اهواز- عکاسان خبری همواره یکی از اقشاری بوده اند که خود دیده نشده اما با ثبت بسیاری از صحنه ها، مردم را از محیط پیرامونی خود آگاه کرده اند.

زاویه دید عکاسان روی نقطه ندیدن ها/جهان عکاسان خوزستانی در یک نگاه

قدس آنلاین- گروه استانها- حدیث کریمی: امروزه باتوجه به اینکه اتفاقات و رویدادهای مختلفی در سراسر دنیا رخ می دهد تنها نوشتن خبر نمی تواند گویای آن حادثه باشد بلکه با یک فریم عکس آن هم توسط عکاسان یا مردمی که آنجا حضوردارند، رویدادها در تاریخ به ثبت خواهند رسید. خوزستان همانگونه که ظرفیت های بالایی در بخش های اقتصادی و فرهنگی دارد به همان میزان نیز از هنرمندان برجسته ای به خصوص در بخش عکاسی برخوردار است که با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می کنند.

در این گزارش سعی شده مسائل و مشکلات جامعه عکاس استان خوزستان از زبان خودشان تشریح شود.  در  ۱۹ اوت مصادف با ۲۸ مرداد ماه که در تقویم بسیاری از کشورهای جهان به عنوان روز جهانی عکاسی نام نهاده اند با چند عکاس خبری در خوزستان به گفت و گو نشستیم.

تصاویر در تاریخ ماندگار خواهد بود

رضا خبازان عکاس و خبرنگار خبرگزاری ایرنا در خوزستان می گوید: از سال ۱۳۸۳ به صورت آماتور فعالیت در حوزه عکاسی و فیلمبرداری را آغاز کردم اما رفته رفته باتوجه به جذابیت رشته عکاسی به سمت این هنر گرایش پیدا کردم. از سال ۸۶ به صورت حرفه ای تر کار عکاسی هنری را آغاز کردم و از سال ۹۰ به سمت عکاسی خبری گرایش پیدا کردم چرا که جذابیت دراین حوزه برای من به عنوان کارشناس علوم ارتباطات اجتماعی بیشتر بود.

وی با بیان اینکه در عکاسی خبری رویدادهای مختلفی پیش روی هرعکاس قرار می گیرد که بی شک تاثیر بسزایی در روحیه هنری وی دارد، می افزاید: شیرین ترین لحظه های عکاس من زمانی بود که از شادی کودکان بی سرپرست در ایام نوروز عکس می گرفتم و بدترین خاطرات عکاسی من زمان تشییع شهدای مدافع حرم بود که در وصف این بزرگمردان هیچ واژه ای در کلامم نمی گنجد.

خبازان با اشاره به اینکه مشکلات  در حوزه خبری بی شمار است و شاید یکی از عمده ترین مشکلات جامعه عکاسی استان خوزستان عدم حمایت و نداشتن متولی است، ادامه می دهد: نداشتن بیمه، برخورد نامناسب دستگاه های مختلف استان و همکاری نکردن با عکاسان خوزستانی در پوشش رویدادهای مهم، عدم ارائه تسهیلات مختلف و ... از جمله مشکلات عکاسان و خبرنگاران استان خوزستان است که از سوی مسئولان کمترین توجه به آن می شود.

عکاس و خبرنگار خبرگزاری ایرنا در خوزستان با بیان اینکه یکی دیگر از مشکلات عمده عکاسان سلفی بگیران و افرادی هستند، اظهار می کند: این افراد بدون گذراندن دوره های عکاسی با خرید یک دوربین به فعال ترین افراد در رویدادهای خبری تبدیل شده اند که حضور آن ها بزرگترین مانع برای کادر عکاسان حرفه ای استان خوزستان است.

خبازان ادامه می دهد: مسئولان استان بخصوص خانه مطبوعات تاکنون آنگونه که انتظار می رود  خدمات شایسته ای را به جامعه عکاسان خوزستان ارائه نداده و بسیاری از عکاسان صاحب نام استان برای آن ها غریبه هستند.

وی می گوید: تنها درخواست من از مسئولان استان خوزستان این است که تنها در زمان نیاز و تبلیغات حوزه های مختلف شان به عکاسان استان روی خوش نشان ندهند بلکه در تمامی لحظه ها با آن ها همکاری کنند.

