به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، وبسایت شبکه «بی.بی.سی» عربی، امروز یکشنبه (۱۴ بهمن) اسناد محرمانه‌ای منتسب به وزارت خارجه انگلیس منتشر و اعلام کرد که آمریکا در زمان جنگ تحمیلی عراق بر ایران نگران پیروزی جمهوری اسلامی بر رژیم بعث بوده است. به همین دلیل تلاش کرده که مستقیما دخالت نظامی یا اقتصادی کند.
بی.بی.سی نوشت: دو سال قبل از پایان جنگ (۱۳۶۵) آمریکایی‌ها نشانه‌هایی دیدند مبنی بر اینکه ممکن است برخی نگرانی‌ها به واقعیت تبدیل شود. یکی از مهم‌ترین نشانه‌ها، تسلط ایران بر شبه‌جزیره فاو در مارس ۱۹۸۶ بود. طبق اسناد، آمریکایی‌ها دیدند که این تحول نظامی به ایران «روحیه»ای می‌دهد که در پی آن ایران آمادگی برای عدم پیش‌رفتن در جنگ ندارد».
بی.بی.سی در ابتدای گزارش خود تلاش کرد بر این نکته تأکید کند که بریتانیا و آمریکا درباره ایران اختلاف نظر دارند و ریشه این اختلاف‌نظر به ایام جنگ هشت ساله بازمی‌گردد؛ زمانیکه آمریکا دغدغه پیروزی ایران در جنگ را داشت و تلاش می‌کرد که برای ممانعت از این اتفاق، مداخله مستقیم نظامی یا اقتصادی کند.
بی.بی.سی ادامه داد: این وضع [تسلط ایران بر فاو] ادامه یافت تا اینکه ارتش عراق در آوریل ۱۹۸۸ یعنی چند ماه قبل از توقف جنگ با قطعنامه سازمان ملل، فاو را پس گرفت. در ۱۹ و۲۰ مارس سال ۱۹۸۶ آمریکا درباره جنگ با انگلیس مذاکراتی کرد. از خلال این مذاکرات برای انگلیسی‌ها روشن شد که آمریکایی‌ها در حال برنامه‌ریزی جهت نوعی مداخله هستند از جمله مداخله نظامی تا مانع پیروزی ایران شوند.
بی.بی.سی نوشت: موضع وزارت دفاع انگلیس طبق اسناد روشن است و آن رد رویکرد آمریکا و اصرار بر عدم مشارکت [در هر اقدام نظامی مستقیم] بود که آمریکایی‌ها بر استفاده از آن اصرار داشتند. در گزارشی از صورتجلسه [مذاکرات] وزارت خارجه آمده است که «سفر خیلی مفید و در خدمت هدف ما در تأکید بر کمک اساسی ما به سیاست آمریکایی‌ها در خلیج [فارس] بود. همچنین در تأکید بر بیان نگرانی خود از خطرات اقدام نظامی عجولانه یا بزرگ‌نمایی شده».
طبق این گزارش، در گزارش وقت وزارت خارجه انگلیس آمده است «نباید به حمایت از اقدام نظامی کشیده شویم که نمی‌توانیم آن را کنترل کنیم یا اینکه در صورت بروز بحرانی، شاید ناچار شویم که آمریکا را درباره کمک [لندن] ناامید کنیم» و این توصیه را وزارت خارجه انگلیس، تأیید کرده است.
در ادامه گزارش بی.بی.سی آمده است، یک ماه بعد، هیئتی از اداره خاورمیانه وزارت خارجه انگلی به واشنگتن رفت و «جی اچ بویز» رئیس اداره درباره این سفرش گفت آمریکایی‌ها «خواستار بررسی نظامی مشترک برای سیر درگیری در آینده خلیج [فارس]... و هماهنگی کمک‌های امنیتی به کشورهای [عربی] خلیج [فارس] شدند».
طبق این گزارش، «انگلیسی‌ها در گفت‌وگوها دریافتند، آمریکایی‌ها "به شکلی جدی به این نتیجه رسیده‌اند که جنگ هرچه طولانی‌تر شود، ایران پیروز خواهد شد، برای همین سیاست آمریکا به این سو رفت که هر چه در توان دارد برای حمایت از عراق به کار بگیرد، حداقل تا وقتی که نشانه‌ای از نرم شدن سرسختی ایران ببیند».
سلاحی نبود که عراق در اختیار نداشته باشد
بویز می‌گوید که وضع سیاسی و نظامی عراق از نظر آمریکایی‌ها علت مشکل بود. او توضیح داد که آمریکایی‌ها «اعتراف کردند که در سایه ابعاد کوتاهی فرماندهی سیاسی و نظامی عراق، هر چه آمریکا عملا انجام دهد، کم خواهد بود. چرا که عراق برای مثال همه نوع سلاحی که نیاز داشته باشد در اختیار دارد. برای همین آنها (آمریکایی‌ها) توجه خود را بر تلاش برای مهار ایران متمرکز کردند». در وهله اول تلاش کردند که تسلیح ایران متوقف شود «تا نتواند حملات بزرگ‌تر با شدت بیشتر انجام دهد».
گزارش بویز می‌گوید که «امید اصلی آنها [آمریکایی‌ها] این بود که اسلحه به دست ایران نرسد. هر چند آنها موفق شدند، رسیدن سلاح از بازار سیاه [به ایران] را کُند کنند، ارسال سلاح از اروپای شرقی، کره شمالی، سوریه، لیبی و چین با میانگین روزافزون به ایران جریان داشت».
بی.بی.سی نوشت: سند نشان می‌دهد آمریکایی‌ها در اندیشه حملات نظامی (مستقیم) برای فلج کردن ایران بودند. بویز می‌گوید «در بعد نظامی، آمریکایی‌ها معتقدند بودند که حمله‌ای فراگیر و ماهرانه از هوا به تاسیسات حیاتی اقتصادی ایران ممکن است رفتار ایران را تغییر دهد. اما نبود عزم و طراحی نظامی عراق [از یک سو] و سرسختی سیاسی ایران [از سویی دیگر] این گزینه را چندان نویدبخش نشان نداد». او همچنین از تفاوت تفکر انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها سخن گفت و توضیح داد که آمریکایی‌ها «نتوانستند سناریویی معقول و معتبر پیدا کنند که نجات عراق با تکیه بر ثقلی مستقل را تضمین کند و این ثقل قادر به رویارویی با قدرت ایران باشد».
منبع: فارس
انتهای پیام/
نظر شما