یک کارشناس رسانه با بیان اینکه نخستین مسأله در برندینگ فرهنگی این است که مخاطب با دقت شناسایی شود، گفت: گاهی برای تولید یک محصول یا خدمت فرهنگی، مخاطب را فراموش می‌کنیم و گاهی همان مخاطب بالفعل را هم از دست می‌دهیم.

اهمیت جایگاه «مخاطب» در برندینگ فرهنگی

قدس آنلاین - حجت‎الاسلام محمدرضا زائری در نشست «فرهنگ برند و برند فرهنگی» به تشریح این موضوع پرداخت و با با بیان اینکه عرصه فرهنگی در مطالعه نیازهای بازار دچار ضعف است، خاطرنشان کرد: اهمیت نقش زنان و کودکان در برندسازی یک کالا بسیار زیاد است. نکته دیگر اینکه بهروز نیستیم و مخاطب امروز را نمی‌شناسیم. بسیاری از طلبه‌های ما وقتی به حوزه علمیه می‌روند، از همان روز اول می‌خواهند که آیتالله‌العظمی‌ شوند در حالیکه ما بیشتر به مبلّغ نیاز داریم.

به گفته او، امروز سطح سواد عمومی ‌جامعه بالا رفته است و میانگین سطح سواد حوزه هم بالاست؛ یعنی این 2 به هم نزدیک شده‌اند و کار برای مبلغان و طلبه‌ها دشوارتر شده است.

این کارشناس رسانه گفت: واقعیت‌های زندگی امروز این است که معادلات تغییر کرده و بارزترین این تغییر، معادلات میان فضای مجازی با رسانه‌های رسمی ‌و صدا وسیماست؛ یعنی با این سرعت تحولات، صداوسیمایی نداریم که هرچه گفت، مردم بگویند چشم!

زائری فرهنگ برند را به معنای قدرت انتخاب، و انتخاب و ترجیح در مصرف را به معنای سبک زندگی دانست و گفت: برندینگ یک تاریخچه قدیمی ‌دارد و به‌نوعی نشانه تشخص و تمایز است. کارکرد تبلیغی در برند هم بسیار مهم است. فرهنگ برند یعنی فرهنگی که مردم بدون اینکه بفهمند، تحت تأثیر خرید کالا یا خدمتی قرار می‌گیرند.

وی ادامه داد: برند بیشتر مفهوم ذهنی دارد. گاهی ارزش برند بیشتر از خود محصول است. برند ذهنیتی هست که در ذهن مصرفکننده ایجاد می‌شود. برندینگ یعنی رساندن یک محصول یا خدمت به جایگاه ذهنی مشخصی در ذهن مخاطب.

او یکی از غفلت‌ها در تبلیغات دینی را غفلت از مخاطب عنوان کرد و افزود: سلیقه و نیازهای گروه‌های مخاطب باید به‌دقت شناسایی و بررسی شود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.