به گزارش گروه فرهنگی قدس‌آنلاین، شاعران آدم‌های عجیب و غریبی هستند، از دور که به آن‌ها نگاه می‌کنی، آدم‌هایی معمولی به نظر می‌رسند اما وقتی به آنان نزدیک می‌شوی می‌فهمی‌که یک واژه، یک تصویر خوب در یک بیت، یک صحنه زیبا در زندگی عادی، آن‌ها را چگونه دگرگون می‌سازد. از دور که به شاعران بنگری، شاید موجوداتی متناقض را ببینی اما نزدیک آنان که برسی، می‌بینی این تناقض‌های ظاهری چگونه در شخصیت آنان و در شعرشان حل شده است.

شاید اولین تصویر از شاعری چون قاسم صرافان در ذهن بسیاری از ما به واسطه شعرهای هیئتی و مراثی محکمش برای اهل بیت(ع)، تصویر مردی همیشه غمگین با شعرهایی صرفاً مذهبی و آیینی باشد؛ اما او از نزدیک انسانی است که صفا و شادی به دیگران می‌بخشد، طنز در وجودش نهفته است و شعرهایش هم همه غمگین و سنگین نیست. اتفاقاً کرشمه‌های تصویری و زبانی و طنز رندانه عاشقانه‌هایش هم خوب به دل می‌نشیند.

صرافان از کسانی است که وارد هر حوزه‌ای در ادبیات شده است، محکم و تأثیرگذار بوده است. در ادبیات آیینی تنها به سرودن شعر بسنده نکرده است. او همیشه خود را وقف گستردن دایره نفوذ ادبیات آیینی کرده است. در برپایی نشست‌های آموزش و کسب تجربه برای شاعران جوان آیینی پیشقدم بوده است و سعی کرده است این گروه از شاعران تنها به اتکای ذوق و ارادت خود، شاعری نکنند. او سعی کرده است شاعران آیینی را با بنیادهای شعر آشنا کند و ضمن نقد علمی‌و دقیق آثار شاعران آن‌ها را در ارتقای سطح سواد و اندیشه‌شان یاری کند. از دیگر سوی، سعی کرده است شاعران آیینی را به ابزارهای نوین و رسانه‌های جدید آگاه کند و از این ابزار برای رساندن صدای شعر آیینی ارزشمند استفاده کند. او موفقیت خود را تنها ملاک برای موفقیت شعر آیینی ندیده است و همیشه سعی کرده است از امکانات و فرصت‌ها برای ارتقای کلیت شعر آیینی استفاده کند.

نکته مهمی‌ که درباره صرافان باید به آن اشاره کرد، این است که او با زبان نسل امروز، دغدغه‌ها و رسانه‌های محبوبشان آشناست و سعی کرده است برای نسل امروز در مدیوم‌ها و رسانه‌های مختلف محتوا تولید کند و اتفاقاً در این زمینه هم موفق بوده است و استقبالی که امروز از کلیپ‌ها و موسیقی‌های مذهبی و نواهای جدید در این عرصه می‌شود، بخشی مدیون زمان شناسی و شم بالای صرافان و شاعرانی چون اوست.

شاید خیلی‌ها صرافانِ شعرهای آیینی را بیشتر بشناسند و بیشتر دوست بدارند، اما برای من صرافان در شعرهای عاشقانه‌اش، معنای دیگری دارد، چرا که او در این شعرها توانسته است جلوه‌های بیشتری از شاعری خود را نشان دهد. عاشقانه‌هایی که در مرز طنز و جدی حرکت می‌کند و زمان شناسی او و آشنایی دقیق و هوشمندانه‌اش را از روان‌شناسی انسان امروز به مخاطبانش نشان می‌دهد. عاشقانه‌های صرافان، نمونه‌ای جذاب از جلوه‌های زندگی عاشقانه جوان مذهبی ایرانی را بازتاب می‌دهد، ژانری که شاید اگر او با شجاعت به آن ورود نکرده بود، شعر امروز ما در بازتاب بخشی از زندگی و دغدغه‌های گروهی از مردم این سرزمین چیزی کم داشت. تولد این شاعر را به او و شعر امروز ایران و دوستداران شعرهای آیینی و عاشقانه‌های رندانه‌اش تبریک می‌گویم.

انتهای پیام/