خرم‎آباد- نبود مراکز فرآوری و صنایع تبدیلی برای محصول انجیر سیاه در شهرستان پلدختر و بی‏ توجهی‏ ها در این زمینه موجب شده است تا سود هنگفت این محصول استراتژیک به جیب دلالان در این منطقه برود.

بخت سیاه انجیر پلدختر

قدس آنلاین- گروه استان ها- صغری سپهوند: موقعیت اقلیمی لرستان ازنظر جغرافیایی و زمین پربرکت آن، یکی از نعمت‏هایی است که خداوند به این استان عطا کرده، به‌طوریکه چه ازنظر گیاهان و درختان خودرو و چه ازنظر باغات و زمین‏های کشاورزی که دست‌پرورده بشرند، یکی از بهترین شهرهای ایران محسوب می‏شود.

لرستانی که در هرلحظه از زمان می‏تواند چهارفصلی بودنش را به دنیا ثابت کند، یکی از قطب‏های کشاورزی نیز محسوب می‎شود؛ نه‌تنها قطب کشاورزی ازنظر گندم و جو و حبوبات، بلکه در چندسال اخیر شاهد کاشت زعفرانی هستیم که کیفیت آن اگر بیشتر از کیفیت زعفران قائنات نباشد، کمتر هم نیست و یا محصول برنج این دیار را می‏توان با برنج شمال ایران مقایسه کرد. همچنین انار لرستان یکی از مرغوب‏ترین انارهای دنیاست، باغات گردو در این استان به‌وفور دیده می‏شوند، میوه‏های دیگر هم که در جای‎جای این استان وجود دارد و همچنین انجیر سیاه! انجیر سیاه لرستان که در منطقه‏ پلدختر کاشت می‏شود، یکی از نعمت‏هایی است که خداوند به مردمان این دیار عطا کرده است.

نبود مراکز فرآوری و صنایع تبدیلی

نبود مراکز فرآوری و صنایع تبدیلی برای محصول انجیر سیاه در شهرستان پلدختر و بی‏ توجهی‏ ها در این‌زمینه موجب شده است تا سود هنگفت این محصول استراتژیک به جیب دلالان در این منطقه برود.

این درحالی است که 95 درصد باغات انجیر سیاه لرستان در شهرستان پلدختر وجود دارد و این شهرستان مهم‌ترین تولیدکننده‏ انجیر در استان است.

همه‌ساله اواخر تیر و اوایل مردادماه در میان میوه‏های این فصل، انجیرسیاه هم وارد بازار می‏شود؛ محصول نابی که شهرت جهانی دارد و در میان کشتزارهای سبز و زمین‏های غنی شهرستان پلدختر، توسط اهالی زحمتکش روستاهای اطراف این شهر به‎دست میآید، اما دریغ و درد که این محصول ناب و آسیب‏پذیر به‌دلیل نبود صنایع تبدیلی، در حاشیه شهر و جاده‏های اصلی به فروش می‏رسد و همه‏ ما بی‏تفاوت از کنار آن می‏گذریم، همانطورکه بی‏تفاوت از کنار دیگر زمینه‏های صنایع تبدیلی همچون بلوط گذشتیم و هرساله نظاره‏گریم که چطور این میوه‏ کمیاب خوراک دام عشایر کوچ‏رو می‏شود.

کارخانهای که به بهره‌برداری نرسید

دهه‏ فجر سال ۹۰ بود که طی مراسمی با حضور رئیس وقت سازمان جهاد کشاورزی لرستان، فرماندار پلدختر و جمعی از مسئولان این شهرستان، عملیات اجرایی کارخانه‏ فرآوری انجیر در پلدختر آغاز شد.

این کارخانه قرار بود درصورت بهره‏برداری، بیش از پنج‌هزارتن از انجیر تولیدی توسط باغداران این شهرستان را فرآوری کند؛ انجیرهایی که هرساله درکنار جاده ترانزیتی پلدختر به حراج گذاشته می‏شود و به قیمت ناچیز به فروش می‏رسد تا روی دست باغداران نماند و یا به‌دست دلالانی داده می‏شود که آن را بدون‌زحمت و با بالاترین قیمت در کلان‌شهرها به فروش می‏رسانند و سود کلانی به جیب آن‌ها می‏رود تا حاصل دسترنج یک‌ساله باغداران از جیب دلالان سردرآورد.

