در گذشته مرکزی با عنوان «تربیت معلم» وجود داشت که معلم در آن تربیت می‌شد. اما حالا گزینش این افراد که قرار است معلم شوند، چگونه است؟ آیا دقت نظرهای لازم در خصوص افرادی که قرار است به حرفه معلمی ورود پیدا کنند، وجود دارد؟

ترکه بی تدبیری بر پیکر آموزش و پرورش

قدس آنلاین - بسیاری از ما خاطرات تلخ تنبیه بدنی دوران تحصیل را به خاطر داریم. تجربه گذاشته شدن خودکار لای انگشتان دست، کتک‌خوردن با خط‌کش یا حتی سیم و کابل و ....

گرچه پس از تصویب و ابلاغ آیین‌نامه اجرایی جدید مدارس در سال ۱۳۷۹، و ممنوعیت هر نوع تنبیه بدنی دانش‌آموزان و همزمان با تغییر نگاه به موضوع آموزش، آگاه‌سازی والدین و همچنین روی کار آمدن معلم‌های جوان‌تر اما همچنان از گوشه و کنار خبرها و تصاویری در شبکه های مجازی منتشر می‌شود که نشان می‌دهد، هنوز هم تنبیه بدنی در بسیاری از مدارس ایران باقی است. 

از تنبیه دانش آموز بمپوری در سیستان گرفته تا کتک خوردن دانش آموز نیشابوری حالا هم تصاویری از تنبیه بدنی دانش آموزی در استان کرمان.

این در حالی است که کارشناسان معتقدند آموزش و پرورش به عنوان یکی از نهادهای حاکمیتی نقش مهمی در تحولات اجتماعی دارد و اگر این نهاد به عنوان یک سازمان درست عمل کند، در نهایت می تواند خطاهای خود را نیز اصلاح ‌کند و بهبود ‌بخشد.

*مردم ناراحتند

رئیس روابط عمومی آموزش و پرورش استان کرمان از آخرین موردی می گوید که در این استان برای "امیر حسین مرادی نیا" دانش آموز پایه سوم مدرسه سالمی اتفاق افتاده است. امید سلاجقه می گوید: طبق بررسی های صورت گرفته، این اقدام کاملاً تصادفی بوده و معلم قصد آرام کردن کلاس را داشته و در هنگام برخورد با دانش آموز مورد نظر، مدادی که دانش آموز پشت سرش نگه داشته است وارد پوست سرش می شود.

وی با ابراز تاسف از بروز این اتفاق تاکید می کند: این اتفاق موجب نگرانی افکار عمومی شده و آموزش و پرورش بلافاصله معلم خاطی را به هیات رسیدگی به تخلفات اداری معرفی کرده است و ما با جدیت پیگیر موضوع هستیم و قطعاً طبق قوانین و مقررات با وی برخورد خواهد شد.

 سلاجقه می گوید:آموزش و پرورش رسماً از افکار عمومی عذرخواهی می کند و بروز چنین مسایلی به هیچ عنوان برای ما قابل قبول نیست.

*تنبیه بدنی ممنوع!

معاون وزیر آموزش و پرورش نیز در گفت و گو با ما ضمن اظهار تاسف از این اتفاق در مورد ممنوع بودن تنبیه بدنی در مدارس می گوید:در خصوص تنبیه بدنی هیچ توجیهی قابل پذیرش نیست و این مساله در آموزش و پرورش ممنوع اعلام شده است. علی زرافشان می افزاید:حتی یک مورد تنبیه بدنی هم از بین یک میلیون فرهنگی نگران کننده است؛ از سویی باید دانست ممکن است برخی حتی از مجاری قانونی به حرفه معلمی بپردازند ولی شخصیت معلمی در آن ها نهادینه نشده باشد . معاون وزیر آموزش و پرورش تاکید می کند: قطعاً با افراد خاطی طبق مقررات برخورد و پرونده آن ها برای اجرای مراحل قانونی به هیات تخلفات فرستاده می شود و ما نیز در وزارت به شدت پیگیر امور هستیم .

زرافشان هرگونه تنبیه بدنی را مغایر با روح آموزش و پرورش می خواند و می گوید: گرچه ممکن است زخمی که بر تن دانش آموزی وارد شود پس از مدتی التیام یابد ولی زخمی که بر روح وی نمی نشیند به این زودی بهبود نمی یابد.

وی خاطر نشان می کند در صورت نیاز لازم است استان ها برای فرهنگیان دوره های لازم مشاوره  را برگزار کنند.

زرافشان می گوید:بروز چنین اتفاقاتی چهره معلم را به عنوان نخستین مرجع اجتماعی مخدوش می کند که به صلاح کلان کشور نیست و همه باید مراقب باشند که در فضاهای مجازی به این اتفاق دامن نزنند.

*معلمان باید غربال شوند

یک روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه هم معتقد است مثل خیلی دیگر از کشورهای دنیا معلمان نیز باید از نظر حرفه ای و شخصیتی غربال شوند.

دکتر حمید نجات تاکید می کند:شخصیت فردی که ۱۰سال پیش به عنوان معلم گزینش شده است با شخصیت کنونی آن ها یکی نیست. بنا به دلایل شخصیتی و یا آموزه ها و آموزش های غلطی که یک فرد دیده ممکن است دست به تنبیه بدنی و یا تحقیر دیگران بزند بنابر این باید این قبیل معلمان شناسایی و تحت درمان قرار بگیرند.

سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس نیز در مورد تنبیه بدنی دانش آموزان به ما می گوید: برای کسانی که از دانشگاه فرهنگیان دانش آموخته می شوند دوره های روانشناسی لازم گذاشته می شود .

اما متاسفانه به دلیل کمبود هایی که در آموزش و پرورش وجود دارد اغلب افرادی جذب می شوند که کانال های معلم شدن را به درستی طی نکرده اند

سید حمایت میرزاده تاکید می کند : معلم هم یک انسان است و ممکن است مشکلات و فشارهای روحی و روانی برایش پیش بیاید بنابر این باید نیازهایش  رفع شود و به خاطر مسایل و مشکلات مالی سرکلاس از کوره در نرود. در حال حاضر آموزش و پرورش شرمنده معلمان است. کدام دستگاه دولتی را سراغ دارید که بیشترین بدهی را به کارکنانش داشته باشد؟

در گذشته مرکزی با عنوان «تربیت معلم» وجود داشت که معلم در آن تربیت می‌شد. اما حالا گزینش این افراد که قرار است معلم شوند، چگونه است؟ آیا دقت نظرهای لازم در خصوص افرادی که قرار است به حرفه معلمی ورود پیدا کنند، وجود دارد؟

منبع: روزنامه قدس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.