به گزارش گروه ورزشی قدس آنلاین، سعید عزت الهی هافبک دفاعی تیم ردینگ انگلستان آخرین روزهای مصدومیت خود را سپری می‌کند. او که جام ملت ها را به این دلیل از دست داد، اکنون تمام تلاش خود را می‌کند تا هرچه زودتر به میادین بازگردد و به تیم باشگاهی اش ردینگ انگلستان کمک کند؛ تیمی که سابقه حضور در لیگ جزیره را دارد اما این روزها تلاش میکند تا در میانه های جدول چمپیونشیپ قرار بگیرند. عزت الهی ۲۲ ساله که از سال ها پیش با حضور در تیم اتلتیکو مادرید راهی قاره سبز شد، اکنون شرایط سختی را دارد اما همچنان جزو پرامیدترین لژیونرهای فوتبال ایران است.

* درباره مصدومیت صحبت کن که جام ملت ها را هم از دست دادی.

مصدومیتم قبل از بازی با بولیوی در ایران بود که در تمرین خواستم شوت بزنم که از ناحیه تاندون چهار سر صدایی داد و بعد از معاینات مشخص شد پارگی دارد. آنجا با معاینه هایی که کردیم دکتر متخصص گفت ۸ تا ۱۲ هفته احتیاج به درمان دارد. آن برنامه ریزی که داشتیم قرار بود دو هفته قبل از جام ملت ها سلامتی ام را به دست بیاورم اما فکر میکنم یک ذره خودم فشار زیاد آوردم و آنطور که باید و شاید آماده نبودم، دوباره چند روز قبل از این که به تیم ملحق شوم، احساس درد کردم و مصدومیتم تشدید شد و متاسفانه جام ملت ها را از دست دادم.

* ریکاوری ات در مصدومیت چطور پیش می‌رفت؟ آیا زیر نظر باشگاه بود و این که رفتار باشگاه در زمان مصدومیت چطور بود؟

در این مدت که مصدوم بودم ایران نبودم و فقط یک هفته آخر را آمدم که پدر مادرم را ببینم و باتوجه به برنامه ام، تمریناتم را ادامه دادم و دوباره باید برگردم تا برنامه تمرینی ام را پیش بگیرم تا چند هفته بعد ضربه زدن به توپ را شروع کنم و به تیم ملحق شوم. واقعا در این مدت باشگاه خیلی برای من تلاش کرد و هم دکترهای باشگاه و همچنین تیم ملی و دکتر های تیم ملی، خیلی به من لطف داشتند و همیشه پیگیر وضعیتم بودند و از همه شان تشکر میکنم و امیدوارم هرچه زودتر سلامتی ام را به دست بیاورم.

* تو در لیگ های اروپایی بازی کردی و مقصدت چمپیونشیپ بود؛ فکر می‌کنی باتوجه به فیفادی و... چه زمان از تو استفاده خواهند کرد؟

قطعا روزی که میخواستم انگلستان را برای ادامه فوتبالم انتخاب کنم، آگاه بودم به این مسئله که خیلی لیگ حرفه ای و فیزیکی دارد و خودم را آماده کرده بودم که یک چالش جدید را به جان بخرم که ریسکش بالا بود. خداراشکر میکنم تجربه خیلی خوبی بود برایم، به محض این که رفتم در ترکیب اصلی قرار گرفتم اما از شانس بد یا قسمت، مصدومیت یک خرده من را از شرایط بازی دور کرد اما انگیزه ام زیاد است و امیدوارم زودتر بتوانم سلامتی ام را به دست بیاوریم و بتوانم به تیمم کمک کنم، چون تیممان هم شرایط حساسی دارد و امیدوارم بتوانم عصای دست تیم باشم و تلاش کنم تا تیم از این چالش سربلند بیرون بیاید.

* چقدر سخت است که جایت را در تیم باشگاهی پس بگیری؟

قطعا سخت است شرایطم برای این که جایم را پس بگیرم اما خداراشکر همین که در باشگاه می‌دانم آن اعتماد نسبت به من هست و این که همیشه پشت من بودند، باعث دلگرمی ام می‌شود. برای جایگاهم می‌جنگم و همیشه هم همین بوده و بقیه دست مربی است اما من تلاش میکنم سلامتی ام را به دست بیاورم و برای جایگاه می‌جنگم که بهترین نمایشم را نشان دهم.

* در تیم ملی جزو بهترین ها بودی؛ با این حال به عنوان یک بازیکن ایرانی کار سختی برای بازی در انگلستان داری. چشم اندازت از حضورت در ردینگ چیست؟

من هم مثل خیلی از فوتبالیست های دیگر آرزوهای بزرگ دارم و تا به این سن شده که خیلی پیشنهادات از لحاظ مالی داشته ام ولی همیشه سعی کرده ام که تمرکزم روی فوتبال باشد و بیشتر به مسائل پیشرفت پرداختم تا مسائل مالی. انتخابم برای انگلیس هم همین بود و دوست داشتم پیشرفت کنم، کما این که پیشنهادهای بهتری از لیگ هایی داشتم که دستمزدهای بهتری می‌دادند. رفتنم به انگلیس به خاطر این بود که به آرزوها و اهدافم نزدیک شوم و پیشرفت کنم. دیدگاه من راجع به ردینگ این است که ابتدا سلامتی ام را به دست بیاورم، بعد بتوانم در باشگاه های دیگر و جایی که پیشرفت کنم، قدم بردارم.

