۲۳ تیر ۱۳۹۶ - ۱۵:۱۵
کد خبر: 546573

چه خون و رمقی می دود به رگ هایت وقتی می فهمی برای اولین بار محیط بان قمی دست به ایده می شود و پویش «نذر طبیعت» به راه می اندازد. دقیقاً یکسال پیش.

قدس آنلاین - رقیه توسلی: جنبشی که به واسطه آن، دوستداران طبیعت بتوانند سهل تر به حیوانات و محیط زیست، یاری برسانند. برای ساخت آبشخور و تامین علوفه و دارو و تجهیزات دامپزشکی و درختکاری.

وقتی می فهمی «احمد بحری» هست که دلش بیشتر می تپد برای محیط زیست مظلوم و طراحی می کند. طرحی شریف به نام نذر + طبیعت.

تا سر و سامان دهد به نذورات و خیرات مردمی، تا علاقمندان به طبیعت پای کار بیایند. دامپزشک و وکیل و کشاورز و دیوارنویس، پای کار بیایند و عاشقانه، سهم حمایت شان را اَدا کنند.

واقعاً اصل ماجرا همین دورهم بودن و دغدغه ایست که این فعالِ با معرفت جریانش را به راه انداخته. تا صدای حیوان و طبیعت را بشنویم. صدای مِهر و عاطفه مردمانی که نه تنها خصومتی با اقلیم و گونه های جانوری ندارند که عاشق حفظ و حراست از آنهایند.

چه اخباری مسرورکننده تر از اینکه در کشورمان دلسوزی و درک محیط زیست و حیات وحش دارد ذره ذره اتفاق می افتد. فرهنگ فهمیدن طبیعت. وقتی کشاورزی چند تن علوفه به پناهگاه حیات وحش اهدا می کند و والدین نوزادی، نذر دو تانکر چندهزار لیتری آب می کنند.

وقتی دیوارنویسی، همه ی هم و غمش را می گذارد پای پیام های محیط زیستی و دامپزشکی، داوطلبانه هزاران کیلومتر دورتر از خانه اش - برای مداوا - شال و کلاه می کند.

اگرچه در حال حاضر استان های اصفهان و یزد و هرمزگان در این برنامه فعال ترند اما روند می گوید بزودی این جریان و طریق، فراگیرتر خواهد شد و نذر خلاقانه طبیعت را همه ایران خواهند شناخت.

واقعاً اگر دست به دست هم بدهیم؛ دیگر بی غذایی و بی آبی و جراحت، حیوانی را نخواهد کشت و سرزمین پهناور و متنوع مان، تنها نخواهد ماند.

آقای بحری! ما هم امیدواریم همه ایرانی ها قسمتی از خیرات سالانه شان را خرج آینده، درخت، زمین و چرخه حیوانی این آب و خاک گرانبها کنند.


برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.