او عکاسی را اینگونه توصیف می کند: گاهی اوقات حتی با هزاران واژه هم نمی توان برخی از لحظات زندگی را آنچنان که باید، توصیف کرد اما با فشار یک دکمه دوربین عکاسی و تهیه تصویری از آن لحظه، ضمن جاودانه ساختن آن می‌توان عمق شادی، ناکامی، ترس و هیجان را به تصویر کشید و احساسات دیگران را نیز برانگیخت.

خبازان با اشاره به اینکه نقش عکاسان خبری به عنوان افرادی که وقایع و رویدادهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را به ثبت می‌رسانند بسیار با اهمیت است، می افزاید: این تصاویر در تاریخ ماندگار خواهد بود. مهمترین نکته در کار عکاسی، جدای از بحث حرفه ای آن، داشتن اخلاق حرفه ای است چرا که در برخی مواقع شرایط به گونه ای پیش می رود که برخی ها اخلاق را فدای حرفه خود می کنند و همین امر عملکرد آن ها را زیرسوال می برد.

دوربین برای من چشم و قلب است

آمنه رفیعی اصل عکاس سایت خبری جلگه نیوز می گوید: از سال ۹۱ حرفه عکاسی را شروع کردم، نمی توانم بهترین عکسم را از آرشیو عکس هایم جدا کنم، تعداد عکس هایم زیاد هستند اما  یکی از عکس هایم را خیلی دوست دارم  آن هم عکس یک پسر بچه ای که  باگوساله اش  در منطقه گاومیش آباد شهرستان اهواز گرفته ام.

او بدترین عکسش را از یه پروژه سفرکاری در شوشتر عنوان می کند و میگوید: برای گرفتن این عکس خیلی اذیت شدم.

این عکاس عمده مشکلات حوزه عکاسی را عدم احترام به عکاسان خانم عنوان میکند و انتظار دارد حرمت بانوان عکاس نگه داشته شود.

او در ادامه عنوان می کند: از مسئولان انتظار دارم که بیشتر به قشرعکاسان خانم بها دهند و هر جا رفتند احترامشان و شأنشا ن حفظ شود.

او عکاسی را اینگونه توصیف می کند: عکاسی عشق است، علاقه است، عکاس خیلی اتفاقات را از دریچه آن ویزور و پشت لنزدوربین می بینید و ثبت می کند که شاید خیلی هانبینند و این برای عکاس ماندگارمی شود که باچشمش چه لحظه ای را تاریخی کرده است.

عکاس سایت جلگه نیوز بیان می کند: دوربین برای من چشم و قلب است هرچه ببینی دلت بخواهد بعد ثبتش کنی و برای همیشه جاویدش کنید.

 ثبت لحظاتی که آرشیو تاریخ در مورد آن قضاوت می کند

هوشنگ نوبخت سردبیر و عکاس رسانه ی آسماری و خبرگزاری دفاع مقدس خوزستان بابیان اینکه  از زمانی که در وادی رسانه  قدم گذاشته، به اقتضای کارش به عکاسی هم علاقه مند شده و با دوربین مانوس شده است. او می گوید: همه ی عکس ها برای عکاس عزیزند حتی آنان که خیلی جالب و زیبا از آب درنیایند.

او می افزاید: به نظرم بهترین عکسی که گرفته ام  مربوط به جاده ی لالی است که در یک پیچ تند که به سمت راست می پیچید، تابلویی نصب شده بود که سمت چپ را نشان می داد و جالب تر اینجاست که سمت چپ، دره ای عمیق و خطرناک بود و من این تضاد را در قاب دوربین جا دادم.

نوبخت ادامه می دهد: بدترین عکسم، بی شک عکسی بود که سعی کردم از خودم بگیرم.

عکاس رسانه ی آسماری در خوزستان می گوید: عکاس ها  به اقتضای شغل شان، مظلوم اند چون که همیشه پشت صحنه و لنز دوربین اند و دیده نمی شوند.

وی می گوید: راه اندازی و تشکیل یک صنف یا خانه ی عکاسان خوزستان به شدت احساس می شود که مأمنی برای سر و سامان دادن به این حرفه و هنر محبوب باشد.

نوبخت بابیان اینکه از مسئولان هیچ درخواستی ندارم، اظهار می کند: چون که هیچ مسئولی سراغ ندارم که دغدغه و سر رشته ای در این زمینه داشته باشد و تنها هنرشان این است که وقتی جلوی لنز دوربین ها قرار می گیرند  به خودشان و ظاهرشان توجه می کنند.

