قدس آنلاین- هنوز تا از بین بردن خشونت خانگی علیه زنان راه زیادی باقی است. بر اساس آمار جهانی، ۹۰ درصد قربانیانِ خشونت خانگی زنان هستند و در هر ۱۸ ثانیه یک زن مورد حمله یا بدرفتاری قرار می‌گیرد. خشونتی که پژوهشگران آن را در هشت گروه خشونت‌های زبانی، روانی، فیزیکی، حقوقی، جنسی، اقتصادی، فکری و آموزشی و مخاطرات تقسیم‌بندی کرده‌اند.

زنان قربانیان خشونت‌های نوین

رئیس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی کشور در توضیح ابعاد مختلف این خشونت‌ها به خبرنگار ما می‌گوید: علاوه بر خشونت‌هایی که بارها و بارها عنوان شده، خشونتی دیگر نیز نسبت به زنان وجود دارد که ناشی از نگرش جامعه به آنان است. این نگرش‌ها بی‌توجهی به زنان، دیده نشدن آن‌ها توسط مردم در حوزه‌های مختلف یا نگاهی که حاکی از تحقیر و ناتوان تلقی کردن را در بر می‌گیرد. خشونتی که به آن می‌توانیم خشونت نوین بگوییم.

دکتر کوروش محمدی با اشاره به تلاش‌های زنان در عرصه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، خاطرنشان می‌کند: با وجود اینکه زنان نشان داده‌اند که می‌توانند پابه‌پای مردان در جامعه حضور داشته باشند، اما همچنان شاهد نوعی خشونت نهفته و پنهانی و خشونت نگرشی نسبت به زنان در جامعه هستیم که آن‌ها را بدون توانایی و کفایت لازم برای حضور در عرصه‌های اجتماعی می‌داند.

وی می‌افزاید: این نوع خشونت، خشونتی است که آثار دردهای آن در جامعه نمود و انعکاس زیادی ندارد، اما در مقام آسیب شناسی مشاهده می‌شود که این نوع نگرش، آسیب‌های جدی به جامعه وارد می‌کند. آسیبی که در حوزه قوانین، مقررات، تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم‌سازی‌ها به نوعی شدیدتر خود را نشان می‌دهد. می‌بینیم که همیشه قوانین در ارتباط با زنان، شکلی ترحم‌آمیز به خود می‌گیرند که ناشی از دیدگاهی است که زن را ضعیف و ضعیفه می‌پندارد.

در مسائل اجتماعیِ زنان آسیب‌های جدی وجود دارد

محمدی تأکید می‌کند: به اعتقاد من، این نوع خشونت بدترین نوع خشونت‌ است که علیه زنان در جامعه به وفور رواج دارد. ضمن اینکه هر قدر منزلت اجتماعی زنان را نادیده بگیریم، آسیب‌های بسیار جدی به سلامت روان زنان و سلامت اجتماعی آنان وارد خواهیم کرد. از جمله اینکه زنانی که در فرصت‌های شغلی از برابری و عدالت لازم در جامعه برخوردار نیستند و نمی‌توانند همپای مردان در فرصت‌های شغلی حضور داشته باشند، توسط نگاه‌های مردسالارانه تحقیر شده و مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند.

رئیس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی کشور توضیح می‌دهد: حتی در مسائل اجتماعیِ زنان هم شاهد آسیب‌های جدی هستیم. سن ازدواج بالا رفته و بیشترین آسیب این حوزه متوجه زنان است. این نگاه‌ها معمولاً در حوزه‌های تربیتی نیز وجود دارد که ریشه آن نگاه‌هایی است که در خانواده‌ها به جنس زن دارند و دختران را همیشه از حضور در عرصه‌های اجتماعی منع می‌کنند. نگاهی همراه با تهدید و تردید که زنان را همچنان به عنوان مدیریت ضعیفی که نباید در اجتماع آفتابی شوند، معرفی می‌کند. باید زنان را بپذیریم و بدانیم حضور آن‌ها در جامعه انکار ناپذیر است. زنان نشان داده‌اند که در تمام حوزه‌ها مانند علم، ورزش و... قدرتمند هستند.

وی با بیان اینکه جامعه باید به زنان اعتماد کند، یادآور می‌شود: تجربه نشان داده است که هر کجا به آن‌ها اعتماد شده، نتیجه مثبت بوده است. نه به عنوان یک امتیاز که به عنوان یک حق باید فرصتی را در اختیار آن‌ها گذاشت که پابه‌پای مردان از فرصت‌ها برخوردار باشند.

محمدی در ادامه عنوان می‌کند: متأسفانه در جامعه درصد بسیار کمی از نمایندگان مجلس، زن هستند. بین دو تا سه درصد مدیران کشور را زنان تشکیل می‌دهند. در کشور وزیر زن وجود ندارد و موارد بسیاری دیگر که نشان از نابرابری در این حوزه و نگاه جنسیتی به زنان دارد. این در حالی است که بیش از ۵۱درصد تحصیلکرده‌های جامعه را زنان تشکیل می‌دهند. نیاز است راهکاری بجوییم تا قوانین را در حوزه‌های نگرشی جامعه تغییر دهیم.