قدس آنلاین - گروه استانها - حسین احمدی: این روزها بیشتر انگار یک چشم مان به ترازو و چشم دیگرمان به ورزشکارانی ست که خوب خودشان را از شرّ کیلوهای اضافی خلاص کرده اند... ستاره هایی که اصولی و با برنامه می دوند، کالری می سوزانند و از قائله بیماری هایی که چاقی برای آدمیزاد دست و پا می کند، گریزانند.
ببینید انتخاب چقدر مهم است... انتخاب سبک زندگی... مثل فوتبالیست ها که مزه ی ویژه و سخت رژیم غذایی پُرچربِ پِرنمکِ پُرقندِ گازدار و فعالیت بدنی مدام را پذیرفته اند... جوری زندگی می کنند که سَم استرس و نگرانی را با تحرّک از جسم شان بیرون بریزند!
از بازار داغ جام جهانی این روزها واقعاً غیر از نتیجه، می شود خیلی عبرت ها گرفت! ورزشکارانی را تماشا فرمود که بالاخره نه از شکم مادرهایشان که به پشتوانه اراده، حالا ورزیده و قبراق اند و در جنگ با بیماری ها - به نسبت تُپُل های بی خیال - پیروزترند.
وقت آن است که با بی توجهی مان وارد گفتمان شویم و زیروبم این تورنمنت را از دست ندهیم و ترازوهای دیجیتالی که اصولاً گوشه خانه دارند خاک می خورند.
بیشتر از این تبدیل نشویم به روزمره گذران هایی که با مشاغل پُراسترس و خواب ناکافی و فرآورده خوری سوسیس و کالباس دارند سن ابتلا به بیماری ها را پایین می کشند و سایز شکم هایشان را قطورتر و بالاتر! که دیابت خواب ندارد!
دیابتی که مدیر درمانگاه تخصصی اش در پایتخت هم می گوید حداقل ۵ میلیون ایرانی مبتلا به این بیماری اند. همان که سلامت قلب و عروق و چشم و فشار و کلیه و اعصاب را در برنامه کاری آینده اش می گنجاند! و صد البته قطع عضو را.
بنظرم وقت آن است که فراتر از روز جهانی دیابت، نگران این کسالت باشیم و از همین حالا، از همین روزهای پُر ورزشِ جام جهانی شروع کنیم و استارت مبارزه با «قند خون بالا» را بزنیم!
نظر شما