این رفتارها قطعاً موجب سرخوردگی و پرهیز بسیاری از کسانی می‌شود که جایشان در این محفل هست اما جایشان خالیست. من به عنوان یک شاعر به نحوه مدیریت این مراسم این انتقاد را دارم کما اینکه سال هاست اجرای این برنامه به یک دوست عزیز سپرده شده است.
از مدیریت این محفل مهم توقع می‌رود با درایت و هوشمندی بیشتری جلسات را اداره کنند. البته جناب مؤمنی شریف یکی از چهره‌های فرهنگی خدوم و مخلص کشور هستند اما به نحوه عملکرد ایشان هم در خصوص این دیدار نقدهای فراوانی وارد است و من فکر می‌کنم در خصوص حضور همه شاعران با تفکر انقلابی، خلأ مهمی وجود دارد و با این نوع عملکرد هم به برخی شاعران بی توجهی می‌شود و هم جفایی است به رهبر معظم انقلاب با آن نگاه و وسعت مشرب گسترده. به هر حال ایشان با همه مشغله هایی که دارند سالی یک بار را به این مسئله اختصاص می‌دهند تا از روند ادبیات انقلاب و جریان شعر متعهد کشور آگاه شوند اما در این جلسات از حضور همه سلیقه ها، گرایش‌ها و افراد خبری نیست و برخی افراد تا حد زیادی سلیقه‌ای انتخاب می‌شوند.
دیدار رمضانی رهبر معظم با شاعران یکی از دیدارهای پرخاطره است. این دیدارها در دهه‌های گذشته که به شدت سال‌های اخیر آداب و ترتیبی هم نداشت با صمیمیت بیشتری همراه بود. شاعران پیشکسوت و شاعران جوان در کنار هم در آن حلقه حضور داشتند و تعاطی افکار زیادی صورت می‌گرفت اما الان به گونه‌ای شده که حتی برای اشخاص از قبل جا و صندلی تعیین می‌شود، این نوع رفتار و برخورد با شاعر، در شأن او است. من همه این‌ها را نتیجه نوع مدیریت این دیدارها می‌دانم و چندین بار هم به این مسئله انتقاد کرده‌ام. اگر من در سال‌های اخیر در این جلسات کمتر حضور داشته‌ام به دلیل انتقاد بر نوع مدیریت جلسات بوده است و نه چیز دیگر. بااین حال با همه انتقادهایی که بر نوع مدیریت محفل دارم امسال در این نشست شرکت کردم چون نمی‌خواهم بین شاعران انقلاب و جایگاه رفیع رهبر معظم انقلاب فاصله‌ای ایجاد شود.
نظر شما