دکتر مجید ابهری به مناسبت روز جهانی کودک به تشریح نیازها واولویت های دوران کودکی در خانواده و جامعه پرداخته است. وی با اشاره به اهمیت آموزش در کودکان و توجه خانواده به تاثیرگذاری تربیتی در کودکان به قدس آنلاین گفت: افزایش ضریب هوش هیجانی و ضریب هوشی کودکان در مقایسه با کودکی نسل های گذشته نیاز کودکان امروز رابه مراقبت و نظارت والدین مضاعف می کند. خانواده اولین مدرسه آموزش رفتار و مبنای الگوهای رفتاری برای کودکان است و این خانواده است که با تربیت صحیح والگوی مناسب رفتاری می تواند در مثبت شدن شخصیت کودک نقش ویژه ای ایفا کند.
ابهری تنبیه و آموزش رفتارهای غیر تربیتی را از سوی خانواده معضلی بزرگ در فرآیند تربیتی کودکان عنوان کرده و خاطر نشان کرد: متاسفانه در بعضی از خانواده ها تربیت صحیح کودکان جدی انگاشته نمی شود و والدین به جای ساختن شخصیت کودک با توسل به تحقیر و تنبیه آثار روانی نامطلوبی بر تربیت پایه ای کودکان می گذارند. برخی از خانواده ها با آموزش مستقیم دروغگویی به فرزندان و دادن وعده های بلا عمل عوارض وآسیب هایی جبران ناپذیر بر روحیه و شخصیت کودک وارد می کنند که در آینده می تواند بر نحوه رفتار وکردار فرد تاثیرات سویی به جای بگذارد.
وی در این باره افزود: بی شک کودکان باید با نگاه عاطفی ونوازش ضمن برقراری فضایی برای آموزشهای تربیتی رشد کنند. کودکان تا دو سالگی باید پدر ومادر را بشناسند و با معانی مختلفی از جمله دادن و ندادن؛ مفاهیم خوب، بد، زشت و زیبا و آنچه به آنها یا دیگران تعلق دارد آشنا شوند. خانواده اولین نهاد تربیتی برای رشد کودک است ومدرسه دومین کلاس تدریس تربیت واموزشهای اجتماعی و فردی به کودکان بعد از خانواده است که در جای خود از اهمیت ویژه ای در رشد و تعالی روحی، تربیتی وآموزشی کودکان برخوردار است.
این آسیب شناس اجتماعی در خصوص مهارت آموزیهای مدارس به کودکان تصریح کرد: در مدرسه مربیان و آموزگاران به عنوان الگوهای تربیتی جای خود را به والدین ومی دهند. در کنار روانشناسی رشد و تربیت کودکان باید در مدرسه مهارت های زندگی، آیین دوست یابی، مهارت نه گفتن به درخواست های غیر منطقی ونامربوط را فرا بگیرند، هر چند که والدین باید به این مهم توجه کنند که پایه مهارت نه گفتن و دوست گزینی به فرزندان باید در ابتدا توسط نهاد خانواده آموزش داده شود و بعد از آن مدرسه بر محورهای یاد شده نظارت کند.
وی با اشاره به موضوع کودکان کار و ناملایمات عاطفی واجتماعی که بر برخی از کودکان تحمیل می شود اظهار داشت: بهره کشی های نابخردانه از کودکان توسط برخی از خانواده ها از جمله معضلاتی است که دوران تربیتی و آموزشی کودکی را تهدید می کند. این بهره کشی ها که به دلیل مسائل مالی واخلاقی انجام میشود برخی از کودکان را در شرایطی تبعیض آمیز ونامطلوب قرار می دهد. بزرگ شدن در چنین فضایی منجر به تخریب روحی وروانی و صدمات و آسیب های جبران ناپذیری به فرآیند تربیتی کودکان می شود.
ابهری ضمن آموزش شیوه مناسب برای تنبیه کودکان خانواده ها را از تنبیهات جسمی برحذر داشته و دراین باره افزود: یکی از مواردی که می تواند آثار نامطلوب و شومی بر روند رشد وتکامل روانی کودکان به جای بگذارد تنبیهات جسمانی وروانی است که متاسفانه برخی از خانواده ها از آن به عنوان خشونت علیه کودکان استفاده می کنند. بی شک نباید کودک را با تبیه بدنی مورد ضرب و شتم قرار داد اما آنچه می تواند به عنوان تنبیه کودکان در نظر گرفته شود باید در قالب برنامه هایی چون محروم کردن از نوازش ونگاه ملاطفت آمیز، تبیهات آموزشی، فرهنگی، تفریحی واجتماعی باشد. یقینا چنین تنبیهاتی به خودی خود نوعی آموزش مستقیم رفتار وکردار مناسب را به کودکان می آموزد واز آنها دربرابر صدمات ناشی از تنبیه جسمی یا روحی و عاطفی جلوگیری به عمل می آورد.
این رفتار شناس اجتماعی انتخاب اسباب بازی وکتاب مناسب را یکی از نیازهای کودکان عنوان کرده دراین باره تصریح کرد: انتخاب اسباب بازی و کتاب داستان مناسب شرایط سنی کودک نیز از جمله مواردی است که در زمره مراقبت های خاص کودکان جای دارد. خانواده ها باید به انتخاب اسباب بازی مناسب سن کودکان وآموزش های متعاقب آن توجه داشته باشند. انتخاب اسباب بازی عاری از خشونت که بتواند فرآیند آموزشی و تربیتی را در کودکان تکمیل کند گزینه مناسبی برای رشد شخصیتی و تربیت پذیری کودکان است. بنابراین آشنایی با روانشناسی رشد و مهارت تربیت کودکان از مهمترین موضوعاتی است که والدین باید آن را بیاموزند؛ چرا که مهارت فرزند آوری در یک سوی ترازو و آموزشهای فرزند پروری در کفه دیگر ترازو خواهد بود.
ابهری در پایان با اشاره به تاثیر گذاری نامطلوب بازیهای رایانه ای بر روند رشدی کودکان به خانواده ها گفت: متاسفانه نه خانواده نه نهادهای متولی هیچ یک نظارتی بر طیف سنی تهیه اسباب بازی کتابخانه وبازیهای سنتی ندارد. بازیهای سنتی جای خود را به بازیهای رایانه ای دارد و کودکان جنب و جوش لازم برای رشد ندارند از این رو عوارضی جدی در کمین کودکان است. تماشای فیلمهای ماهواره ای یا بازیهای رایانه ای خارج از طیف سنی وبیرون از چارچوب های ارزشهای دینی و فرهنگی ما نیز از جمله آثار زیانباری است که آینده کودکان وفرزندان این سرزمین را تهدید می کند.
نظر شما