با ورود به سالن تمرین صدای خنده و شادی خردسالان و کودکان جلب توجه می‌کند. شاید امروز حتی قدشان به زیر خرک هم نرسد و بعید است نام رشته‌ای را که در آن ثبت نام شده‌اند، بدانند، ولی روزی نه چندان دور تا بلندای دارحلقه قد خواهند کشید و نام‌شان در زمره قهرمانان آینده ژیمناستیک ثبت خواهد شد.

پرورش استعدادهای ژیمناستیک نونهالان در تربیت بدنی آستان قدس رضوی/ ورزش در  آستان قدس مقدمه اخلاق و سلامت است

به گزارش قدس آنلاین، ژیمناستیک ورزشی انفرادی و پایه در میان رشته‌های آمادگی جمسانی است که به حرکات کششی، انعطاف بدنی و چابکی ورزشکارانش شهره است. رشته‌ای المپیکی که بیشتر از دیگر سنین ویژه نونهالان و نوجوانان است و به خاطر همین حرکات نمایشی و آکروباتیک بسیار در میان نسل‌ جوان محبوب و پرطرفدار است. مؤسسه تربیت بدنی آستان قدس رضوی هم‌راستا با دیگر ورزش‌های قهرمانی و المپیکی، سالنی تخصصی را ویژه تعلیم علاقه‌مندان به این ورزش قرار داده است و سالانه چندین قهرمان در سطوح ملی و بین‌المللی تربیت و معرفی می‌کند.

*خیلی زود مربی شدم
به رسم همه ژیمناستیک کاران از خردسالی وارد این عرصه وزشی شده و برای بالا کشیدن خود از پله‌های ترقی، آن هم در سال های کمبود توجه و امکانات به ورزشکاران شهرستانی، همه همتش را برای ثبت ِنام خود در زمره قهرمانان این رشته ورزشی به کار می‌بندد.
حسین شاهسونی مربی باسابقه ژیمناستیک با وجود جوانی، سه دهه از شروع فعالیت حرفه‌ای اش در این ورزش می‌گذرد. ۱۲ سال سابقه مربیگری در موسسه تربیت بدنی آستان قدس را دارد اما از روزهای آغازین قدم گذاشتن به زمین تمرین ژیمناستیک در اوان کودکی برایمان تعریف می‌کند: «از پنج سالگی ژیمناستیک را شروع کردم و به موجب بیماری تا سن ۱۸ سالگی بیشتر نتوانستم ورزش حرفه‌ای را ادامه دهم. خیلی زود یعنی از سال ۸۲ به حوزه مربیگری وارد شدم و از سال ۸۶ هم افتخار همکاری با مجموعه ورزشی آستان قدس را دارم».
ژیمناستیک را ورزشی مادر معرفی می‌کند که پیشتر از هر رشته‌ای، بچه‌ها را برای شناسایی استعداد و تقویت بدنی در آن ثبت‌نام می‌کنند و بعضی از اوقات بعد از مدتی به دیگر رشته‌های ورزشی هجرت می‌کنند. وی از شرایط انتخاب و ادامه این رشته می‌گوید: «هر وقت والدین فرزندان خردسال شان را برای نظرخواهی از ما می‌آورند، به آنها پیشنهاد می‌کنیم به خاطر کم سن و سالی بهتر است وارد ژیمناستیک شوند، در صورت داشتن توانایی‌های لازم جسمانی پیشنهاد می‌دهیم، ادامه دهد وگرنه با توجه به تجربیات خود و استعدادی که دارند، آن ها را برای انتخاب رشته دیگری که به توان شان نزدیک‌تر است، هدایت می‌کنیم».

*اُمیدهای کوچک قهرمانی
شاهسونی شماری از پیش‌ نیازهای ادامه مسیر در رشته ژیمناستیک را برشمرده و می‌گوید: «باید از سنین بسیار پایین وارد این رشته شد و برای کسانی که با بیشتر از هشت سال سن وارد این رشته می‌شوند، دیگر امیدی به قهرمانی نیست و تنها می‌توانند ژیمناستیک کار شوند. آمادگی دو ساله ورزشکاران نونهال از طریق این رشته حتی برای ورود به دیگر رشته‌ها هم بسیار عالی است. اما برای قهرمانی حداکثر پنج سالگی زمان آغاز ژیمناستیک است».
وی با بیان دیگر عوامل موثر در قهرمانی یک ژیمناست تازه‌کار در ادامه مسیر حرفه‌ای ورزشی، اضافه می‌کند: «جسه و قدوقواره مناسب بچه‌ها هم از دیگر عوامل مهم در رشد ورزشکاران در ژیمناستیک به شمار می‌رود. چون هر چه بدن‌شان کشیده‌تر باشد، برای تحرک و بدن‌سازی با وسایل این رشته مناسب‌تر عمل خواهند کرد. همین طور در مدتی کوتاهی می‌سنجیم که بچه استعداد چاقی نداشته باشد».
محمدحسین غلامیان را یکی از شاگردان خودش معرفی می‌کند که از پنج سالگی در همین مجموعه شروع با تمرین ژیمناستیک کرد و با درخشش استعدادش در سن هفت سالگی به پایگاه‌های پرورش قهرمانان استان معرفی شد که به قهرمانی کشور هم راه یافت. شماری از قهرمانان دوره‌های پیشین استان هم از این کلاس و زیردست شاهسونی به مربیگری ژیمناستیک رسیده‌اند.

