مدتی است حجم انتقادهای رهبری انقلاب از دولت بیشتر شده است. ممکن است این شبهه مطرح شود که این انتقادها خلاف رویه مرسوم ایشان در حمایت از دولت هاست. رهبرانقلاب از همه دولت ها حمایت داشته اند، حتی از دولت هایی که به جهت گفتمانی، با انقلاب اسلامی قرابت نداشتند. این دفاع نیز محکم و در همه زمان ها و جامع بوده است. از دولت مرحوم هاشــمی رفسنجانی، دولت خاتمی، دولت احمدی نژاد تا دولت مستقر و آقای روحانــی، اما مواردی هم پیش آمده است که دولت ها را علنی نصیحت، تذکر و در مواردی هم هشدار داده اند. اما ایــن موردها در دولــت یازدهم بیش از گذشته تکرار شده است. تحلیل این تذکرات با رویه مرسوم پیشین چیست؟

باید توجه داشت که دفاع رهبری از دولت ها یک امر فرمایشی نیست. حتماً دفاع ایشان از دولت فراتر از حمایــت از دیگر نهادهای حکومتی است. این نیز در رویه و مواضع علنی ایشان همیشه عیان بوده است. پشتیبانی از دولت ها فارغ از دفاع از عالی ترین مقام اجرایی کشور، علت دیگر و مهم تری دارد و آن نیز رابطه دولت و مردم است. همین حکم نیز درباره نهاد مجلس اســت. دولت ها مورد حمایتند چــون نتیجه آرای اکثریت مردم هستند. بنابراین حمایــت رهبرانقلاب از دولت فراتر از یک حمایت قانونــی و یک حکم متداول مدیریتی اســت. این رأی مردم اســت که حرمت بسیاری دارد و باید رأی مردم را پاس داشت. با این توضیح چه چیز می تواند این اصل ثابت و هم زمانی را تحت تأثیر قرار دهد؟

روشــن است؛ زمانی که علت اصلی مورد خدشه واقع شود. تنهــا یک عامل باعث می شــود، حمایت از دولت ها جای خــودش را به نقد و تذکرات جدی دهد که البته اگر دقیق ترشویم همین نیز حمایت از دولت مســتقر است و آن هم وقتی است که دولت خلاف انتظار کسانی که به او رأی دادند، عمل کند و یا متناســب با خواسته آحاد ملت تصمیم نگیرد و در مسیر منافــع مردم قدم بر نــدارد. اگر خود دولت حریــم آرای مردمی را رعایت نکند، رهبری انقلاب ابتدا نصیحت و بعد هم تذکر و هشدار می دهند. رهبری انقلاب از دولت هــا در مقابل انتقاد گروه ها و جریانات سیاسی حمایت می کنند؛ بــه طوری که در همیــن دولت در ماجرای برجام شاهد همین امر بودیم. در شرایطی که برخی گروه های سیاسی، اصل مذاکرات و تیم مذاکره کننده را تضعیف می کردند، رهبری، صریح و در چندیــن نوبت با دفاعی اثرگذار از تیــم مذاکره کننده، فضای تند انتقادها و طعنه هــا را التیام و کاهش دادند، اما این در تعارض دولت و گروه های سیاسی است. در دوگانه «حمایــت از دولــت» و «حمایت از مردم»، ســمت مردم را می گیرند چه آنکه حمایت از دولت نیز به جهت حمایت از رأی مردم بوده است.

سخنرانی رهبری در دیدار با اعضای مجلس خبرگان از این جهت کلیدی است؛ وقتی به نامه ها و گلایه هــای مردم در نقد بی عملی دولت اشاره می کنند. ابتدا به مبانی رابطه حکومت با مردم اشــاره و تأکید دارند که اگر حمیت مسؤولان، کار و تلاش و هدف گرایی نباشــد از چارچوب حکومت اســلامی خارج شــده اند و تصریح می کنند که احساس مســؤولیت در مقابل مردم از مبانی اسلامی حکومت است. ســپس تصریح دارند که شــکایت مردم و مســؤولان دســت ما می رســد و اگر همه کارهای ضــروری در اقتصاد مقاومتی انجام شــده بود، امروز تفاوت محسوسی را مردم در زندگی شــاهد بودند و این طور نبود که احســاس خوبی از حرکت و رونق اقتصادی نداشته باشند.