کمالی/ معلوم نیست چرا هر زمانی که اتفاق عجیبی در مملکتمان می‌افتد و همزمان با آن در شبکه‌های اجتماعی مردم موج راه می‌اندازند و مطالبه‌گری می‌کنند، ناگهان پای یک حاشیه جدید و عجیب وسط می‌آید و همه چیز را منحرف می‌کند. موضوع اصلی هم به کل فراموش می‌شود. مثلاً همین چند روز پیش، درست موقعی که اعلام شد موادغذایی تورم ۶۲ درصدی را از سر گذرانده‌اند، گوشت دارد تورمی ۹۰ درصدی را تجربه می‌کند و پراید به مرز ۵۰ میلیون تومان رسیده است، ناگهان توییتر و اینستاگرام و سایت‌های خبری و حتی روزنامه‌های یک جریان خاص، در اقدامی هماهنگ شروع می‌کنند به انتقاد از دیوارنگاره میدان ولیعصر(عج). کاری که جز منحرف کردن اذهان عمومی نام دیگری نمی‌شود رویش گذاشت.
نشان دادن زن به عنوان مادر اشکال دارد!
دور میدان ولیعصر(عج) تهران هیچ اتفاق عجیب و خارق‌العاده‌ای رخ نداده که امروز در شبکه‌های اجتماعی و روزنامه‌ها از آن حرف می‌زنند و لب به انتقاد باز می‌کنند. به رسم هر سال و مناسبت‌ها، خانه طراحان انقلاب اسلامی که بیلبورد میدان ولیعصر(عج) متعلق به آن‌هاست، طرحی را در معرض عموم به نمایش گذاشتند. این بار به مناسبت ولادت حضرت زهرا(س) و روز زن، نقاشی زنی که فرزندانش اطرافش هستند و او مشغول رتق و فتق امورشان است. هنوز چیزی از نصب این دیوارنگاره نگذشته بود که فریاد فمنیست‌‌نماها و شبه مدافعان حقوق زن در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های زرد بالا رفت که دارید با نشان دادن یک زن به عنوان مادر به این قشر توهین می‌کنید! از نگاه این جماعت نشان دادن زن به عنوان مادر عیب و ایراد است. کار حتی به بنگاه خبرپراکنی بی‌بی‌سی رسید و آن‌ها هم در صفحه اینستاگرامشان نخودی در آشِ شور اعتراض به نقش مادری انداختند. البته اگر فکر می‌کنید که کار به همین واکنش‌های توییتری ختم شد، سخت در اشتباه هستید. درست روز پس از نصب دیوارنگاره، روزنامه ایران در متنی با عنوان زنان فقط مادرند؟ به انتقاد از این نقاشی پرداخت و نوشت که مادر نشان دادن یک زن سنتی و کلیشه‌ای است. دیگر روزنامه‌ای هم که مطلب مفصل و بلندبالایی برای بیلبورد دورِ یک میدان در تهران نوشت، آرمان بود. این روزنامه هم با تاختن به مؤسسه اوج، آن‌ها را به خاطر ارج نهادن به جایگاه والای مادری ضد زن خواند تا دیوارنگاره میدان ولیعصر(عج) خیلی داغ‌تر از پیش پیگیری شود.
