قدس آنلاین- سال‌هاست برای مناسبت‌های مذهبی یادداشت‌ها و مقالات آیت الله العظمی صافی گلپایگانی در صفحات روزنامه منتشر می‌شود و این مرجع تقلید، به بیانی شیرین، دانش خود را در اختیار شما قرار می‌دهد و زکات علمش را در طبق اخلاص پیشکش می‌کند. اما این همه داستان ما نیست، زیارت‌های آیت الله و خدمت در کشیک هشتم آستان قدس رضوی از برنامه‌های مرجع مهدوی است که در سفر به مشهد رخ می‌دهد و خواندنی است.
حضرت آیت الله العظمی صافی نیز هر بار که به آستان فرشته پاسبان حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا(علیه السلام) مشرف می‌شوند، با چشمانی اشکبار و مشتاق دیدار یار، اذن دخول را قرائت می‌کنند و به پابوسی حضرت می‌رسند. در تمام مسیر از ورودی تا روضه منوره با روی باز و لبخند بر لب پاسخگوی ارادت زائرانی است که به ایشان ابراز علاقه می‌کنند.
آیت الله العظمی صافی اعتقاد دارد، از آداب زیارت آن است که زائر با خضوع کامل قدم به حریم یار بگذارد و خود را در محضر او ببیند؛ به همین خاطر هرگاه اراده می‌کند به زیارت مضجع شریف حضرت علی بن موسی الرضا(علیه السلام) مشرف شود، در بدو ورود به حرم، عصای خود را تحویل می‌دهد و با عصا وارد حرم نمی‌شود تا مبادا خلاف ادب نسبت به آن حریم ملک پاسبان باشد و این‌گونه متواضعانه و با ادب کامل به عتبه بوسی آن حضرت تشرف می‌جوید.
عتبه بوسی و دعا و نماز زیارت که ادا می‌شود، از همان بالا سر از روضه منوره خارج می‌شود. یکی از برنامه‌های آیت الله در تشرف به حرم رضوی، زیارت قبور عالمان مدفون در حرم است.
آیت الله صافی، تنها یک مرجع تقلید مردمی نیست، او نزدیک به چهار دهه است که ردای خدمت حضرت رضا(علیه السلام) را بر دوش دارد و در نوبت خدمت خادمان کشیک هشتم مشتاقانه «چوب پَر» مرسوم خدام را به دست می‌گیرد. سپس وارد دفتر خدام شده و دفتر بزرگی را که اسامی خادمان در آن ثبت شده را امضا می‌کند. پس از امضا و ثبت دفتر، در همان کسوت خادمی حرکت می‌کند و در ورودی صحن به روضه منوره می‌ایستد و در حالی که ذکری را زمزمه می‌کند با همان «چوب پَر» خادمی به راهنمایی زائران حضرت می‌پردازد:
هرجا سؤال شود که دلت درکجا خوش است
بی اختیار بر دهنم مشهدالرضاست
مبعث، غدیر، ماه صفر باز زائرم
یعنی تمام پنج تنم مشهدالرضاست
من مانده‌ام نمازشکسته برای چیست؟
وقتی حقیقتاً وطنم مشهدالرضاست
-
نظر شما