زاهدان - مدیرکل راه آهن جنوب شرق کشور گفت: گردشگری راه آهن فرصتی را فراهم می کند تا افراد بتوانند راه آهن هایی که قدمت زیادی دارند و جزء میراث فرهنگی هستند را بازدید کنند.

گردشگری راه آهن فرصتی بی نظیر برای دیدار از میراث فرهنگی است

به گزارش قدس آنلاین، سیستان و بلوچستان به واسطه جاذبه های گردشگری بکر در سال ۹۶ به عنوان مقصد گردشگری ناشناخته ایران هدف گذاری شده تا هم گردشگران بتوانند استان را بشناسند و هم از توان گردشگری برای توسعه استان استفاده شود. . در این میان شهر زاهدان و راه آهن جنوب شرق کشور بدلیل قرار گرفتن در مسیر کریدورهای ترانزیتی شرق به غرب و شمال به جنوب از اهمیت بین المللی برخوردار است به همین دلیل دولت برای شکوفایی اقتصادی منطقه ساخت راه آهن چابهار - زاهدان - مشهد به طول هزار و ۳۳۰ کیلومتر را آغاز کرده است.

مجید ارجونی در این باره گفت: گردشگری راه آهن یک ابتکار جدید از شاخه‌های صنعت گردشگری بشمار می آید که با گردشگری ریلی متفاوت است.
وی اضافه کرد: راه آهن ایران با دارا بودن ظرفیت تاریخی، اجتماعی، فنی و زیبایی مسیر یکی از جذابیت‌های گردشگری است.
وی با اشاره به اینکه گردشگری ریلی به سفرهای با قطار گفته می شود، بیان کرد: در شاخه گردشگری راه آهن هر آنچه که مربوط به راه آهن است مورد توجه قرار می ‌گیرد از جمله ایستگاههای قطار، واگن‌های قدیمی، قطارهای قدیمی، پل‌ها، زیرساخت های راه آهن و یا مسیر ایجاد ریل که دیدن همه آنها جزء شاخه گردشگری راه آهن به شمار می آید.
وی با بیان اینکه در گردشگری راه آهن مسیر از اهمیت خاصی برخوردار است خاطر نشان کرد: گردشگر راه آهن دنیایی را تجربه می کند که در سفر عادی با قطار بهره ای از آن نخواهد برد.
مدیرکل راه آهن جنوب شرق کشور گفت: گردشگری راه آهن فرصتی را فراهم می کند تا افراد بتوانند راه آهن هایی که قدمت زیادی دارند و جزء میراث فرهنگی هستند را بازدید کنند.
ارجونی با بیان اینکه مدیران شرکت راه آهن معتقد به توسعه جذب توریسم خارجی هستند، افزود: همین جذابیت ها در صورت برنامه ریزی و گستردگی بیشتر به عنوان تورهای گردشگری مختلف، توانایی جذب گردشگران خارجی را خواهد داشت.
وی با بیان اینکه صنعت توریسم ریلی هنوز در بسیاری از کشورهای جهان وجود ندارد، اظهار داشت: بعد از اروپا، ایران از سال ۹۴ به صنعت توریسم ریلی ورود پیدا کرد.
راه آهن سیستان و بلوچستان را می توان ادامه راه آهن هندوستان محسوب کرد که در سالهای ۱۲۹۷ و ۱۲۹۸ (۱۹۱۸-۱۹۱۹ میلادی ) در قاره آسیا و شبه قاره هند به طول ۶۰۰ کیلومتر از کویته به سمت زاهدان در مدت کمتر از ۲ سال ساخته شد.
 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.