای غیر ضروری بی نیاز کنیم چاره ای نداریم جز آنکه به تولید و حمایت از کالاهای داخلی اهمیت دهیم. در این فرایند نقش کارگران بسیار مهم است. بگونه ای که در راستای بحث سه جانبه گرایی، این کارگران هستند که زمینه را برای کیفیت کالاها فراهم می کنند. بنابر این نقش  آن ها در کار و تلاش و اهمیت به کیفیت بسیار مهم است. از سویی باید ضمن فرهنگ سازی در این خصوص زمینه را برای بهبود کیفی کالاهای داخلی فراهم کرد.

این آمادگی در جامعه کارگری وجود دارد تا در هر زمان که نیاز باشد نظام و کشورمان را در خصوص تولید کالاهای کیفی یاری کنند. چرا که اگر تولیدات داخلی منطبق بر استانداردهای جهانی افزایش پیدا کند قطعاً خریداران نیز به سراغ کالاهای بی کیفیت خارجی نخواهند رفت. البته همراه با آن لازم است ضمن تبلیغاتی اعلام شود که کیفیت محصولات داخلی از نمونه های مشابه خارجی آن بیشتر شده است.

ایجاد انگیزه در کارگران بمنظور تولید محصولات کیفی، به شرکای دیگر اجتماعی یعنی کارگران و دولت بر می گردد. با افزایش کیفیت کالاهای داخلی این محصولات خریدار بیشتری پیدا خواهد کرد در این میان باید کارگران در سهم سود کالا سهیم باشند و نباید آن ها را نادیده گرفت.

باید علاوه بر  مشارکت دادن نیروی مولد در سود کالاها در ارایه دستمزدهای 812 هزار تومانی به وی تجدید نظر کنیم چرا که در غیر اینصورت او اصلاً انگیزه ای برای کار و تولید بهتر نخواهد داشت. باید برای نیروی کار ایرانی اهمیت قایل شد تا انگیزه های تولید کیفی افزایش یابد. آنگاه که کارگران از بابت هزینه ها و درآمدهای خود نگرانی نداشته باشند آن وقت کیفیت کار آن ها ارتقا خواهد یافت و این مهمترین سهمی است که می توان از کارگران در اقتصاد مقاومتی سراغ گرفت.

• 90 درصد قراردادهای کار موقت است

وی به ضرورت تامین امنیت شغلی برای کارگران نیز اشاره می کند و اضافه می کند: قبلاً 90 درصد قراردادهای کارگران کشور دایمی بود و امنیت نسبی آن ها برقرار بود اما امروزه 90 درصد از کارگران بصورت قراردادی و حدود کمتر از 10 درصد آن ها بصورت دایمی کار می کنند و همین موضوع به مفهوم نبود امنیت شغلی است و سبب می شود کارگران از فردای حرفه ای خود مطمئن نباشند. فعالیت کارگری که در محیط کار خود دایماً در حال استرس و نگرانی از فردای نیامده خود به سر می برد قطعاً در کیفیت کار او تاثیری جدی خواهد داشت. اگر اراده ای برای تحقق اقتصاد مقاومتی در کشور وجود داشته باشد باید برای ایجاد آن برنامه ریزی کرد و سه موضوع ایجاد انگیزه شغلی در کارگران، استمرار فعالیت حرفه ای و دستمزد منصفانه آن ها را جدی گرفت.

علاوه بر آن اهمیت موضوع بیمه های تامین اجتماعی و ارایه خدمات رفاهی را هم نباید از خاطر برد. تحقق این موضوع تنها به اراده کارگر بستگی ندارد، بلکه برنامه ریزی و سازمان دهی این موضوع به اراده دولت و مجلس شورای اسلامی بر می گردد که باید از سوی مسوولان جدی گرفته شود. علاوه بر اجرای قانون و مقررات و دستمزد منصفانه که دولت در آن نقشی اساسی ایفا می کند کمک گروه کارفرمایی هم موثر خواهد بود که این موضوع به کیفیت کالاهای تولید شده از سوی کارگران بر می گردد. باید قانونی تدوین شود تا مساله امنیت شغلی کارگران را تضمین کند. هر گاه کارگران موضوع آینده شغلی خود را تیره و تار ببینند امکان دستیابی به اقتصادی پویا و توسعه آفرین دور انتظار خواهد بود.

