استقبال از نمایش آیینی «غبار» در این شب‌ها به قدری است که حتی بالکن‌های بالای تالار وحدت از تماشاگرانی که برای دیدن این نمایش می‌آیند، پر می‌شود.

ادبیات همیشه حرف اول را می‌زند

قدس آنلاین - دومین فصل از نمایش آیینی «غبار» با عنوان «مرگ و ابریشم» که روایت دگرگونی‌های اخلاقی یک سیاستمدار است، این روزها با استقبال دوستداران هنر تئاتر روبه‌رو شده است.

نمایش آیینی «غبار» به نویسندگی انوش معظمی ‌و کارگردانی محمدرضا مداحیان با حمایت سازمان فرهنگی و هنری بشارت از ۱۹ بهمن‌ماه در تالار وحدت به روی صحنه رفته است و اجرای آن هنوز ادامه دارد.

انوش معظمی قصه‌ای درباره تحول شخصیت اصلی داستان یعنی «ادیب‌الممالک» در دیاری تحت عنوان «غدیران» را روایت می‌کند؛ روایتی از  انتخاب‌های درست و نادرست او که گاه موجب انحرافش از مسیر صواب می‌شود اما در پایان به مدد ایمان قلبی و توجه به باورهای دینی و اعتقادی به مسیر فلاح بازگشته و به رستگاری می‌رسد.

این نمایش زیرمتنی هم به رویدادهای تاریخی اسلامی دارد؛ از جمله برش‌هایی کلیدی به مقاطع دوران رحلت پیامبر(ص) و در نهایت شهادت حضرت زهرا(س).

جمعی از بازیگران خوب تئاتر کشور در این نمایش حضور دارند. اردلان شجاع‌کاوه، میرطاهر مظلومی، شهرام عبدلی، خسرو شهراز، جواد زیتونی، محسن افشار، شاپور کلهر، علی طهماسبی، یحیی ایراندوست و انوش معظمی‌ بازیگران این نمایش هستند و غلامرضا آقاسی (فرزند زنده‌یاد محمدرضا آقاسی شاعر معاصر) در این نمایش شعرخوانی می‌کند.

این نمایش تا نیمه اسفندماه در تالار وحدت اجرا می‌شود. فصل اول نمایش «غبار» سال ۹۳ در تالار وحدت به روی صحنه رفت که با استقبال کم‌نظیر مخاطبان همراه بود و یکی از پرمخاطب‌ترین نمایش‌های آن سال نام گرفت.

از همین رو با یکی از بازیگران این نمایش یعنی اردلان شجاع‌کاوه گفت‌وگو کرده‌ایم که مشروح آن را میخوانید.

«میرزا ادیب‌الممالک» کیست؟ او را به ما معرفی کنید.

نقش من در این نمایش، میرزا مشفق ادیب‌الممالک است که به عنوان وزیر مملکت «غدیران» انتخاب شده است تا به امور اجتماعی بپردازد. از طرفی، گروهی وجود دارند که مخالف راه او هستند. این مسأله باعث کشمکش در داستان می‌شود و در پایان نمایش گره‌ای باز می‌شود و مخاطب متوجه داستان می‌شود. البته اینکه چقدر بتوانیم به این کشمکش دامن بزنیم، بر عهده مخاطبان است.

با توجه به اینکه در فصل قبل حضور نداشتید، از نحوه همکاریتان با گروه بگویید؟

سال‌هاست که برای آقای مداحیان احترام زیادی قایل هستم و در کار قبلی به نام نمایش «نسیان» در برج آزادی هم خدمت ایشان بودم. در آن نمایش نقش یزید بن معاویه را بازی می‌کردم. من سعادت همکاری در فصل اول نمایش «غبار» را نداشتم ولی از این بابت بسیار خرسندم که این بچه‌ها عِرق خاصی به تئاتر مذهبی دارند.

با توجه به پیشینه‌ای که در حوزه نمایش مذهبی در کارنامه هنری‌تان دارید، ارزیابی شما از حضور در این حوزه در کارهایتان چیست؟

خدا را شکر در این شب‌ها تالار وحدت تا بالکن‌های بالا مملو از جمعیت بسیاری است که برای دیدن این نمایش آمده‌اند. این استقبال نشان‌دهنده یک نمایش  قوی و دینی است که باعث شده است بعضی از اقشار مردم که کمتر به تئاتر می‌آیند را نیز به تالار وحدت بکشد. این نوع حرکت‌ها باعث دلگرمی‌ تئاتری‌ها می‌شود. این نمایش و نمایش‌هایی مانند آن مخاطبان خاص خود را دارد و این استقبال‌ها باعث فعالیت دوچندان عزیزان هنرمند می‌شود. در بعضی از مناسبت‌ها و ایام در تئاتر یا تلویزیون برنامه‌های خاصی تدارک دیده می‌شود و می‌بینیم سال‌های طولانی است که کارهای مذهبی اجرا می‌شود. ولی متأسفانه نمایش‌های خوبی که با استقبال زیاد مردم همراه شود، بسیار کم بوده است.

استقبال نمایش بین مخاطبان و رسانه‌ها را چطور دیدید؟

ارتباط رسانه‌ها همیشه با تئاتر برقرار است و ارایه انتقاد و پیشنهاد برای تئاتر راهگشاست. یک نکته قابل توجه آن است که ما قبل از اجرای عمومی ‌بتوانیم از نظرات خبرنگاران و اهالی قلم نهایت استفاده را ببریم. متأسفانه اکثر کارها در حین اجرای عمومی‌ نقد می‌شود. این جزو آرزوهای بنده است که اگر به یک پروژه سینمایی، تلویزیونی و تئاتر دعوت می‌شوم، قبل از همکاری با آن گروه، درباره‌اش متن نگاشته شود و به یک نقطه وحدت و اشتراک نظر برسیم. چون در همه کارها ادبیات حرف اول را می‌زند و موجب ارتزاق یک گروه هنری است. ادبیات باید بسیار جدی گرفته شود و متن هنری نیز همان‌گونه باید بسیار به کار گرفته شود تا نمایش وقتی روی صحنه می‌رود، به چشم مردم بیاید. ان‌شاءالله حضور پرشور شما خبرنگاران نقطه قوتی برای حوزه نمایشی کشور باشد.

آیا تفاوتی خاصی بین این نمایش و کارهای دیگرتان می‌بینید؟

30 سال است که خداوند به من لطف کرده است و روی صحنه تئاتر هستم. در این مدت سعی کرده‌ام دعوتی که از بنده می‌شود را به‌درستی انجام دهم و مردم با آن ارتباط برقرار کنند. همیشه سعی کردم که جای کسی را تنگ نکنم و آهسته پیش بروم و ان‌شاءالله که مردم آن را بپسندند.

برای این نمایش چقدر درباره زندگی و شخصیت  حضرت زهرا(س) مطالعه‌ داشتید؟

بالاخره نام بزرگوار ایشان را همه می شناسند و یک نام جهانی است که همه به ایشان ارادت دارند. من هم در این باره مطالعاتی کرده‌ام. زبان من البته  قاصر از صحبت‌کردن در رابطه با ایشان است و ترجیح می‌دهم علما در این خصوص صحبت کنند.

در حال حاضر سر کار دیگری هم هستید؟

اکنون فعلاً سر نمایش «غبار» هستیم. دیگر مثل قدیم نیست که همزمان بتوان چند کار را انجام داد.

منبع: روزنامه قدس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.