مسعود فیروزی در نشستی خبری که در اداره کل بهزیستی استان برگزار شد، اظهار کرد: مسئله‌ای که در خصوص جامعه هدف سازمان بهزیستی اتفاق می‌افتد این است که ما متولی معلولین هستیم، اما متولی همه فعالیت‌های آنان در جامعه نیستیم. متولی ورزش، سازمان ورزش و جوانان است و باید نسبت به تمام افراد جامعه و فعالیت‌های ورزشی برنامه‌ریزی، هزینه و اقدام کند، افراد دارای معلولیت هم مانند دیگر افراد هستند.
وی افزود: همانطور که در آموزش و پرورش در قبال این افراد مسئولیت وجود دارد، در سازمان ورزش و جوانان هم باید این‌گونه باشد. افراد دارای معلولیت و کسانی که در این زمینه کار می‌کنند می‌پندارند که باید برای تمامی امور به سازمان بهزیستی مراجعه کنند درحالی که حقیقت امر اینطور نیست.
معاون توان‌بخشی بهزیستی خراسان رضوی با بیان اینکه «در ورزش معلولین، هدف ما در بهزیستی توانمندسازی است»، گفت: ما هرفعالیتی می‌خواهیم انجام دهیم تا منجر به تواندمندی شود، که فرد بتواند با یک سری حمایت‌های ویژه به صورت مستقل تا حد امکان در جامعه زندگی کند. به ورزش هم به عنوان فعالیتی که بتواند منجر به توان‌مندی در جامعه شود نگاه می‌کنیم.
فیروزی با اشاره به اینکه «در سال گذشته 5911 نفر از افراد دارای معلولیت را وارد فضای ورزشی کردیم»، ادامه داد: ازجمله این فعالیت‌ها اعزام این افراد به اردوها و مسابقات کشوری، داخلی ، استانی و... بود. ما وارد بحث‌های دیگری همچون هنر هم می‌شویم، که از طریق این هنر، توان‌یابان به سطح بالای توان‌مندی برسند، اما هنر متولی دیگری هم دارد.
وی تصریح کرد: ما باید از مناسب‌سازی عبور کنیم و به حق دسترسی رجوع کنیم. زمانی که از مناسب‌سازی صحبت می‌کنیم به این معناست که باید امتیازی به افراد دارای معلولیت بدهیم. ما راه را مناسب کردیم، اتوبوس را مناسب کردیم، اما زمانی که حق دسترسی مطرح می‌شود این یک حق است، که اگر آن را مناسب نکردیم باید پاسخگو باشیم. به صورت کلی آمارجهانی افراد دارای معلولیت بین 3 تا ۵ درصد جمعیت کشور است که سالانه در کشور ۲۰ تا ۳۰ هزار معلول داریم و باید این مناسب‌سازی برای این افراد صورت گیرد.
معاون توان‌بخشی بهزیستی خراسان رضوی خاطر نشان کرد: اینکه خراسان رضوی در مناسب‌سازی رتبه اول را آورده است به این معنا نیست که این افراد می توانند با خیال آسوده از امکانات استفاده کنند. ما فقط توانسته‌ایم یک مطالبه ایجاد کنیم که جامعه و مسئولین به این امرحساس شوند. در رابطه با مناسب‌سازی، یک نهضت راه افتاده و این نهضت مطالبه‌گری است و هرچقدر بتوانیم این مطالبه را به اجرا نزدیک کنیم موفق‌تر خواهیم شد.
فیروزی با بیان اینکه «دولت و ستاد مناسب‌سازی کشوراتفاقات خوبی رادر این دوسال رقم زده‌است»، ادامه داد: به مشهد در جشنواره شهید رجایی درسال گذشته ده امتیاز و امسال 30 امتیاز صرفا از بابت مناسب بودن ادارات تعلق گرفته‌است. کلیه ادارات شهرستان‌ها هم مورد ارزیابی قرار می‌گیرند که چهار آیتم سطح شیب‌دار، درب‌برقی، توالت‌های فرهنگی، آسانسور را مد نظر قرار دهند.
وی افزود: قرار براین شده که چند شهر استان را به عنوان شهرهای دوست‌دار معلول و شهر بدون مانع انتخاب و به آن‌ها کمک شود که در عرض یک سال شهر را عاری از موانع ورود افراد دارای معلولیت کنند و قرار شد یک محور نمونه، ساختمان نمونه و مسیر نمونه معرفی شود که در این طرح دو سمن فعال در حوزه معلولیت حضور دارند و مشاور ما در این زمینه هستند. براساس ارزیابی همین افراد در شهر مشهد مسیر احمدآباد بهترین مسیر انتخاب شد، شما تصور کنید که این مسیر بهترین است وای به حال دیگر مسیرها.
معاون توان‌بخشی بهزیستی خراسان رضوی تاکید کرد: ایستگاهی برای سوار شدن به اتوبوس برای افراد دارای معلول نداریم. وسایل نقلیه که مناسب باشند بسیار کم هستند، اگرچه یک‌سری همکاری‌هایی را شهرداری انجام می‌دهد. خیابان‌ها، موانع بین شهر، مراکز عمومی، تفریحی، کتابخانه‌ها و ... همه به همین شکل هستند. در خراسان رضوی که شهر مذهبی است تقریبا ۹۰ درصد اماکن مذهبی قابلیت استفاده برای افراد دارای معلولیت را ندارد. ورود افراد دارای معلولیت به جامعه بسیار کم است و امکان حضورشان نیست.
فیروزی با اشاره به اینکه«در حال حاضر بیشتر از اینکه رسانه‌ها جامعه را برای مشکل‌ها و کمبودهای افراد دارای معلولیت حساس کنند، بیشتر خبرسازی را عنوان می‌کنند»، گفت: از شکستن پای یک معلول در فلان ساختمان خبری را منتشر می‌کنند که تمام ارکان این دستگاه باید بسیج شوند تا این موضوع را حل کنند. دراطلاع‌رسانی مسائل افراد دارای معلولیت، خواسته یا ناخواسته به مسائل حاشیه می‌پردازیم و به جای پرداختن به مسائل جدی به حاشیه می‌رویم.
وی در خصوص وسایل توان‌بخشی عنوان کرد: در رابطه با سمعک به هیچ‌عنوان مسئله‌ای نداریم و حتی 40 درصد سمعک را به اولویت‌های بعدی ارجاع می‌دهیم. در رابطه با ویلچر خریدها انجام شده است. وسایل توان‌بخشی قیمت‌های بسیار متفاوتی دارند، ما سطحی از استاندارد را که بتواند منابع محدود و نیازهای نامحدود را پاسخ دهد در نظر می‌گیریم. در ویلچر، سمعک، واکر و عصا تقریبا نیازی نداریم و در رابطه با لوازم توان‌بخشی سیاستی که امسال اجرا شد، ما به صورت ماهانه افرادی که نیاز دارند را بررسی کردیم که ماهانه بین 60 تا 120 هزار تومان با توجه به نیاز آن‌ها به حساب خودشان واریز کنیم که در رابطه با لوازم بهداشتی نیازهایشان را برطرف کنند.
نظر شما