به گزارش قدس آنلاین، چند روزی است، اخبار و تصاویری عجیب و تکان دهنده فضای کشور را فرا گرفته است «شهادت مظلومانه محسن حججی در چنگال تکفیری‌ها»؛ آنچه در شهادت این جوان دلباخته مکتب سیدالشهدا(علیه‌السلام)، از نسل فرزندان انقلاب بیش از پیش ذهن را به خود مشغول می‌کند، عاشق شهادت بودن این جوان رشید است. همسرش با افتخار می‌گوید: دشمن گریه مرا نخواهد دید و اگر گریه کنم برای «شهید سر جدای صحرای کربلا» فریاد خواهم زد و از همه هم می‌خواهم بر محسنم گریه نکنند و برای مصائب عمه سادات ناله کنند.
شهادت فنا شدن انسان برای نیل به سرچشمه نور و نزدیک شدن به هستی مطلق است. شهادت عشق به وصال محبوب و معشوق در زیباترین شکل است. شهادت مرگی از راه کشته شدن است، که شهید آگاهانه و به سبب هدف مقدس و به تعبیر قرآن [فی سبیل الله] انتخاب می‌کند. یعنی شهید در راهی کشته می‌شود که هر دو ارزش آگاهانه و فی سبیل الله را داراست و چنین مرگی است که به تعبیر پیامبر (صلی الله علیه وآله) شریف‌ترین و بالاترین نوع مردن است (اَشرُفُ المُوًتِ قَتْلُ الشَّهادَهِ) و علی(علیه السلام) آن را گرامی‌ترین نوع مردن می‌داند. (اَکرُمُ المُوًتِ اَلْقُتْلُ)
شهید در لغت به معنای [گواه] است و در اصطلاح به کسی گویند که در مجرای شهادت قرار گرفته و در راه خدا کشته می‌شود.
شهادت نوعی از مرگ نیست؛ بلکه صفتی از [حیات معقول] است، زیرا حیات معمولی که متأسفانه بیشنر انسان‌ها را اداره می‌کند، همواره خود و ادامه بی پایان خود را می‌خواهد، اما در حیات معقول فرد آن زندگی پاک از آلودگی‌ها که خود را در یک مجموعه بزرگی به نام جهان هستی در مسیر تکاملی می‌بیند که پایانش منطقه جاذبه الهی است. بنابراین شهید همواره زنده و حیات و ممات او همواره صفتی است برای حیات طیبه و به مصداق آیه شریفه قرآن که می‌فرماید: «و گمان مبر آنان که در راه خدا کشته شده‌اند، مردگانی هستند، بلکه آنان زنده و در بارگاه پروردگارشان بهره مندند. (۱۶۹ آل عمران)»
شهید همواره زنده و مرگ او در واقع انتقال از حیات جاری در سطح طبیعت به حیات پشت پرده آن است.
در قرآن مجید، حدود ۱۰ آیه به صورت صریح درباره کسانی که در راه خدا کشته شده باشند وجود دارد. از جمله مسائلی که در این آیات به آن اشاره شده عبارت است از زنده بودن شهید، رزق شهید، آمرزش گناهان شهید، ضایع نشدن عمل شهید، مسرت و خوشحالی شهید، وارد شدن در رحمت الهی و رستگاری شهید.
به باور نگارنده شهادت سرافرازانه و دلاورانه شهید محسن حججی، حجت را بر همگان تمام کرد: اول به مسئولان نظام مقدس و الهی که با خود اندیشه کنند که مدیون و وامدار خون چه عزیزانی هستند، شهدایی که عزتمندانه و سرافرازانه «سر» می‌دهند در راه اعتلای نظام عزیز اسلامیمان. وآنان در قبال این خون‌ها چه رسالت و مسئولیت سنگینی دارند.
دوم حجت بر مردم عزیز که به خود ببالند که کشورشان مهد پرورش چنین جوانان رشید و برومندی است، چون همیشه قدردان جوانان غیرتمند خود باشند همانانی که مردانه می‌ایستند تا آرامش و امنیت را به یکایک ما هدیه کنند.
سوم حجت بر دشمنان قسم خورده؛ شهادت این جوان برومند پرورش یافته مکتب خمینی و خامنه‌ای که ذلت را در نگاه جلاد خون آشامش و در مقابل صلابت و عزت و اقتدار در سیمای محسن حججی در آخرین لحظات حیات دنیوی‌اش این پیام را به دشمنان داد و در حقیقت حجت را بر آنان تمام کرد که تا ریشه کن کردن شجره خبیثه کفر و وهابیت تکفیری لحظه‌ای آرام نخواهیم نشست... موجیم که آرامش ما عدم ماست...
نظر شما