رویکرد شهرداری ثامن رویکرد احیا و مرمت نیست، بلکه بیشتر رویکرد تخریب است، از همین رو هم هست که خانه‌های تاریخی پشت سرهم خراب می‌شوند.

 مشهد پیشتاز در قلع و قمع خانه‌های تاریخی

اما جزیره‌ای عمل کردن شهرداری، میراث وراه و شهر سازی از عمده عواملی است که به جای پشتوانه بودن برای حفظ هویت تاریخی شهر مشهد، شرایط را برای تخریب آثار تاریخی تسهیل می‌کند.

این را بر اساس مجموع گفت وگوهایی دریافتیم که با مسئولان داشتیم.

اگر چه همواره در خصوص تخریب این خانه‌ها شهرداری در ردیف اول اتهام است، اما با اینکه مهرماه گذشته معاون گردشگری و زیارت سازمان اجتماعی و فرهنگی شهرداری مشهد از تصویب مصوبه صدور پروانه رایگان برای آثار فرهنگی و تاریخی شهر مشهد به منظور احیا و بهره‌برداری از خانه‌ وبناهای تاریخی مشهد خبر داد، ولی پس از این خبر هم ماجرای خانه‌های تاریخی که تازه ترینش خانه کوزه کنانی است، روح مدافعان آثار تاریخی را همچنان می‌خراشد.

 در این خصوص باید اشاره کرد که مرحله اول در تخریب خانه‌های تاریخی خروج آن‌ها از ثبت ملی است و این خانه اکنون با رأی دیوان عدالت اداری از ثبت ملی خارج شده است. علت رأی دیوان به خروج خانه‌های تاریخی از ثبت ملی هم بر می‌گردد به مشکلات اعتباری میراث در خصوص تملک این خانه ها. بنابراین مالکان وقتی در درجه اول با ثبت خانه توسط میراث و عدم همکاری میراث در خرید ملک مواجه می‌شوند، تلاش می‌کنند برای فروش آن، خانه را از ثبت خارج کرده و دیوان هم رأی به عدله مالک می‌دهد، نه میراث.

در بافت پیرامونی حرم مطهر با بیشترین حجم خانه‌های تاریخی مواجهیم و از آنجایی که شهرداری مُصِر به بازسازی این مناطق است در مقایسه با سایر شهرهای ایران، مشهد در صدر تخلفات مربوط به تخریب آثار تاریخی قرار دارد؛ این در حالی است که هر ساله با آمار بالایی در خصوص ورود گردشگران مواجه است.

 تخریب خانه‌های تاریخی شهر مشهد فقط به عدم اعتبار میراث یا بی توجهی شهرداری معطوف نمی‌شود، یک حلقه دیگر این ماجرا راه و شهرسازی است.

بافت‌های فرسوده و تاریخی شهر در حوزه ستاد باز آفرینی شهری اداره کل مسکن و شهرسازی است.

به گفته معاون مدیر کل باز آفرینی اداره راه و شهرسازی، برنامه ششم توسعه متکی بر محله محوری است.

جواد اسلامی بیان می‌کند: دولت دستگاه‌های اجرایی عضو ستاد بازآفرینی استان‌ها را مکلف کرده تا در محلات هدف که سالانه حدود ۲۷۰ محله است، متوسط خدمات و زیر ساخت‌ها را در مناطق برخوردار شهری مهیا کنند. در این خصوص محل اعتبارات عبارت است از ۳۰ درصد توسط دستگاه‌های اجرایی، ۳۰ درصد توسط شهرداری‌ها و ۴۰ درصد باقیمانده هم توسط بخش خصوصی تأمین شود. اما این میراث است که باید در برنامه ششم مشخص کند بابت این منظور چقدر اعتبار لازم دارد، این در حالی است که ما تا کنون برنامه مشخصی از طرف میراث نداشتیم!

وی ضمن تأکید بر مواجهه میراث با کمبود اعتبارات ادامه می‌دهد:سال ۹۵ تفاهمنامه‌ای با میراث منعقد شد برای احیا و مرمت خانه‌های با ارزش تاریخی و این به عنوان یکی از ارکان ستاد باز آفرینی محسوب شد. در این زمینه هم یک سری اقدامات برای تملک خانه‌های محمدی و غفوری انجام شد اما با گذشت زمان و افزایش قیمتِ خانه‌ها، برای تأمین اعتبار با مشکل مواجه شدیم.

او یادآور می‌شود: در سال مالی ۹۶ هفت میلیارد تومان بدین منظور اختصاص یافت که همین افرایش قیمت‌ها مانع تحقق برنامه‌ها شد.

اسلامی حتی می‌افزاید که تیر و خرداد امسال نیز در صدد تملک دو تا سه پلاک بودند که باز هم سیر صعودی قیمت‌ها آنان را از توانایی برای خرید آن‌ها باز داشته است.

او همچنین خاطرنشان می‌کند: در طرح راهبردی پیرامون حرم حفظ محله کشمیری‌ها و گذرباغ حسن خان در برنامه بود که هم اکنون محل مناقشه است.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.