پیاده‌روی اربعین حرکتی است جمعی با رویکردهای متعدد مذهبی، اجتماعی، و سیاسی و در این نوشتار سعی داریم که بعضی از این رویکردها را بیان کنیم.

گروه فرهنگی قدس آنلاین-شیخ علی الوائلی/ خداوند متعال فرمودند بسم الله الرحمان الرحیم وَنُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ.

پیاده روی اربعین حرکتی جمعی با رویکردهای متعددی، مذهبی، اجتماعی، و سیاسی است و در این نوشتار سعی داریم که بعضی از این رویکردها را بیان کنیم.

ابعاد اجتماعی:

۱ـ کمک انسان ها به همنوعان خودشان:

یکی از جلوهای اجتماعی مراسم اربعین حسینی، موکب هائی است که در طول مسیر نجف به کربلا دایر هستند که درواقع چادرهائی هستند که به آشپزخانه مؤقت تبدیل شدند و توسط روستاییان منطقه اداره می شوند.

نقطه قوت این موکب ها سطح خدماتی است که به زائران حسینی ارائه می دهند که علی الرغم این که امکانات آنها خیلی ضعیف است، ولی خدماتی که ارائه می دهند، شاهانه است؛ خدماتی که شامل ماساژ دادن پاها و تقدیم غذاهای گرم و خوشمزه و ارائه مکان های مناسب برای استراحت زائرین  است؛ نکته جالب در رابطه با این موکب ها این است که خادمینی که در این موکب ها خدمت می کنند، لباس های زائرین را در هنگام استراحت آنها می شورند و اتو می‌زنند، که زائر در استراحت کامل به سر ببرد.

۲ـ یکی دیگر از ابعاد اجتماعی اربعین حسینی این است که مردم داوطلبانه در این گردهمایی شرکت می کنند و داوطلبانه و مجانی خدمات را ارائه می دهند؛ حتی به زائرین التماس می کنند که این افتخار را به آنها بدهند که به آنها خدمت کنند.

۳ـ مسیر اربعین حسینی تجلی گاه محبت وعشق وایثارگری وفداکاری است، و این خصائص مهمترین ویژگیهای یک جامعه متمدن بشری به شمار می رود.

لذا با این که جمعیتی که در این مسیر جمع می شوند و به یک ملیت و یک قومیت و یک رنگ و یک سطح اجتماعی  و اقتصادی و فرهنگی تعلق ندارند و با این که این جمعیت یک جمعیت میلیونی است و با این که یک نفر نیروی انتظامی یا نظامی حضور ندارد و دوربین های مدار بسته وجود ندارد، اما هیچ وقت زائرن حسینی به یک دیگر آسیب نمی رسانند و یک دیگر را اذیت نمی کنند، بلکه به یک دیگر عشق می ورزند و برای خدمت به یک دیگر سبقت می گیرند.

۴ـ تشکیلات اربعین حسینی یک ستاد اجتماعی بزرگ به شمار می رود، که بدون کمک های دولتی و حمایت‌های کانون‌های حکومتی، می‌تواند مردم را بسیج کند، پول جمع کند و همه هم مهمان و هم میزبان به شمار بروند  و این امر در هیچ مکتب دیگری قابل اجرا نیست.

۵ـ مسیر اربعین با این همه ویژگیهای منحصر به فرد، به انسان شخصیتی حقیقی می‌دهد تا به هم نوع خود التماس کند که به آنها خدمت کند.

۶ـ خیلی ها در کشورهای خودشان احساس تنهایی می کنند اما در مسیر اربعین حسینی «ما بودن» را تجربه می‌کنند و شاید برای اولین بار احساس کنند که تنها نیستند و جزو یک جمعیتی میلیونی هستند و این امر هویت حقیقی انسان را به وی بر می‌گرداند و به او امید می دهد که آن هویت ناب را حفظ کند.

ابعاد سیاسی

۱ـ نمایش چهره واقعی شیعه به جهانیان:

حضور بیش از ۲۰ میلیون زائر همزمان در یک نقطه با یک نگاه،علی رغم تفاوت های قومی و ملیتی بهترین فرصت برای نمایش چهره واقعی شیعه به جهانیان است؛ در دورانی که رسانه های بیگانه، در جهت  وارونه جلوه دادن واقعیت و اهداف شیعه، یکه تاز میدان شده اند.

۲ـ در سالهای اخیر، زوار ابا عبد ا.. الحسین (ع) به خوبی نشان دادند که مکتب تشیع و شهادت یه هیچ وجه ذلت را نمی پذیرد؛ لذا هر چه شرایط امنیتی بدتر می شود افراد بیشتری به این جمع میلیونی ملحق می شوند و این امر ظرفیت عمیق این مکتب را به دشمنان نشان می دهد و به آنها می‌فهماند که وقتی در مقابل عشق حسینی روبرو می‌شوید به جز مقاومت و ایستادگی را نخواهید دید.

۳ـ تبدیل مراسم اربعین حسینی به یک رویداد جهانی چهره جدیدی به این مراسم بخشید و پیام امام حسین (ع) و پیروان مکتب آن حضرت به جهانیان رساند؛ لذا هر زائر  یک سفیر حسینی به شمار می رود، چون وقتی در مسیر اربعین حضور پیدا می کند و با این فرهنگ حسینی آشنا می شود، خواه ناخواه مجذوب آن می شود و آن را به کشور خود منتقل می کند و این «دیپلماسی حسینی» است.

۴ـ با این که شیعیان هر یکی از کشورهای اسلامی از بعضی رویکردهای فرهنگی سیاسی اقتصادی برخوردار هستند اما مسیر اربعین حسینی به خوبی نشان می دهد که می توانند با هم متحد شوند و به سوی یک هدف حرکت کنند که هم از لحاظ مکان مشخص است و هم از لحاظ زمان و این امر بسیار مهم و یکی از نقطه‌های مثبت اربعین حسینی است که دشمن را مرعوب می کند؛ لذا می‌بینیم که رسانه‌های دشمن که اجتماع‌های کوچک را پوشش می‌دهند از رسانه ای کردن این اتحاد عظیم شیعیان جهان خودداری می‌کنند.

۵ـ مسیر کربلا، «مسیر قدس شریف» است، چون استکبار جهانی، نماد ظلم و غارتگری است و در مقابل، کربلا نماد ظلم‌ستیزی و قیام بر علیه ظالم است، پس هر کس مسیر اربعین -نجف به کربلای معلی- را طی می کند با این حرکت نمادین اعلام می کند که من مسیر پیشوایم را ادامه می‌دهم.

این قطره‌ای از ابعاد این مسیر ملکوتی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی حسینی است که برای بیان هر یک از آنها، یک کتاب قطور می‌طلبد.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.