* در این سال ها که در اروپا بودی، چه فوتبالیستی بوده که روبرویش بازی کردی و خیلی فوتبالش را پسندیدی؟

قطعا در این سال ها لطف خدا شامل حالم شده و جلوی فوتبالیست های بزرگ زیادی بازی کردم ولی آن چیزی که نمیتوانم انکار کنم این است که وقتی جلوی بایرن مونیخ بازی کردم، بازی تیاگو خیلی به دلم نشست، آن خونسردی و کلاس فوتبالی که به تیم بایرن تزریق کرده بود، تحسین برانگیز بود و من تحت تاثیر قرار گرفتم.

* اگر بخواهی رویا پردازی کنی، دوست داشتی زیر نظر کدام مربی خارجی کار کنی یا از الان فوتبالت را ادامه بدهی؟

اگربخواهم مثل یک آرزو نگاه کنم، آرزوی کار کردن با دو تا مربی را دارم که همیشه از هر لحاظ برای بازیکنان و تیمشان یک وزنه هستند. یکی گواردیولا و یکی زیدان چون هم فوتبالیست های خوبی بودند و هم این که در مدیریت تیم و مربیگری آن انگیزه ای که بازیکنان جوان می‌خواهند و آن نقطه نظرات و کارهایی که به آن ها میگوید تا پیشرفت کنند را میگویند و آرزو دارم با آن ها کار کنم.

* در حال حاضر تیم ملی از جام ملت ها کنار رفته و شاید حضورت در بازی ژاپن خیلی کمک می‌کرد؛ فکر می‌کنی اگر بودی نتیجه چیز دیگری بود؟

همه میدانیم بازی ژاپن بازی بود که شاید اگر ده بار دیگر با ژاپن بازی کنیم، با آن نتیجه نمیبازیم و حالا بودن یا نبودن من مهم نیست چون فوتبال اول از همه یک ورزش تیمی است و در آن یک نفر نمی‌تواند تعیین کننده کل نود دقیقه باشد. این درست است که بعضی ها مثل مسی و رونالدو بتوانند این بار را روی دوش بکشند ولی در مورد تیم ملی من نظرم این است که ما کل تیم همه یک دل بودند و حتی من که کنارشان نبودم روز به روز با بچه ها در ارتباط بودم و انگار با آن ها زندگی می‌کردم. آن بازی خیلی برایم سخت بود، هم این که نمی‌توانستم کنار بچه ها باشم و پا به پای آن ها تلاش کنم برای تیم ملی، هم این که بعد از بازی حس بدی داشتم چون تیمی که پتانسیل قهرمانی داشت، تیمی که در چند سال اخیر تیم قطر که قهرمان شد را شکست داد و حالا یک سری اتفاقات دست به‌دست هم داد که تیم ملی به آن هدف نرسد اما چیزی که مهم است این است ما به چشم یک درس بزرگ به این تورنمنت نگاه کنیم و کلی بازیکنان جوان تیم ملی و لیگ برتر و بعداً می‌توانند به تیم ملی اضافه شوند، با یک برنامه خوب آینده تیم ملی را بسازند و در جام جهانی بعدی همه هم قسم شویم و تاریخ سازی کنیم.

* با رفتن آقای کی‌روش اگر نظری یا خاطره ای از او داری بگو.

آقای کی‌روش از لحاظ فنی کسی نیست که در ایران به او ایراد بگیرد یا موفقیت های فنی او برای تیم ملی را انکار بکند. شاید خیلی ها موفقیت را در کسب جام یا هرچیز دیگری ببینند اما بخش عمده وجود آقای کی‌روش، آن همدلی تیمی بود که ما کمتر در دوره های قبل دیده بودیم و آن همدلی و حمایتی بود که بین مردم و تیم ملی برقرار شده بود را دیدیم و مردم واقعا زندگی میکردند با تیم. قطعا هر مربی یک روزی کار میکند و یک روزی هم می‌رود، من فقط میتوانم تشکر کنم از ایشان به خاطر زحماتی که برای بچه های ایران و تیم ملی کشورمان کشیدند و برایشان آرزوی موفقیت میکنم و امیدوارم هر مربی جدیدی می‌آید بتواند نقطه ضعف ها را برطرف کنند و نقاط قوت که از زمان کی‌روش بوده را تقویت کند تا مسیر پیشرفت را طی کنیم.

* به عنوان یک بازیکن، فکر می‌کنی برای جانشینی کی‌روش یک مربی نامدار به کار تیم ملی می‌آید یا مربیان دیگر؟

به نظر من چیزی که مهم است این است که ما تا جام جهانی بعدی فکر میکنم سه سال و نیم دیگر زمان داریم و باید انتخاب هوشمندانه کنیم که از هر لحاظ به تیم ملی کشورمان کمک کند. گزینه های داخلی و خارجی برای من فرق نمیکند، مهم این است کسی که می‌آید از لحاظ مدیریتی و همدلی و کارآیی برای تیم ملی قدم بردارد. امیدوارم کسانی که مسئول هستند، بتوانند در این تایم باتوجه به داشته هایی که دارند بتوانند بهترین انتخاب را کنند. ما به همه دنیا نشان دادیم بازیکنان ایرانی پتانسیل بالایی دارند به شرطی که با برنامه ریزی درست، دیدگاه های مناسبی که هست پیش برویم و این قطعا بتواند به آینده تیم ملی و فوتبالیست های جوان کمک کند که روز به روز بتوانیم اعتبار فوتبالی مان را پیشرفت بدهیم و گسترده کنیم.

* بالاخره فکر می‌کنی چه روزی به ایران برمی‌گردی؟

(با خنده ) جوابی ندارم.

منبع: ورزش۳

انتهای پیام/