به‌گفته رئیس وقت سازمان جهاد کشاورزی لرستان، این کارخانه قرار بود در سه فاز ساخته شود و فاز اول آن با ظرفیت چهار تا شش هزار تن انجیر باید در سال 91 به بهره‏برداری می‏رسید، اما نیم‌دهه از وعده‏های مسئولین می‏گذرد و این کارخانه هنوز به بهره‏برداری نرسیده و مرغوب‏ترین و زودرس‏ترین انجیر سیاه ایران همچنان در رؤیای فرآوری به‎‌سر می‏برد؛ رؤیایی که شیرینی انجیر را نصیب دلالان و واسطه‏ها کرده و کشاورزان را ناامید از پرورش این محصول ناب.

دلالان، انجیر باغداران را به قیمت‏های ناچیز میخرند

«یاسرصادقی» یکی از باغداران شهرستان پلدختر در این‌زمینه می‏گوید: نبود مراکز فرآوری و دوری از مراکز فروش باعث شده تا دلالان میوه‏ انجیر باغداران را به قیمت‏های ناچیز از ما بخرند و با سودهای هنگفتی در بازارهای داخلی و خارجی به فروش برسانند.

وی گفت: با وجود متمرکز بودن باغات انجیر در این شهرستان، نبود فضای مناسب برای نگهداری طولانی‌مدت این محصول، کاهش کیفیت محصول به‌دلیل روش‏های نامناسب برداشت، بالا بودن میزان ضایعات، ضعف حضور تعاونی‏ها در فرایند تولید تا مصرف و عدم آموزش‏های ترویجی درخصوص بسته‏بندی این محصول آسیب‏پذیر به کشاورزان برای فراهم نمودن امکان حمل‌ونقل انجیر تازه به سایر نقاط کشور از مشکلاتی است که باغداران منطقه با آن مواجه هستند.

برای این‌که محصول‏ روی دست‎مان نماند مجبوریم به دلالان بفروشیم

«سیدعبداله موسوی» از دیگر باغداران منطقه هم ایجاد صنایع تبدیلی را بهترین راهکار می‏داند و می‏گوید: چندسالی است که در رؤیای فرآوری این محصول در استان خودمان به‎سر می‏بریم، ولی متأسفانه این وعده هنوز محقق نشده و ما برای این‌که این محصول روی دست‏مان نماند، چاره‏ای جز فروش به دلالان نداریم. هرچند سودی از تولید این محصول عاید ما باغداران نمی‏شود، اما خلاء نبود صنایع تکمیلی تنها با وجود دلالان در این منطقه برطرف می‏شود.

وی تصریح کرد: متأسفانه چندسالی است که کمبود آب در این مناطق هم به مشکلات ما دامن زده است، به‌طوری‌که چندسالی است کیفیت انجیر سیاه کاهش یافته است.

عمده مصرف انجیر سیاه در لرستان به‌صورت خام‎خواری است

رییس سازمان جهاد کشاورزی استان لرستان درخصوص انجیر سیاه پلدختر می‎گوید: متأسفانه عمده مصرف انجیر سیاه در لرستان به‌صورت خام‎خواری است.

عبدالرضا بازدار تصریح می‎کند: با توجه به حجم بالای تولید انجیر در لرستان، این محصول نیاز به کارخانه فرآوری دارد.

وی اظهار می‏کند: کارخانه فرآوری در پلدختر نیاز به سرمایه‏گذار دارد که ما نداریم.

احداث صنایع تبدیلی و تکمیلی می‏تواند ضمن ایجاد ارزش افزوده برای محصولات تولیدی استان، به تولید و اشتغال در این بخش کمک کند. در این میان انجیر سیاه پلدختر به‌عنوان ثروتی گرانبها محصولی مرغوب و زودرس است که باید با فراهم آوردن زمینه‏های لازم برای فرآوری و صادرات آن به معرفی هرچه بیشتر این ظرفیت کمک کرد و در این

صورت می‌توان به رونق اقتصاد در بخش کشاورزی استان امیدوار بود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.