قدس آنلاین- اتصال به اینترنت و استفاده از پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی در زمانه ما به جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزانه تبدیل و باعث شده است، روند اطلاع‌رسانی و ارتباط افراد با یکدیگراز این طریق سرعت پیدا کند. از طرفی برخی گوشی‌های هوشمند در تمام نقاط قابلیت ارائه امکانات اینترنتی را ندارند و «وای فای شهری» با قابلیت ارائه سرعت و کیفیت بالا و گاهی رایگان برای کاربرانی که به اینترنت موبایلی دسترسی ندارند و همچنین با توجه به نیاز ابزارهای فاقد سیمکارت مانند لپ تاپ و تبلت به وای‌فای، مورد توجه کاربران می‌باشد.
با توجه به این موارد، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به اپراتورهای اینترنتی پیشنهاد داده است که وای فای رایگان شهری تا حجم معین در اماکن عمومی مانند پایانه‌های مسافربری، فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های قطار، ورزشگاه‌ها، فروشگاه‌های بزرگ و اماکن مذهبی، در اختیار مردم قرار دهند.
محمدجواد آذری جهرمی این پیشنهاد را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده و تلویحاً بر ضرورت اجرای آن تأکید و اعلام کرده است که انتظار دارد اپراتورها فهرست مراکز پوشش داده شده در این طرح را از طریق وب سایت خود به اطلاع عموم مردم برسانند. در این زمینه و برای بررسی جوانب این موضوع و بایدها و نبایدهای آن، با روح‌الله مؤمن‌نسب، کارشناس و تحلیلگر فضای مجازی گفت و گو کرده‌ایم:
* نظر شما درباره راه‌اندازی ایستگاه‌های رایگان «وای‌فای شهری» چیست؟
** طرح هایی که برای کشور ایجاد هزینه امنیتی، اجتماعی، فرهنگی و مادی می‌کنند نیاز به پیوست فرهنگی و ملاحظات در این حوزه‌ها دارند و از طرفی مسائل مرتبط با اینترنت و فضای مجازی باید در شورای عالی فضای مجازی تصویب و تأیید شود و حتی از بعد امنیتی نیز باید بر آن‌ها نظارت دقیق صورت بگیرد. طبیعتاً در مکانی که وای فای رایگان وجود داشته باشد تجمع افراد شکل خواهد گرفت که ممکن است از لحاظ امنیتی نیاز به دقت داشته باشد.
* روند اجرایی شدن این گونه طرح‌ها چگونه است؟
** وزیرمحترم فناوری اطلاعات متأسفانه از قوانین آگاهی کامل ندارد و این موضوع باعث شده گاهی اوقات مسائلی را مطرح کنند که مغایر با قوانین کشور است، زیرا بر اساس قانون، وزیر نمی‌تواند موضوعی را مطرح، تصویب و ابلاغ کند و مطالبه اجرا هم داشته باشد. بر اساس قانون وزیر نمی‌تواند خود این دستور را صادر و انتظار عملی شدن آن را از اپراتورها داشته باشد، بلکه این شورای عالی فضای مجازی است که از این اختیار برخوردار است و این گونه موضوعات را در سطح ملی می‌تواند تصویب کند، زیرا این گونه مسائل بدون تردید دارای تبعاتی برای کشور می‌باشد. از طرفی اگر حتی خود اپراتورها نیز خواسته باشند این طرح را عملیاتی کنند باید مجوز وای فای شهری داشته باشند؛ وانگهی این پرسش مطرح می‌شود که اصولاً بر اساس چه فاکتوری اپراتورها باید مجوز ارائه اینترنت وای فای عمومی و گسترده داشته باشند، زیرا اپراتورها فقط می‌توانند خدمات تلفن همراه ارائه بدهند. از این رو وزیر باید یا طرح و لایحه خود را به مجلس ارائه دهد و یا طرحی را در صحن شورای عالی فضای مجازی که ۲۷ عضو دارد اعلام نماید. اگر شورای عالی فضای مجازی این طرح را تصویب کرد یا اگر مجلس این طرح را به قانون تبدیل کرد، سپس باید در روزنامه رسمی منتشر شود و در این موقع قابلیت اجرایی پیدا می‌کند.
* اینکه وزیر این موضوع را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده و انتظار اجرایی شدن آن را دارد آیا رویه مناسبی است؟
** نگرانی کارشناسان حوزه فناوری اطلاعات از این گونه ابراز طرح‌های وزیر فناوری اطلاعات تنها مربوط به وای فای شهری نیست، بلکه نگرانی کارشناسان بیشتر از این است که این موضوع به یک رویه تبدیل شود و وزیر از این به بعد شورای عالی فضای مجازی و مراکز تصمیم‌گیر و سیاستگذار را نادیده بگیرد و هزینه‌های جبران ناپذیری را برای کشور ایجاد نماید. مثلاً درباره نرم افزار توییتر که الان فیلتر است، وزیر ارتباطات که خودش مسئول فیلترینگ در کشور است خود در این شبکه عضو است و به مفهومی با استفاده از فیلترشکن یا از مسیری بدون فیلترینگ از این نرم افزار استفاده می‌کند و به نوعی تأیید می‌کند که مردم نیز این مسیر را ادامه بدهند و بدین ترتیب، آشکارا از این شبکه حمایت می‌کند.
بدون تردید وای فای شهری دارای تبعات گسترده‌ای برای کشور خواهد بود و نیاز است قبل از عملیاتی شدن، در شورای عالی فضای مجازی مطرح شود. از طرفی بر اساس چه معیار و قانونی وزیر باید یک موضوع کلان یا نسبتاً کلان در کشور را در اینستاگرام خود منتشر کند و از دیگران انتظار داشته باشد که آن را اجرایی کنند؟ وزیر باید هرگونه موضوعی را از طریق فرآیند اداری، قانونی و با ابزار بخشنامه، طرح و دستورعمل اعلام کند تا زیرمجموعه‌ها هم امکان اجرای قانونی را داشته و بعداً نیز بتوانند پاسخگو باشند.
نظر شما