به گزارش قدس آنلاین به نقل از مهر، در ماجرای پیش آمده برای دروازه بان استقلال شاید مواد قانونی وجود داشته باشد که طبیعتا قاضی پرونده آن را می داند اما برخی موارد را می توان با علامت سوال مواجه کرد و آن موارد اینهاست:
عکس هایی نه کم، نه پنهان بلکه بسیار زیاد و عیان و واضح وجود دارد از دیگرانی که آنها هم در خارج از کشور و حتی در داخل کشور شرایطی به مراتب بدتر را در مقابل درخواست عکس هوادارانشان تجربه کرده اند. حتی فایل های صوتی مشمئزکننده ای منتشر شده است، بارها بازیکنان تیم ملی ایران با پرچم روی سینه در محاصره هواداران عکس گرفته اند.
پرسش امروز این است: چرا رحمتی؟ چرا الان؟ چرا برای او که تقریبا پشتش را به سمت آن هوادار کرده و عکس گرفته این موضوع جرم است و لایق محرومیت، برای دیگران نه!؟ چرا برای سه بازیکن دیگر در همان عکس محرومیتی در نظر گرفته نشده است؟ این پرسش های بی جواب اتفاق خوبی را رقم نمی زنند. این پرسش ها برای دستگاه قضا خوب نیست، تامل برانگیز است، پاسخ لازم دارد.
رحمتی خودش خوب از حق خودش دفاع کرد، رحمتی خودش حرف هایش را گفت و البته نگفت و اسم نبرد از همه فوتبالی های دیگری که عکس هایی به مراتب بدتر گرفته اند و همچنان جزو نفرات اول دعوت شده به تیم ملی هستند. رد پای رحمتی البته وسط بسیاری از حاشیه ها و دعوا ها دیده می شود اما در این مورد خاص به نظر می رسد پاسخ های حقوقی دیگری لازم است تا همه قانع شوند این عکس با دیگر عکس ها متفاوت است و رحمتی لایق محروم شدن!
به هر حال رحمتی هر عیبی که داشته باشد آدم مومن و دینداری به نظر می رسد و زندگی شخصی سالمی دارد با خانواده ای متدین و این عکس هم هیچ مفهومی را به جامعه متبادر نکرده است این را پرسش های بی پایان مردمی می گویند.
نظر شما