نگاه ابزاری به زنان
اظهارنظرهای عجیب و شاید از پیش هماهنگ‌شده معترضان به دیوارنگاره میدان ولیعصر(عج) بی‌پاسخ نماند و خیلی از کاربران به کسانی که جایگاه مادری را دون شأن زن‌ها می‌دانند تاختند و اعتراض کردند که تفکرِ زشت دانستن مادری، نتیجه‌اش می‌شود کالا فرض کردن زن‌ها: «در دیدگاه بعضی‌ها زن اگر روی همه بیلبوردها برای تبلیغ یک کالا استفاده بشه، زن شامپو و ماشین و مبل کارخانه‌دارها رو تبلیغ کنه، خیلی هم متمدّنانه و روشنفکرانه و نشونه توسعه یافتگیه! »«چیه این دیوارنگاره که زن رو فقط مادر نشون میده! زن فقط باید تو نمایشگاه کنار ماشینا بایسته برای تبلیغ. زن باید روغن موتور تبلیغ کنه. زن باید فقط تو مراسما بیاد جایزه رو بده دست مسئول و بره. چیه این دیوارنگاره‌های مزخرف که زن رو «مادر» نشون میده. »«اگر زن در نازل‌ترین وجه خودش، به عنوان ابزاری تجاری و عنصری چشم‌نواز با جاذبه‌های جنسی، برای بنرهای تبلیغاتی فلان شرکت، در و دیوار شهر را پر کند، صدایی در نمی‌آید در اعتراض. اما وقتی در والاترین وجه وجودی‌اش یعنی مادری به تصویر کشیده شد، می‌شود»
انحطاط جامعه با از بین بردن نقش مادری
خیلی از کشورهای اروپایی امروز به این نتیجه رسیده‌اند که باید روی خانواده سرمایه‌گذاری کنند تا آینده جامعه‌شان تضمین شود و ایمن باشد. مرکز ثقل خانواده هم از نگاه محققان و کارشناسانشان فقط مادر است و خودشان می‌گویند که اگر می‌خواهید جامعه‌ای را نابود کنید، نقش مادری را در آنجا تضعیف کنید و کم ارزش حسابش کنید. «سرمایه‌گذاری دشمنان برای به انحراف کشاندن دختران و زنان جامعه نشانگر نقش مهم زنان به عنوان سنگربانان امنیت اخلاقی جامعه، سربازان تحکیم خانواده، مربیان و معلمان بی‌بدیل جامعه پذیری هویت دینی و ملی است. خط انقلاب خط تقویت این انگاره است. »«یکی می‌گفت چرا این‌قدر به این دیوارنگاره مادر گیر می‌دهند؟ گفتم اگر مادر را بزنند، همه چیز را از جامعه گرفته‌اند. »«انتقادها به تصویر مادر در میدان ولیعصر(عج) فقط به خاطر این است که این جماعت در داخل و خارج سال‌های سال است که هدفشان ضربه زدن به مادر و به انحطاط کشاندن جامعه ایران بوده است و برایش پول‌های کلان خرج کرده‌اند و حالا با این دیوارنگاره همه نقشه‌هایشان نقش بر آب شده است و دارند دست به انتحار می‌زنند. »
این اعتراض ریشه در ۴ سال گذشته دارد
اعتراض و تاختن به دیوارنگاره‌ای که دارد نقش مهم و پرارزش مادری را نشان می‌دهد به اندازه کافی عجیب و باورنکردنی هست که همه را شوکه کند. برای اینکه بفهمیم ریشه چنین ماجرایی کجاست و چرا امروز یک عده به خودشان جرئت می‌دهند که علیه مقام مادری و خانواده شورش کنند، باید به چهار سال پیش برگردیم. آنجایی که یکی از مسئولان دولتی در اظهاراتی در جلسه با مشاوران امور بانوان دستگاه‌های اجرایی گفته بود: «در نامه خود به نوبخت به این نکته پرداختم که قید واژه خانواده در برنامه‌های پیشنهادی و حذف «زنان» پیام خاصی را برای مردم دارد! »برخلاف نگاه این به اصطلاح معترضان، در همه آیین‌ها و ادیان دنیا، از خداپرستی گرفته تا آن‌هایی که دور بت می‌پرستند، نخستین و والاترین نقشی که برای یک زن قائل هستند مادری است. در اسلام زن آفریننده و مظهر عشق است. در خیلی از روایات و آیات پرورش یک انسان بسیار والاتر از هر کار دیگری شمرده شده است. تأکید خداوند متعال در قرآن بر بیان رنج و تلاش مادر با اینکه پدر نیز در اغلب سختی‌های تربیت فرزند شریک است، خود دلیل بر اهمیت و ارزش کار مادر است. روشن است، کسی نزد حق تعالی مقام بالاتر دارد که کار ارزشمندتری انجام دهد. در آیین‌های ایران باستان هم برای مادر ارزش زیادی قائل بودند و هیچ کاری را باارزش‌تر از آن نمی‌دانستند. آناهیتا یا همان مادر آب‌های روان، یکی از معروف‌ترین شخصیت‌های آیین میترائیسم در ایران کهن است. حتی جالب است بدانید که در همه مجسمه‌ها و پیکره‌هایی که از آن دوران باقی مانده، همه زنان اندامی مناسب برای مادر شدن و مادری کردن دارند.
با این اوصاف معلوم نیست که این دوستان دارند به چه چیزی اعتراض می‌کنند.
نظر شما