قدس آنلاین -سرورهادیان : «دیدار در اتاق ۳۹» نمایشی است که این روزها درتماشاخانه بهارمشهدبه نویسندگی محمد نقایی و به کارگردانی مصطفی ابهری در حال اجراست.

«دیداردراتاق ۳۹»نمایشی از جنس سایکودرام و مینی مال

مصطفی ابهری کارگردان این نمایش در گفت و گو با قدس آنلاین می گوید: این نمایش برای من حس خوب و نوستالژیکی دارد و درجشنواره های مختلفی تاکنون حضور پیدا کرده و توانسته عناوین زیادی را کسب کند.

ابهری درباره متن این نمایش می افزاید: «دیدار در اتاق ۳۹» روایت روانشناسی است که ۴ بیمار را درمان می کند و سعی کردم کارگردانی و طراحی صحنه را براساس نوع متن پیش ببرم.

وی درادامه با بیان آن که این نمایش درواقع به سایکو درام نزدیک می شویم، تصریح می کند :  این نمایش روایت بیمار روانی است که درزندگیش دچارتنش های بسیاری بوده است که ازطریق تئاتردرمانش را آغاز می کند.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا بیوگرافی در طی نمایش از پزشک روانشاس به مخاطب  داده نمی شود، بیان می دارد : به اعتقاد من فضای شخصیت پردازی و درام داستانی که مطرح می شود به گونه ای  است که توسط نویسنده انتخاب شده است فضایی مینی مال است  و برای نویسنده پرداختن به شخصیت بیمارهای مراجعه کننده در اولویت قرار داشت.

طراحی صحنه های کاربردی  

ابهری درباره طراحی صحنه این نمایش نیزتصریح می کند :به طراحی های پرشکوه برای این نوع نمایش ها اعتقادی ندارم و به اعتقاد من طراحی صحنه و وسایل صحنه باید کاربردی باشد و صرف حجیم بودن و چشم نوازی نمی تواند همیشه در نمایش به کار بیاید.

وی تاکید می کند :اکثر آکسسوار صحنه  من در ایر نمایش هایم وسایلی هستند که استفاده های مختلفی در صحنه از آن توسط بازیگر می شود.

وی تاکید می کند: در نمایش های قبلی من مانند نمایش سردسیر هم ۷ صندلی بود که در طی نمایش تبدیل به تخت، نردبان، میز و...می شد و همه سعی من این بود که طراحی صحنه هم مینی مال و مفهومی باشد.

یک درام روانشناسانه

 این کارگردان ادامه می دهد : در این نمایش هم طراحی و وسایل صحنه به همین گونه است و ما با فضای خالی در ابتدای نمایش مواجه ایم که کم کم توسط خود بازیگرا ن پر می شود مانند خطوطی که با نوار چسب ترسیم می شود و...که درواقع درام روانشناسانه ما در فضای خالی کم کم شکل می گیرد.

این کارگردان همچنین درباره نوع انتخاب متون برای کارهای صحنه ای خود اظهار می دارد: سلیقه من کار کردن متون رئال است. متونی که می تواند طراحی صحنه را در فضایی مینی مال و خالی و پراز سکوت و ایستایی کار کرد.

 وی در پاسخ به این پرسش که سکون و ایستایی درکارگردانی سب افتادن ریتم کار و خستگی مخاطب نمی شود، توضیح می دهد : اگراین سکوت ها در جای خودش قرار بگیرد سبب ایجاد فرصت برای تفکر مخاطب خواهد شد.

سکوت های پرمعنا

وی تاکید می کند : زندگی ما همه سرشارازسکوت است تا کلمات و من به این سکوت ها در کارگردانی معتقدم.

دراین نمایش علیرضا روان دل، امیربشیری، منصورجهانبخش، عادل توکلی نسب و زینب مشعل‌داربه ایفای نقش می پردازند.

همچنین «دیداردر اتاق ۳۹» هر شب ساعت ۱۸:۳۰ در تماشاخانه بهار واقع در مجتمع امام‌رضا(ع) به مدت ۱۰ شب بروی صحنه خواهد رفت.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.