۲۰ فروردین ۱۳۹۸ - ۱۱:۳۹
کد خبر: 651113

یکی از الزامات افزایش تولید به صورت پیوســته و نه مقطعی، توجه به تولید صادرات محور است؛ اگر چه در ماه‌های اخیر به لطف افزایش نرخ ارز صادرات غیر نفتی ایران با افزایش قابل توجهی مواجه بوده، اما این افزایش تولید ارتباطی به نحوه تولیدات ما نداشته و صرفاً به واسطه کاهش ارزش پول ملی ما رخ داده است.

به گزارش گروه اقتصادی قدس آنلاین، رهبر معظم انقلاب در پیام آغاز سال جدید ضمن نامگذاری سال ۹۸ به عنوان سال رونق تولید، مسئله محوری و اصلی امسال را تولید دانسته و صریحاً بیان داشــتند: «چنانچه تولید جریان یابد، هم مشــکلات معیشتی و اشتغال حل می‌شــود، هم موجب استغنای کشور از بیگانگان و دشمنان خواهد شد و حتی میتواند ارزش پول ملی را تا حدودی برطرف کند.»

 طبیعی اســت که با رونق تولیــد، نرخ بیکاری کاهش و با افزایش عرضه کالا نرخ تورم کاهش می‌یابد. از طرفی با افزایش صادرات ناشــی از افزایش تولید، عرضه ارز به کشــور افزایش یافته و ارزش پول ملی نیز تقویت خواهد شد.

در متن ذیل به برخی از موارد و اقدامات دولت برای تحقق شــعار سال و دلیل عدم توفیق اقتصاد ایران در این مقوله پرداخته‌ام:

۱ -یکی از مشــکلات اقتصاد ایران با وجود هدفگذاری‌های مناسب برای تحقق اهداف اقتصادی مانند تحقق یک میلیون شغل در سال، رشداقتصادی ۸ درصدی و... که در برنامه های توســعه و بودجه های سالیانه به چشم می‌خورند عدم وجود سیاست‌گذاریهای مناسب در راســتای اهداف تعیین شده است.

 این در حالی اســت که برای تحقق یک هــدف اقتصادی صرف هدفگــذاری کافی نبوده و هدف‌گذاریهای صورت گرفته نیازمند سیاست‌گذاریهای مناسب در آن راستاست.

موضوعی که عمدتاً از ســوی برنامه ریزان اقتصادی ایران مورد غفلت بوده است.

 ۲  -یکی از الزامات افزایش تولید به صورت پیوســته و نه مقطعی، توجه به تولید صادرات محور است؛ اگر چه در ماه‌های اخیر به لطف افزایش نرخ ارز صادرات غیر نفتی ایران با افزایش قابل توجهی مواجه بوده، اما این افزایش تولید ارتباطی به نحوه تولیدات ما نداشته و صرفاً به واسطه کاهش ارزش پول ملی ما رخ داده است.

 برای نمونه محمد شریعتمداری زمانی که وزیر صمت بود در گفت وگویی اعلام کرد ۹۵ درصد تولیدات ما غیر صادراتی بوده و قابلیت صادرات ندارد. متأســفانه در بســیاری از برنامه‌ریزی‌هــای صورت گرفته در ســالهای اخیر، سرمایه گذاری‌های کلانی در برخی از صنایع بدون توجه به نیاز بازارهای همسایه یا توانایی کالای تولید شــده در مقوله صادرات رخ داده اســت.

موضوعی که در نهایت منجر به کاهش تولیــد و تعدیل نیروی کار در کنار اتالف میلیاردها دالر ســرمایهگذاری در این حوزه هاست. از این رو برای تحقق رونق تولید واقعی این رونق باید با شتاب بیشــتری در صنایع و کالاهایی که امکان رقابت در بازارهای جهانی- منطقهای را داشــته تمرکز یافته و در موضوع تولید این کالاها، تولید با فرض صادرات محور بودن شکل گیرد.

 ۳ -اصلاح نظام بانکی را می‌توان یکی از پیش شرط‌ها یا الزامات تحقق رونق تولید دانست. باید پذیرفت اگر بناست تولید رونق یابد، باید از تولید کننده حمایت شود؛ این در حالی است که درحال حاضر بسیاری از تولیدکنندگان به بانک‌ها بدهکار بوده و برخی از آنها به دلیل واردات کالاهای مشابه و تعمیق رکود در سالهای گذشته توانایی بازپرداخت تسهیالت دریافتی خود را ندارند.

 همین مسئله و مواجهه با مسائلی چون جرایم دیرکرد و... منجر به افزایش هزینه‌های تولید (کاهش تولید یا افزایش قیمت) شده است.

 برای حل این مشکل که طبیعتاً در سال جاری نیز منجر به کاهش تولید و عدم تحقق شعار رونق تولید خواهد شد یا باید دولت باز پرداخت این وامها را با فرصت استراحت مثالً ۵ ساله تعریف کرده تا بنگاه‌های اقتصادی از این حیث با افزایش هزینه‌ها مواجه نشــوند و یا سهام این بنگاهها متناسب با منابع (تسهیلات) دریافتی هر بنگاه اقتصادی بر اساس عقود اسلامی (مشارکت) باز تعریف شوند که تشریح آن در این مقال نمی‌گنجد.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.