همچنین از مسئولان و متولیان ورزشی استان و بخصوص هیئت فوتبال تقاضا دارم که توجه و عنایت بیشتری به جامعه ی عکاسان ورزشی و جوان استان داشته باشند.

عکاس سایت آسماری  بیان می کند: عکاسی یعنی ثبت لحظاتی که آرشیو تاریخ در مورد آن قضاوت می کند و این هنر لذت بخش است چرا که شما از یک روزنه ی کوچک همه ی دنیا را آنگونه می بینید و ثبت و ضبط میکنید  که میخواهید.

 عکاسی برای من یک سرگرمی نیست بلکه حکم مُسَکِن را دارد

نگار نخلی عکاس  وخبرنگار روزنامه جام و جم در خوزستان می گوید: چندسالی هست که عکاسی میکنم اما به صورت جدی از حدود دو سال قبل این شغل را آغاز کردم.

وی می افزاید: بهترین عکسم را از کودکان مشغول بازی در گاومیش آباد گرفته که بیخیال دنیا از سرو کول هم در آب بالا می رفتند. بدترین و ناراحت کننده ترین عکس را هم از کودکان گلفروش سرچهار راه گرفتم که به جای بازی های کودکانه، با زندگی سخت می جنگیدند.

نخلی با اشاره به اینکه عکاسی در سطح شهر کار بسیار دشواری است، می گوید:  نبود امنیت کافی هنگام عکاسی و گاهی برخوردهای تند و غیرقابل انتظار از سوی مردم، عکس گرفتن را با چالش های جدی مواجه میکند، به همین دلیل از مسئولان تقاضا دارم با فرهنگ سازی، مردم را با عکاسی خیابانی آشنا کنند تا راحت تر بتوانیم با محیط و آدمها ارتباط برقرار کنیم و لحظات بهتر و بیشتری را ثبت کنیم.

عکاس و خبرنگار روزنامه جام وجم در خوزستان ادامه می دهد: عکاسی برای من یک سرگرمی نیست بلکه حکم مسکنی را دارد که هنگام ناراحتی به آن پناه میبرم و در زمان خوشحالی شریک شادی هایم می شود.

عکاسی هنری است که فقط در چشم عکاس دیده می شود

علی لطیفی عکاس و خبرنگار پایگاه خبری شوشان با بیان اینکه از سال ۱۳۹۲ وارد دنیای خبر و هنر شده، می گوید: خوشبختانه رسانه‌های مجازی و مکتوب در استان خوزستان جهت جذب خبرنگاران و عکاسان فضای بسیار آزادی دارند، تا حدی که تمامی علاقمندان می توانند به این دنیای پر رویداد ورود کنند و دوره‌های آموزشی‌شان را در مهم‌ترین و موثر ترین خبرگزاری‌ها طی کنند.

وی می افزاید: در جوامع توسعه یافته خبرنگاران و عکاسان دارای جایگاه ویژه‌ای هستند چراکه از نگاه این جوامع نقش بنیادین و حساس رسانه در تعیین سیاست های مدیریتی سرنوشت ساز است اما متاسفانه در خوزستان باتوجه به ارتباطات ناسالم برخی از دستگاه با رسانه‌ها و تاحدودی کثرت این قشر، نقش رسانه و اهمیت آن در اذهان عمومی و نگاه خود دستگاه اجرایی نادیده و گمشده است.

علی لطیفی با بیان اینکه بی توجهی نسبت به جایگاه مهم رسانه به حدی رسیده که در برنامه‌های مختلف استانی هتک حرمت و تعدی به خبرنگاران و عکاسان به موردی طبیعی تبدیل شده، بیان می کند: اخیراً هتک حرمت خبرنگاران و عکاسان به یک موضوع طبیعی تبدیل شده و ظاهراً هیچ ارگانی از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که باید متولی اصلی حقوق این صنف باشد در نظر ندارد از این قشر مظلوم حمایت کند.

وی در ادامه با انتقاد از عادت نادرست هدیه دادن برخی از ادارات به خبرنگاران و عکاسان، عنوان می کند: اگر هدف مدیران دستگاه‌ها تقدیر از جایگاه رسانه باشد می توانند به شکل شایسته در روز گرامیداشت این مقام به تقدیر بپردازند به طوری که حس وابستگی و وامداری ایجاد نشود.

