چندماه پیش وقتی قانون منع به کارگیری بازنشستگان قطعی شد وقبل از اعلام از سوی مراجع قانونی مشمولان این قانون خودشان بهتر از هر کسی می‌دانستند که باید با پست ومنصب خود خداحافظی کنند و بی تردید به مدیران بالادستی خود گفته‌اند که به فکر جایگزینی برای آن‌ها باشند.
با این وصف فرصت دوماهه برای خداحافظی این دسته از مدیران در نظر گرفته شد و برخی در روزهای اول استعفای خود را نوشتند و رفتند و برخی هم تا آخرین روز ماندند و سرانجام بدون معرفی جایگزین رفتند. اینکه انتخاب هر مدیری قواعد شکلی و ماهوی خاصی دارد و باید رعایت شود اصل غیرقابل انکاری است، اما اینکه چرا با اهمال کاری یا هر چیزی دیگری زمان انتخاب مدیری چون استاندار خراسان رضوی طولانی می‌شود جای سؤال دارد. اگر نگاهی به روند نام‌نویسی و انتخاب رئیس جمهور به عنوان عالی‌ترین مقام اجرایی کشور بیندازیم می‌بینیم موضوع بررسی صلاحیت‌ها و رأی گیری و معرفی فردی به عنوان رئیس جمهور چند هفته بیشتر طول نمی‌کشد حال چگونه می‌شود که انتخاب یک استاندار پروسه طولانی‌تری از انتخاب رئیس جمهور دارد و هر روز احتمال و گمانه زنی جدیدی مطرح می‌شود که نشان از بی‌خبری مدیران استانی و شهری همچون نمایندگان استان دارد. اما آنچه مسلم است استانی مانند خراسان رضوی و شهر مشهد به دلیل جایگاه ویژه‌ای که دارد نیازمند مدیریتی تمام وقت در تمام سطوح و به طور خاص در عالی‌ترین رده مدیریتی یعنی استانداری است.
بر اساس نظر تمام کارشناسان حوزه مدیریت افرادی که تحت عناوینی چون سرپرست متصدی یک منصب می‌شوند تصمیمات جامعی نمی‌گیرند چون همواره این احتمال وجود دارد که مدیر بعدی که معرفی می‌شود با نگاهی دیگر به مسئله مورد نظر ورود پیدا کند که با برنامه‌های سرپرست در تضاد یا تعارض باشد. علاوه بر این در مقطع کنونی استانداری خراسان رضوی عملاً با یک نفر اداره می‌شود چراکه معاونان استاندار هم همراه او خداحافظی کرده‌اند و تمامی پست‌های حساس مدیریت کلان استان خالی است و تا استاندار جدید معرفی نشود امکان انتخاب آن‌ها هم وجود ندارد و نتیجه اینکه در حال حاضر خراسان رضوی در کمای مدیریتی به سر می‌برد که هر روز بیدار شدنش از این خواب مصنوعی خسارت‌های ریز ودرشت فراوانی دارد که جبرانش شاید زمان بیشتری ببرد وپس لرزه‌های ناملموسی دارد که بی‌تردید مدیران وزارتخانه‌ای بیشتر به آن واقف هستند. نکته پایانی اینکه وزارت کشور از همان چند ماه قبل یا همان فرجه دوماهه آخر چرا به فکر بررسی صلاحیت تمام گزینه‌های جدی حتی گزینه‌های احتمالی نبود تا همزمان با خداحافظی استاندار سابق یا در کمترین زمان ممکن گزینه نهایی را معرفی کند و اکنون با طولانی‌تر شدن این انتخاب حرف و حدیث‌های متفاوتی از مشخص نبودن فرد یا افراد مد نظر وزارت کشور در محافل سیاسی استان شنیده می‌شود که بی‌شک نتایج مثبتی در جهت همگرایی بیشتر گروه‌های سیاسی خراسان رضوی نخواهد داشت و هر گروه تصور می‌کند گروه دیگر در حال پیش انداختن گزینه خودش است در حالی که در واقع شاید هیچ اقدامی صورت نداده باشند و همین ظن و تردیدها موجب فاصله‌هایی می‌شود که بی‌دلیل در مدیریت استان رخنه خواهد کرد.
نظر شما