در اهمیت حس شنوایی، این گفته هِلِن کِلِر، گویاتر از هر سخنی است، او که با وجود نابینایی و ناشنوایی، یکی از موفق‌ترین افراد استثنایی است، می‌گوید: اگر این فرصت به من داده می‌شد که یکی از دو حس خود را بازیابم، ترجیح می‌دادم نابینا بمانم، ولی بشنوم.

از ترجمه نمازجمعه تا ساخت فیلم برای ناشنوایان

اگر از نعمت شنوایی محروم باشیم، هرچند آموختن برای ما ناممکن نمی‌شود، ولی بسیار دشوار است. پس توجه به این نعمت بزرگ الهی که یکی از راه‌های بسیار مهم آموختن و فهمیدن است، حالت سپاس را پیش می‌آورد و تصور نبودِ آن کافی است تا به ارزش آن پی ببریم.

مینا یوسف‌زاده دخترجوانی است که به علت ناشنوا بودن پدر و مادرش بیش از همه به اهمیت شنوایی واقف است و تمامی سعی و تلاش خود را به کار گرفته است تا بتواند به شکرانه سلامتی‌اش کمی از مشکلات ناشنوایان بکاهد و به این منظور با شرکت در  کلاس‌های آموزش «زبان اشاره» وفرا گرفتن آن ارتباطات وسیعی با این قشرمظلوم برقرار کرده است و از ترجمه خطبه‌های نمازجمعه مشهد تا ساخت فیلم برای ناشنوایان و... قدم‌های مهمی برداشته است، برای آشنایی بیشتر پای صحبت‌هایش نشستیم تا بیشتر با او و فعالیت‌هایش آشنا شویم.

یوسف‌زاده با اشاره به اینکه ما سه خواهر و یک برادر سالم هستیم که از پدر و مادری ناشنوا به دنیا آمده‌ایم، می‌گوید: زبان اشاره را به صورت ابتدایی از پدر و مادرم آموختم و بعد از آن در نزد مرحوم سعیدی رئیس اسبق کانون ناشنوایان و آقای محمودی رئیس انجمن کانون ناشنوایان به صورت حرفه‌ای زبان اشاره را فرا گرفتم تا بتوانم ضمن ارتباط با ناشنوایان پیگیر مشکلات فراوانی که دارند، باشم که در حال حاضر مهم‌ترین مشکل ناشنوایان این است که نادیده گرفته می‌شوند به عنوان نمونه بهزیستی ناشنوایان را مشمول معلولیت‌های سخت نمی‌داند و هیچ گونه مستمری به آن‌ها پرداخت نمی‌کند و ما خیلی پیگیر هستیم که حداقل این مستمری اندکی که به سایر معلولین پرداخت می‌شود به ناشنوایان هم تعلق گیرد. این مترجم ناشنوایان با اشاره به اینکه ناشنوایان از برخورد برخی مردم گله‌مندند، می‌گوید: با کمک مسئولان شهرداری کلاس‌هایی برای آموزش زبان اشاره به کارمندان در شهرداری برگزار می‌شود که قرار است به زودی در تاکسیرانی و اتوبوس‌رانی و سایر ادارات هم برگزار شود تا مردم بتوانند به شکل صحیح با ناشنوایان رابطه برقرار کنند.

حضور ناشنوایان در نماز جمعه

مینا یوسف‌زاده با تأکید بر اینکه ناشنوایان بسیار علاقه‌مند هستند در فعالیت‌های اجتماعی شرکت کنند، خاطرنشان می‌کند: یکی دیگر از کارهایی که انجام می‌دهیم بردن جمعی از ناشنوایان به حرم مطهر امام رضا(ع) و شرکت در آیین عبادی نماز جمعه است و برای آنکه ناشنوایان خطبه‌های نمازجمعه را بفهمند برایشان با زبان اشاره خطبه‌ها را دارای مفهوم می‌کنیم که این کار مورد استقبال عزیزان ناشنوا قرار گرفته است و هر روز بر تعداد ناشنوایان شرکت کننده در نماز جمعه افزوده می‌شود و همچنین برای ناشنوایان کلاس‌های تشریح احکام برگزار می‌کنیم.

ساخت فیلم برای معلولان

این عضو کانون ناشنوایان مشهد با اشاره به اینکه ناشنوایان برای دیدن برنامه‌های تلویزیون مشکل دارند و همیشه عنوان می‌کنند که ما اصلاً متوجه نمی‌شویم، اظهار می‌دارد: برای اینکه یک ناشنوا برنامه‌ها را بفهمد باید هر برنامه با تصویر مترجم زبان اشاره پخش شود و من حاضر هستم با حضور در صدا و سیمای خراسان رضوی به عنوان مترجم ناشنوایان برنامه‌ها را برای ناشنوایان دارای مفهوم کنم چون در حال حاضر فقط خانم فتحی آن هم جمعه‌ها بعضی از برنامه‌ها را برای ناشنوایان ترجمه می‌کند. وی می‌افزاید: در حال حاضر هم در حال تهیه فیلمی به نام کاکتوس هستیم تا همه جامعه ترغیب شوند زبان اشاره را مثل زبان مادری یاد بگیرند البته این فیلم در بخش‌های مختلف معلولیت ساخته می‌شود و ۲ مترجم دارد که یکی بنده و دیگری آقای طوسی است که ایشان به عنوان معلول و من به عنوان مترجم بازی می‌کنم و موضوع فیلم هم درباره یک آدم که کلاً از معلولیت بی‌خبر است و فرد دیگری که با معلولیت آشناست، می‌باشد که این تضاد اتفاقات جالب و آموزنده‌ای را رقم می‌زند. یوسف‌زاده با اشاره به اینکه ناشنوایان اصطلاحی دارند به نام ادیزم به معنی دیده نشدن، تصریح می‌کند: نادیده گرفتن، سرکوب و توهین به ناشنوایان ظلم بزرگی است و به قول استاد اردوان گیتی که در دانشگاه‌های کشورهای مختلف تدریس می‌کنند حرف ناشنوایان را شخصی که ترجمه می‌کند باید عینا بگوید و حتی یک «واو» را جا نیندازد که این حداقلی حقوق ناشنوایان ضایع نشود.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.