عکاس پایگاه خبری شوشان در پاسخ به سوال اینکه چه ارتباطی میان عکاسی و خبرنویسی وجود دارد، عنوان می کند: معمولا ثبت و تدوین خبر جهت انتقال آن به طبقات مختلف فکری مخاطبین برای یک خبرنگار از لحاظ ترکیب ساختاری محدود می باشد که در چنین شرایط نیاز است از هنر تصویر نیز استفاده شود زیرا ادغام این دو رشته را می توان انتقال واضح و حرفه ای رویداد را برای دنبال کننده عنوان کرد.

وی در ادامه بیان می کند: طبق اعلام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نمودار افزایشی آمارهای بازدید مخاطبین از خبرگزاری‌های محلی و سراسری بیشتر در حوزه عکس و فیلم بوده و این مهم نشان دهنده به وجود آمدن تحولی در عرصه مجازی رسانه ها بوده است.

لطیفی در پایان خاطر نشان می کند: توصیف هنری از رشته عکاسی را تنها خود عکاس می تواند درک و حس کند چراکه عکاسی را نمی توان با یک جمله یا کتاب توصیف کرد زیرا عکاسی هنری فقط در چشم عکاس دیده می شود.

همه عکس هایی که ثبت می کنیم با ارزش هستند

امیرحسین غدیری عکاس خبرگزاری برنا در خوزستان می گوید: عکاسی را از عکس گرفتن از فامیل و خیابان شروع کرده ام و اکنون ۵سالی هست که دوربین به دست هستم.

وی می گوید: بهترین عکسی که گرفته از مراسم استقبال و تشییع شهدا بوده و بدترین نیز نداشته ام چراکه همه عکس هایی که ثبت می کنیم با ارزش هستند.

حسی که یک عکاس منتقل می کند از یک نوشته نویسنده ماهر هم بیشتر است

علی معرف عکاس خبرگزاری شبستان در خوزستان با بیان اینکه از اردیبهشت ٩٥ شروع به یادگیری عکاسی نزد استاد سید مدیار شجاعی فر کرده، اظهار می کند: استاد عکاسی ام با سخت گیری های سازنده اش باعث شد دقت در عکاسی را از همان روز اول ملاک کارم قرار دهم و دیدم برای گرفتن عکس، خاص تر شود.

وی می افزاید: عکس هایم زمانی برایم بد میشد که حس نا امیدی را در استادم می دیدم و  بهترین عکس هایم، عکس هایی هستند که استادم متوجه پیشرفتم می شد و فکر می کنم با پیشرفتم میتوانم قدردانی ام را به او نشان دهم.

معرف با اشاره به اینکه در حوزه عکاسی، مشکلات زیادی وجود دارد، ادامه می دهد: متاسفانه فرهنگ عکاسی در کلانشهر اهواز خیلی پایین است و با وجود این همه استاد های قدیمی در استان، این ضعف وجود دارد و به چشم میخورد، احترام قائل نشدن برای یک عکاس فتوژورنالیست واقعا درست نیست چون قلم ما همان دوربین ماست و عکس هایمان نوشته های ما است.

عکاس خبرگزاری شبستان در خوزستان بیان می کند: حسی که یک عکاس منتقل میکند از یک نوشته نویسنده ماهر هم بیشتر است. اما متاسفانه در بیشتر مکان ها، عکاس ها را تحت فشار و بی احترامی قرار میدهند و اهمیت حضور عکاس را درک نمی کنند.

معرف از مسئولان و شورای تامین استان در خواست می کند که به مجموعه های زیردست خود اطلاع دهند مجوز یا کارت عکاسان نیازمند هماهنگی قدم به قدم  نیست.

وی ادامه می دهد: حتی گاهی با زور و با تلف کردن وقت زیاد و سوال و جواب بی شمار، موفق می شویم یک برنامه نماز جمعه در مصلی را  پوشش دهیم.

وی می گوید: این موضوع سخت است، عکاسان از خود جامعه هستند و نباید دید بدی نسبت به آنها داشته باشند.

عکاس خبرگزاری شبستان در خوزستان عمده مشکلات حوزه عکاسی را موضوع بیمه بیان می کند ومی گوید: امیدوارم مسئله بیمه حل شود چرا که کار ما سخت و طاقت فرساست، این موضوع را هر کسی که دوربین  دستش گرفته باشد درک می کند.

