استان‌ها- شهرستان محلات یکی از قطب‌های اصلی تولید گل در کشور است که متأسفانه نبود نگاه حمایتی و درست به این محصول سبب شده تا فرآیند صادرات گل از این شهرستان با روند کند مواجه شده و از کیفیت محصول بکاهد.

تولید گل در محلات، دریافت مجوز در کرج، صادرات از تهران

به گزارش قدس آنلاین، یکی از ظرفیت‌های اصلی شهر محلات «گل و گیاه» است که با توجه به آب و هوا، خاک حاصلخیز و اقلیم مناسب شرایط مساعدی را برای پرورش گل در این شهرستان به وجود آورده است.

تولید گل و گیاه در محلات قدمتی بیش از ۷۰سال دارد و در حال حاضر حدود ۹۰۰هکتار از سطح زیرکشت این شهرستان به این محصول با طراوت اختصاص دارد. گل‌های آپارتمانی، گلایل، رز، مریم و... تنها بخشی از انواع گل‌های تولید شده این منطقه است که یک سوم جمعیت شهری محلات را به این سمت سوق داده است به گونه‌ای که تاکنون ۱۴دوره نمایشگاه‌های گل و گیاه در سطح ملی و بین المللی در این شهرستان برگزار شده و شرکت‌های متعدد از صنایع وابسته، سم و کود داخلی و خارجی در آن شرکت کرده‌اند.

 توزیع و صادرات مهم‌ترین مشکل تولیدکنندگان گل

«محلات» در کنار پاکدشت، اصفهان، استان‌های شمالی و دزفول در جنوب یکی از قطب‌های اصلی تولید گل و گیاه است و نزدیک به نیمی از گل‌های فضای سبز کشور در این شهرستان تولید می‌شود.

یکی از مزیت‌های شهرستان محلات با توجه به نزدیکی به تهران و اصفهان، پخش مناسب گل در کشور و دسترسی آسان مصرف کننده به این محصول ارزشمند است، اما توزیع و صادرات این محصول مشکلاتی را برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان به وجود آورده است.

مدیرعامل شرکت تعاونی گل و گیاه شهرستان محلات در گفت‌وگو با خبرنگار «قدس آنلاین» به بیان برخی از مشکلات این حوزه می‌پردازد.

ابراهیم علیپور با اشاره به اینکه تولید گل و گیاه در شهرستان محلات سنتی است و از فناوری‌ها و امکانات روز چندان استفاده‌ای نمی‌شود، اظهار کرد: متأسفانه تحریم‌ها اجازه ایجاد زیرساخت‌های اصلی را در این حوزه نداد.

گل حمایت می‌خواهد

وی با اشاره به اینکه گل، موجودی زنده است و عمری کوتاه داشته و برای رشد نیاز به مراقبت و حمایت دارد، گفت: گل عمری کوتاه دارد؛ بنابراین باید با دیگر صنایع تفاوت‌هایی داشته باشد. ضمن اینکه دیگر صنایع برای تولید نیازمند منابع خدادادی و ملی هستند اما گل عمدتاً از مواد بازیافتی که تبدیل به کود می‌شوند، شکل می‌گیرد و ذره‌ای از منابع طبیعی را استفاده نمی‌کند، با این وجود حمایت‌ها آنچنان به این حوزه نبوده است.

مدیرعامل شرکت تعاونی گل و گیاه شهرستان محلات با اشاره به اینکه متأسفانه در کشور ما گل در سبد مصرفی خانوار جایگاهی ندارد، تصریح کرد: تولیدکنندگان گل با زحمت فراوان این محصول ارزشمند را تولید می‌کنند اما نبودن فرهنگ مصرف گل و نبود حمایت‌های اثرگذار سبب می‌شود که گاه کشاورزان سرمایه‌های بسیار خود را از دست بدهند.

وی با اشاره به دیگر مشکلات تولید گل در محلات گفت: در کشور ما کارگر غیرایرانی بسیاری وجود دارد، برای مثال در پاکدشت تهران این افراد با اجاره کردن زمین‌های کشاورزی مشغول به کار می‌شوند و در برابر کارگر ایرانی که باید هزینه مالیات و بیمه را پرداخت کند، چنین هزینه‌هایی ندارند. تولیدکننده غیرایرانی بدون داشتن این هزینه‌ها می‌تواند محصول خود را با قیمت پایین تر بفروشد و به همین دلیل تولیدات آن‌ها راحت‌تر از تولیدکنندگان داخلی به فروش می‌رسد.

علیپور با اشاره به اینکه محصول گل محلات نخستین محصول صادراتی بخش کشاورزی از لحاظ میزان درآمدزایی و میزان تولید محسوب می‌شود، به گونه ای که سالانه حدود ۱۵ تا ۱۷میلیون دلار از این محصول به کشورهایی از جمله عراق، تاجیکستان، ارمنستان، روسیه و... صادر می‌شود، اظهار کرد: محصول «بید قرمز» در کل کشور تنها در یکی از روستاهای شهرستان محلات تولید می‌شود که محصولی بسیار ارزشمند و خاص است و به آمریکا، ژاپن، هلند و آلمان صادر می‌شود.

وی اشاره ای به دیگر مشکلات صادرات گل در محلات داشت و افزود: در سال‌های گذشته برای صادرات مجوز کلی صادر می‌شد، اما اکنون برای گرفتن مجوز، صادرکننده محلاتی باید به مرکز بذر و نهال که در کرج قرار دارد، مراجعه کرده و برای هر یک بار ماشین مجوز جداگانه دریافت کند. از یک طرف گل محصولی است که عمر کوتاهی دارد و از زمان بارگیری تا تخلیه بار دو تا سه روز زمان نیاز است و از طرف دیگر دریافت مجوز پنج تا ۶ روز زمان بر است و این فرآیند نسبتاً طولانی از کیفیت محصول می‌کاهد.

مدیرعامل شرکت تعاونی گل و گیاه شهرستان محلات با اشاره به اینکه طبق مصوبه هیأت وزیران هر گونه کالای صادراتی از دریافت هر گونه مبلغی معاف است، گفت: متأسفانه این مرکز برای صدور مجوز مبالغی را از صادرکننده دریافت می‌کند و در صورت پرداخت نکردن، مجوز را تحویل نمی‌دهد.

وی خاطرنشان کرد: متأسفانه گاهی اوقات مشکلاتی که بین وزارت و شرکت‌های مختلف در کشور ایجاد می‌شود، دود آن به چشم ما می‌رود؛ برای مثال جلوی واردات بذر را می‌گیرند؛ وارداتی که نیاز اصلی تولیدکنندگان ماست. برای حل این مشکل مدیران رده بالا می‌توانند در تصمیم گیری‌های تخصصی نماینده ای از اتحادیه یا تشکل‌های خصوصی را نیز دخیل کنند که از نزدیک با دغدغه‌های تولیدکنندگان آشناست.

 ترس از توسعه

معاون پژوهشکده ملی گل و گیاه نیز کمبود آب را یک نگرانی و چالش بزرگ برای تولیدکننده دانست و گفت: اواخر تابستان گذشته نگرانی بسیاری در این زمینه وجود داشت به شکلی که بسیاری از تولیدکنندگان از توسعه تولیدات خود منصرف شدند و اکنون واحدهایی که در سطح ۳۰۰۰ مترمربع فعال هستند، جرئت توسعه واحد خود را ندارند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.