*ورزش بهانه‌ای برای اخلاق و سلامت
سرپرست سالن ورزش ژیمناستیک تربیت بدنی آستان قدس ادامه می‌دهد: «از آنجایی که بچه‌ها از سنین بسیار پایین وارد این رشته می‌شوند، انتخاب مربیان با اخلاق بسیار حائز اهمیت است که از این لحاظ امنیت اخلاقی و مکانی مجموعه آستان قدس مورد وثوق مردم است».
این مربی رشته ژیمناستیک در ادامه این گفت‌وگو با تشریح رویکرد آستان قدس برای تشکیل و راه‌اندازی سالن ژیمناستیک فارغ از اهداف قهرمانی، می‌گوید: «رویکرد در این موسسه بیشتر بر آموزش اخلاق و سلامت تمرکز دارد. هدفی که با کیفیت انتخاب مربیان سخت‌کوش در عین حال متعهد و معتقد توسط این مجموعه چیزی دور از انتظار هم نیست».
راست می‌گفت؛ نگاهی به در و دیوارهای سالن‌ها کافی است تا نشان دهد از نمای ظاهری تا عمق مفاهیم تعلیمی به بروبچه‌های زیردست مربیان، ورزش و نشاط در لوای معنویت که شعار عملی موسسه تربیت بدنی آستان قدس رضوی است، در پیشانی فعالیت‌ها جای دارد.

*کجا ژیمناستیک یاد بگیریم
این استاد رشته انفرادی ژیمناستیک، پاکیزگی محیط و لوازم سالن و نیز نظم و انظباط حاکم بر امور را از دیگر مزیت‌های شرکت در کلاس‌های ورزشی آستان قدس رضوی عنوان می‌کند و می‌گوید: «هر کس در دیگر باشگاه‌های ورزشی سطح شهر مشهد آمد و شد داشته باشد، به تفاوت‌های کمی و کیفی امکانات و تجهیزات مورد استفاده در این سالن‌ها به سهولت پی می‌برد. سالن‌هایی هستند که اعضا در آن با کفش رفت و آمد می‌کنند و سال به سال سالن رنگ نظافت را به خود نمی‌بینید».
دو مربی سرپرستی سالن ژیمناستیک این مجموعه را عهده دارند و در فصول پاییز کلاس‌ ۲۵ نفره را هدایت می‌کنند. اما در طرح‌های تابستانه تا ۵۰ نفر ورزشکار هم با همراهی چند کمک‌مربی دوره می‌بینند. شاهسونی درباره کیفیت برگزاری کلاس‌های مختلف ژیمناستیک به تفکیک گروه سنی و سطح حرکتی، توضیحات بیشتری می‌دهد: «این کلاس‌ها عصر روزهای زوج از ساعت ۱۵ تا ۱۶:۳۰ با گروه سنی زیر هفت سال شروع می‌شود و کلاس‌های بعدی از ساعت ۱۶:۳۰ تا ۱۸ برای هفت تا ۹ ساله‌ها و ۱۸ تا ۱۹:۳۰ هم ویژه ۹ تا ۱۵ ساله‌ها تشکیل می‌شود. البته کلاسی با ظرفیت ۳۰ نفر برای ورزشکاران مستعد و حرفه‌ای، عصر روزهای فرد در نظر گرفته شده است».

*ماجرای بروس‌لیِ دانشمند
علی خدادای، هشت ساله است و دو سال از شروع فعالیت ورزشی اش می‌گذرد. از او دلیل انتخاب این مکان ورزشی را برای ژیمناستیک کار کردن می‌پرسیم. به سادگی جواب می‌دهد: «سالن‌های شهر کم تمرین می‌دهند. سالن‌ها هم کوچکتر بوده و وسایل کمی دارند. تمیز هم نیستند.»
علی همزمان در دو رشته کنگ‌فو و ژیمناستیک کار می‌کند. می‌گوید: «اولش ژیمناستیک را به خاطر اینکه بدن را نرم می‌کند، دوست داشتم. اما حالا بعد از دو سال تمرین، فکرکردم تا مربی شدن هم ادامه بدهم». در ادامه الگوی مورد علاقه‌اش در این ورزش‌ها را جویا می‌شویم که به زبانی کودکانه پاسخ می‌دهد: «فن زدن بروس‌لی را دوست دارم. می‌خواهم مثل او شوم». در ادامه آرزوی تحصیلی خود را در کنار ورزش حرفه‌ای، می‌گوید: «خوب درس می‌خوانم و می‌خواهم دانشمند شوم».
از بین بچه‌هایی که مشغول تمرین‌های کششی دست و پا هستند، فواد درگاهی یکی از بچه‌های شلوغ و پرانرژی سالن به نظر می‌رسد. دو سال است که در موسسه تربیت بدنی آستان و سه سال هم در باشگاهی واقع در کوی امیر مشهد ژیمناستیک کار می‌کند. تعریف می‌کند که پدرش به خاطر انرژی زیادی که در او می‌بیند، در ژیمناستیک نام‌نویسی اش می‌کند.
نوجوانی ۱۲ ساله و مشغول به تحصیل در کلاس ششم است. چند باری مسابقات جهانی ژیمناستیک را از طریق رسانه‌ها دنبال کرده و فکر می‌کند بتواند با کار و تلاش بیشتر روزی در جمع شرکت‌کنندگان در میادین بزرگ ورزشی باشد. آرزو دارد تا کسب مدال طلا و بالا بردن پرچم سه رنگ کشورش پیش برود و تا آن روز از پا نمی‌نشیند.
  منبع: aqr
 پایان پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.