معرف در توصیف عکاسی می گوید: عکاسی در واقع شناخت دید خودم نسبت به دنیا و جامعه است، وقتی دوربین به دست می شوم و کادرم را تنظیم می کنم، آن روح و تفکر و شخصیت من هست که عکس را میگیرد.

دوربین همانند یکی از اعضای بدنم هست

سعید بیت سخیری عکاس سایت خبری پنج نخل در اهواز اظهارمی کند: از سال ۸۳ پدربزرگم از مکه برایم دوربین هدیه گرفت، همچنین خانه پدربزرگم یک مستاجر داشته که او به من عکاسی را آموزش داده و اکنون به صورت حرفه ای دو سال است که شروع به کار کرده ام.

وی می گوید: دوربین را نمی توانم از خود جدا کنم و آن را به عنوان یکی اعضای بدن خود می دانم.

بیت سخیری می گوید: در حوزه کاری عکاسان خبری مشکلاتی ازجمله بی توجهی در زمان برگزاری جلسات، افتتاح پروژه ها و یاحضور مسئولان می شود چرا که همه گوشی به دست وارد می شوند و اجازه کار کردن به عکاسان نمی دهند.

عکاس سایت خبری پنج نخل در اهواز با بیان اینکه بهترین عکسی را که گرفته ام زمانی که پسر بردارم به دنیا آمد و اولین لبخندش را ثبت کرده ام و بدترین عکس حادثه تصادف در جاده بندر ماهشهر بوده است.

عکاسی یک هنر منحصر به فرد است که خاص یک نگاه مخصوص هنری است

حمیدرضا ترابی عکاس و خبرنگار خبرگزاری ایرنا در خوزستان می گوید: از سال ۷۷ کار عکاسی را به صورت آتلیه ای و حرفه ای شروع کردم.

وی  بهترین عکسی که گرفته و تاثیرگذار بوده است را از مدرسه ای در روستای سویسه شهرستان کارون عنوان می کند و بیان می کند: این روستا فاقد مدرسه بوده و دور تا دورش  پنج دکل حفاری نفت بوده ولی در محرومیت به سر می برد که این عکس توانست تاثیر گذار باشد و در آن جا نیز یک مدرسه را افتتاح کنند.

ترابی می گوید: انتظاری که از مسئولان داریم این است که بتوانند دیدگاه خود را نسبت به هنر عکاسی تغییر بدهند، البته نه صرفا عکاسی، چراکه عکاسی، یک هنر از جمله سایر هنر ها است.

عکاس و خبرنگار خبرگزاری ایرنا در خوزستان با بیان اینکه مشکلات ما عکاسان این است که در جایگاهی که دارند باید بیشتر دیده شوند عنوان می کند: برای مثال عکاسانی داریم که اکنون فعالیت می کنند اما ارزش عکس هایشان به اندازه ی ارزش زحمتی که می کشند؛ نیست.

وی ادامه می دهد: تصورم این است که این یکی از بزرگترین دغدغه های عکاس باشد، عکسش منتشر می شود ولی ارزش عکسش به اندازه آن زحمتی که کشیده تا به آن حد برسد نیست. باید نگاه ویژه به جامعه هنری داشته باشند و در ادامه آن به عکاسی که  یک هنر است.

ترابی در وصف عکاسی عنوان می کند: عکاسی یک هنر منحصر به فرد است که خاص یک نگاه مخصوص هنری است. یک عکاس کسی است که بتواند همه چیز را ریز ببیند و از نگاه پنجره ی خودش آن را ثبت کند.

عکاس و خبرنگار خبرگزاری ایرنا در خوزستان بیان می کند: عکاس خبری، عکاسی است که بتواند لحظه به لحظه هر حوداث را در خود ثبت کند و آن را به صورت تصویر برای مخاطبش به ثبت برساند.

ترابی این روز را به جامعه عکاس آتلیه ای، هنری، خبری و آن کسی که دیدگاه عکاسی دارد و ممکن است نتواند عکس بگیرد، تبریک می گوید

وی معتقد است: عکس یک قاب است که می توان با هر چیزی گرفت می توان با دو انگشت در هم، آن قاب را هم ساخت نه فقط با دوربین ها و لنز های میلیونی که این کار را به ثبت می رسانند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.