۲۴ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۳:۲۱
کد خبر: 593155

دینداری که جایش در جعبه یادگاری و گنجه نیست...! پس نمی شود از برخی مناظر نازیبای پُرهیاهو نگفت..! از اینکه چرا گاهی به بیراهه می رویم و تازه ادعای روشنفکری مان هم گل می کند...!

قدس آنلاین - گروه استانها - رقیه توسلی: اینکه بر توصیه اسلام به آموزش ارزش ها از کودکی، بی اعتنایی می کنیم و تازه دو قورت و نیم مان هم باقی ست...!

در همایشی به مناسبت مقدس ترین میلاد تاریخ، دخترکان ایرانی را روی سنِ برج میلاد می فرستیم که با لباس های نامناسب مانور بدهند و برقصند! که به پروژه عادی سازی بدحجابی کمکی کرده باشیم. چنانچه با سکانس های متعدد این ماجرای آزاردهنده هرروز در خیابان و اتومبیل و محافل، رُخ به رُخ ایم!

در حال بازبینی فیلمی از «جشن بانو»ی تهرانی ها هستم! حرکات موزون و رقاصی را دنبال می کنم که جلوی مسئولی عالی مقام اتفاق می افتد و نمی شنوم صدایی از مدیران آموزشی و متولیان فرهنگی دربیاید!

دارم مروجان ساز و رقص این برنامه چارچوب شکنانه را دنبال می کنم که مناسب احوالِ شور و شادی شان، شعری را گلچین کرده اند... که بیا تا گل برافشانیم و طرحی نو دراندازیم!!

اما گوش شنوا و چشم بینا کجاست؟ به عنوان یک بیننده ایرانی باید بگویم، ترویج ضد ارزش را محکوم می کنم... رقص بالغ یا نابالغ آنهم در جمع مسولان کشوری را... دین زدایی و رخنه فرهنگی که رنگی از باورهای اسلامی به خود ندارد...

مگرنه اینکه سالهاست ایرانی جماعت، پای اعتقاد و مذهبش، جان می دهد... پای سلوک و آئین اش...

براستی آیا در شان کودکان وطن من است که با رخت و رقص غربی در ملاعام بگردند و بچرخند! و از تربیت و آموزش شایسته، محروم باشند! از داشتن معلمان مومن و باکفایت!

ناگفته هم پیداست؛ مُبلّغ درستکار فرهنگ و دین باید بود... ایرانی ماند... مروج حجاب و نهی از منکر... تا اینچنین در برج میلادها، حاشیه و قُبح شکنی کلید نخورد و در لوای سیاست گذاری های عجیب و غریب، چارچوب های ضد ارزش، وضع نشود...

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.