قدس آنلاین - رقیه توسلی: انگار این کلام، حدیث کتابداران ساروی ست در یکسال گذشته. آنها که چه ها نکرده اند و چه تاج ها که بر سرِ ایام نگذاشته اند!
بواسطه طرحی که در اداره کل کتابخانه های مازندران ریخته شد، چهارشنبه هایشان را بُردند به خانه سالمندان.
شال و کلاه کردند تا کاشانه موی سپیدان شهر... برای خواندن چند ورق همزبانی... رفتند چهارشنبه هایشان را با کهنسالان دیارشان قسمت کردند و با کتاب... با جمعی که نیروی کائنات اند... بسیار خواننده شدند... چراکه کتاب، خوب یادشان داده که معرفت، دُرّ گرانیست که آن را به هر کس ندهند.
«چهارشنبه های کتاب با سالمندان» از طرح های تحسین برانگیزیست که قریب یکسال به همت و مدد اهل کتابخانه در ساری اجرایی شد.
کتابداران این روز را با یک بغل حرف و خوانش و لبخند با پیرمردان و پیرزنان سپری می کنند و چشم و چراغِ خانه هایشان می شوند. سکوت شکنی می کنند و پای مهربانی کلمات و جملات را می کشانند به آنجا. از ادبیات و قصه و شعر دریغ نمی کنند و از شکستن دیوارها و فاصله ها.
یکسالی می شود که کیف شان را از خواستن و برخاستن پُرکرده اند و راهی دیار منتظران شده اند. آنجا که با اشتیاق تمام، همه، گوش و چشم اند. همه انرژی اند. همه خوبان روزگارند.
کتابداران روحیه و عشق و شوق می برند و پیربانوها و پیرآقایان، دعا و سرزندگی می بخشند به آنان. یک معامله پایاپای که هر دو طرف رابطه، سودمند و منتفع اند.
واقعاً باید به مسببان و متولیان این امر فرهنگی و نیک، دستمریزاد گفت و حامی قدرتمند طرح های انگیزشی و سلامتی از این دست شد.
وقت خیلی تنگ است باید تکانی به خود داد و هوای جمع های پُرخیر و خلاقانه را بیشتر داشت و به شایستگی، این همکاری ها و لبیک ها را ستود و پشتیبانی کرد.
شهر و کشور و جهان مان، تشنه اندیشه ها و طرح های نو و پُرعاطفه است. تشنه دورشدن از شعار و وعده و حرف.
چه خوبتر اینکه امثال این برنامه ها در کشور، فراگیر و عملیاتی شود و «چهارشنبه های کتاب» قسمت روزهای بیشتری گردد. و هرروز صدای خبرهای انسانی و عاشقانه، دنیا را دربرگیرد.
نظر شما