قدس آنلاین- اگر در یک زندگی زن و مرد را به گونه‌ای تصور کنیم که دو سر یک طناب را گرفته‌اند و از یکدیگر فاصله دارند، انتقاد کردن از عیب‌های یکدیگر و بحث و گفت‌وگوی سالم بر سر مسائل پیش آمده، همین طور ارائه راهکارهای مناسب برای برطرف کردن مشکلات و اختلاف نظرها سبب می‌شود آن‌ها به یکدیگر نزدیک‌تر و رابطه شان محکم‌تر شود.
متأسفانه در بسیاری از خانواده‌ها نگاه اشتباهی به مسئله انتقاد وجود دارد که به دلیل نبود فرهنگ انتقاد سالم و سازنده در خانواده‌ها ایجاد می‌شود. ما به جای اینکه انتقاد را ابزاری برای رشد فردی و اجتماعی بدانیم، آن را عاملی برای خرد شدن شخصیت خود می‌دانیم و در برابر انتقاد موضع می‌گیریم، در صورتی که انتقاد اگر در خانواده به صورت صحیح مطرح شود بی شک یک شیوه تربیتیِ کارآمد و مؤثر است.
اختلاف نظر در تمام زندگی‌ها به دلایل متعددی مانند تفاوت در نوع نگرش، شخصیت، جنسیت، فرهنگ، طبقه اجتماعی و... وجود دارد. یکی از بهترین ابزارهای تربیتی که زوجین را به یک نقطه تفاهم می‌رساند انتقاد کردن از یکدیگر است. انتقاد کردن از همسر یکی از دشوارترین نوع انتقاد به حساب می‌آید، اما این سختی انتقاد نباید زن و مرد را به سکوت وا دارد، زیرا وقتی که سکوت می‌کنیم، مشکلات وجود دارد و رنجش از مشکلات روی هم انباشته می‌شود و یک‌باره سر باز می‌کند که آسیب‌های جبران ناپذیری در پی خواهد داشت.
زن و مرد علاوه بر اینکه باید آستانه تحمل خود را بالا برده انتقادپذیر باشند، لازم است اصول و تاکتیک‌های انتقاد صحیح و مؤثر را بیاموزند. به عنوان نمونه انتقاد باید سنجیده باشد و در زمان و مکان مناسب مطرح شود. انتقاد نباید تنها گله‌گذاری از همسر باشد. در زمان مطرح کردن انتقاد امنیت روحی همسر که مسئله مهمی است باید مورد نظر باشد تا او خود را در معرض تهدید نبیند و درصدد مقابله برنیاید. از انتقاد زنجیروار نیز باید پرهیزکرد. یک مسئله را مطرح و درباره آن گفت‌وگو کنید و با ارائه راهکار مشکل را حل کنید. انتقاد باید در قالب جملاتی غیرمستقیم مطرح شود و جنبه آمرانه و تحریک آمیز نداشته باشد. از انتقاد مبهم پرهیز کنید، به دلیل اینکه ممکن است چانه‌زنی در رابطه زناشویی تلقی شده، به رابطه عاطفی آسیب وارد کند. این نوع انتقاد سبب دوری زوجین از یکدیگر و افزایش اختلافات می‌شود. انتقاد نباید با سرزنش، کنایه یا شوخی مطرح شود.
از تعمیم دادن یک رفتار اشتباه همسر به تمام رفتارها و شخصیت او پرهیز کنید زیرا سلامت روان خانواده را به خطر می‌اندازد. در زمان انتقاد کردن، فضای خانواده را به صحنه دادگاه تبدیل نکنید و قضاوت‌های منفی را از صحبت‌هایتان حذف کنید و از همه مهم‌تر به گونه‌ای انتقاد کنید که همسرتان بی‌درنگ حس کند که همچنان دوستش دارید.
نظر شما