• فعالیت زیر زمینی 4 میلیون کارگر

وی خاطر نشان می کند: امروزه 13 میلیون کارگر تحت بیمه تامین اجتماعی و 4 میلیون کارگر بصورت پنهانی در اقتصاد غیر رسمی و بصورت زیر زمینی فعالیت می کنند که برا ی آن ها نیز حداقل های دستمزد رعایت نمی شود بنابر این کالایی که بصورت پنهانی تولید  می شود از کیفیت لازم برخوردار نخواهد بود و بصورت غیر استاندارد وارد بازار خواهد شد. اینجاست که کارفرما به تولید کالایی ارزان و فاقد استانداردهای لازم رضایت می دهد.

در شرایطی که نه کارفرما به کارگر و تولید وی اهمیت می دهد و نه دولت برای تامین امنیت شغلی کاری و بیمه کارگری اهمیت قایل نیست زمینه بروز ناهنجاری های اقتصادی فراهم خواهد شد و در چنین شرایطی هر روز شاهد تولید و عرضه کالاهای بی کیفیت تری در بازار خواهیم بود و همین مساله گرایش مردم را به سوی کالاهای خارجی بیش از گذشته خواهد کرد. نداشتن امنیت شغلی در زندگی دیگر اقشار جامعه هم تاثیر خواهد داشت بگونه ای که این مساله به بروز مشاغل کاذب و در پی آن ناهنجاری های اجتماعی و سیاسی نیز دامن خواهد زد.

رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران ادامه می دهد:باید تاکید بر سه جانبه گرایی و حضور بر نقش شرکای اجتماعی از حالت شعار خارج شود و به عمل تبدیل گردد. ما نمی گوییم سه جانبه گرایی در کشور وجود ندارد اما نمود آن خیلی کمرنگ است. اگر نمایندگان گروه های حرفه ای گرد هم بیایند و راهکار لازم را برای اقتصاد کلان ارایه دهند می توانند به بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی جامعه و بویژه خانواده 40 میلیونی کارگران کمک کنند. اگر به قشر زحمت کش جامعه که همواره در تمامی عرصه های جامعه حضوری پر رنگ داشته اند اهمیت ندهیم زمینه را برای بروز ناهنجاری در جامعه فراهم کرده ایم که تبعات آن دامنگیر همه خواهد شد.

• اقتصاد مقاومتی، اسیر همایش ها

وی تاکید می کند: اینک که سیاست های اقتصاد مقاومتی از سوی رهبر انقلاب با جامع نگری ابلاغ شده بی انصافی است که این سیاست ها را در قالب همایش ها محدود کنیم و اگر این سیاست ها بدون برنامه پیش برود بی انصافی است و ظلمی بر رهبری و کشور و قشرهای آسیب پذیر محسوب می شود. تحقق این سیاست ها به همت هر سه قوه در کشور بستگی دارد و باید از قالب همایش ها خارج شده و به قانون و برنامه ریزی های سازنده و کارآمد تبدیل شود. نجات کشور از بیکاری و حل مساله اشتغال در اقتصاد مقاومتی دیده شده است. اگر موضوع اقتصاد مقاومتی در کشور جدی گرفته شود نه نیازی به کمک های خارجی خواهیم داشت و نه به انتظار اجرای برجام خواهیم نشست. در عین حال ما کارگران آماده ارایه برنامه های خود به دولت برای دستیابی به آرمان های اقتصاد مقاومتی هستیم.