گوشه‌ای از پاساژ معروف شهر، زنی میانسال با هیجان مشغول گپ و گفت است. «سال گذشته که دیدی مادر شوهرت چه مراسم افطاری گرفت! منم کوتاه اومدم، گفتم بابات درگیر ساخت‌وسازه، گرفتاره. امسال دیگه کوتاه نمیام. خودم به چند تا رستوران و باغ تالار هم زنگ زدم. قیمت‌ها خیلی گرون نمیشه از نفری حدود ۲۷ هزار تا۱۰۰ هزار تومان میشه. شاید هم خونه افطاری را بگیریم دستم برای تهیه غذاها و دسرها بازتره!».

سفره‌ های همدلی را مانور تجمل گرایی نکنیم

گرچه افزایش لحظه به لحظه قیمت‌ها موجب شده برخی مردم در سبد خرید ملزومات زندگی خود تجدید نظر کرده و بتدریج گروهی از مایحتاج خود را حذف کنند اما هستند افرادی که همچنان بی‌پروا ریخت‌وپاش می‌کنند. چنانکه فرا رسیدن ایام مبارک رمضان و ضیافت‌های افطار نیز به جولانگاهی برای فخرفروشی و اشرافی‌گری همین گروه بدل شده است. اما چرا در سال‌های اخیر شاهد چنین نگرش‌ها و رویه‌هایی هستیم؟

مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در جمعیت هلال‌احمر خراسان رضوی در این باره به گزارشگر ما می‌گوید: هر مقوله‌ای آفت‌ها و آسیبی دارد و دینداری نیز از آفت‌ها و آسیب‌هایی دور نیست. چنان که شاهدیم این آفت‌ها به مناسک و آیین‌های دینی ما همانند برپایی سفره‌های افطار نیز رسوخ کرده است به طوری که آدابی که قرار بوده بنابر ماهیت ذاتی خود منجر به توسعه همدلی، مساوات و کاهش محرومیت‌ها شود با رویه‌های غیراصولی بستری برای فخرفروشی و چشم و همچشمی شده است.

حجت‌الاسلام اسدی ادامه می‌دهد: البته منشأ این آسیب‌ها گاهی برگرفته از جنبه‌های درونی بوده و حاصل ضعف در تربیت دینی می‌باشد. چنان که آموزه‌های دینی که قرار بوده با نهادینه شدن در شخصیت افراد در قالب رفتار عملی عینیت پیدا کند در این روند با کاستی مواجه می‌شود.

وی تأکید می‌کند: درحال حاضر وجود برخی ارتباطات الکترونیکی پرشتاب، باورهای دینی افراد را هدف نگرش‌های مادی گرایانه قرار داده، از این رو یکی از آفت‌های دینداری در روزگار معاصر همین مقوله است. چنان که گویا چنین رویه‌ای هدفمند بوده و با نیت تخریب ارزش‌های هدفمندانه صورت می‌گیرد.

  اشرافی‌گری و اسراف را کنار بگذاریم

وی با اشاره به راهکارهایی برای اصلاح چنین آفت‌هایی، خاطرنشان می‌کند: علاقه‌مندان به برپایی سفره‌های ضیافت الهی باید چنین اقدام خداپسندانه‌ای را به گونه‌ای اجرا کنند که به ذات و اصول اولیه این آداب دینی که همان دستگیری و همدلی است نزدیک باشد. از همین‌رو در نحوه میزبانی و انتخاب میهمانان این سفره‌ها اولویت‌بندی صورت بگیرد. ضمن اینکه به شایستگی این افراد توجه شود باید دقت کرد که این گونه سفره‌های اطعام منجر به تقویت زمینه اعتقادی ما و دیگران را نیز فراهم کند؛ بنابراین جا دارد با حذف شیوه‌های نکوهیده همانند اشرافی‌گری و اسراف؛ بخشی از هزینه‌های این سفره‌ها را صرف بهبود وضعیت هموطنان سیل‌زده کرد. ناگفته نماند که این عزیزان مسکین نیستند بلکه در حال حاضر به دلیل حوادث اخیر مضطر محسوب می‌شوند، چرا که پیش از این وقایع صاحب خانه و زندگی بودند.

حجت‌الاسلام اسدی می‌افزاید: در اصلاح نگرش‌های دینی، دستگاه‌های فرهنگی نقش چشمگیری دارند. البته از آنجا که ماه رمضان ماه قوت یافتن مراکز دینی همانند مساجد و منابر است؛ بنابراین نخستین پایگاهی که مردم بنابر باورمندی دینی خود به آن مراجعه می‌کنند مساجد و نهادهای دینی است. بنابر این چنین دستگاه‌هایی نقش مؤثری در این عرصه خواهند داشت. همچنین رسانه‌ها در مفهوم کلی خود با برجسته‌سازی و اطلاع‌رسانی می‌توانند موجب افزایش حساسیت‌ها به این مقوله شوند، چنان که در قالب‌های متعدد به این قضیه بپردازند به گونه‌ای که مردم به آفت‌های یادشده و اصلاح آن جدی‌تر توجه کنند. سومین کانون مؤثر نیز مراکز علمی و دانشگاهی‌ می‌باشند.

  اشرافی‌گری و بروز شکاف طبقاتی

مرتضی اسماعیل‌آبادی، مسئول گروه جهادی میثاق نیز می‌گوید: متأسفانه به دلیل عدم تبیین درست مفهوم روزه‌داری در ماه مبارک رمضان مردم بیشتر از این ایام به عنوان یک برنامه سالانه که گاه حتی از روی عادت هم هست یاد می‌کنند، درصورتی که فلسفه وجودی این ماه عزیز برای ایجاد و حفظ انسجام کلی در جامعه است تا همه مردم در این ماه حداقل از لحاظ تغذیه‌ای به سطح طبقاتی نزدیک به هم دربیایند. در واقع چنانچه در این ایام اقشار ضعیف و غنی از یک سطح برخوردار باشند در بلند مدت می‌توان این فاصله طبقاتی را کم کرد. البته متأسفانه به دلیل غفلت برخی افراد از این هدف مقدس گاه دیده می‌شود که اصل یاد شده در ماه مبارک به حاشیه رفته و هدف اصلی محقق نمی‌شود. چنانکه با رفتارهای اشرافی‌گری در این ماه مبارک شاهد اسراف و مفاخره‌های مادی هستیم که فاصله طبقاتی را حتی در این ایام معنوی تشدید می‌کند. ناگفته نماند که تبلیغات‌های تلویزیونی و رسانه‌ها نیز به تشدید این معضل در شرایط اقتصادی امروزی دامن می‌زنند.

وی ادامه می‌دهد: بنابر آموزه‌های دینی برای ایجاد یک فرهنگ خوب و یا حذف یک فرهنگ در بستر مناسب، فقط نمی‌توان از ابزار زبان استفاده کرد بلکه باید به صورت عملی و اجرایی برای این موضوع برنامه‌ریزی انجام داد. از همین رو امام صادق(ع) می‌فرماید: دعوت مردم به کار نیک باید عملی باشد نه فقط با زبان. همچنین زمانی می‌توان در این مقوله نیز نقش‌آفرین بود که نسبت به این چالش‌ها و تنگناها آگاهی داشت. در واقع تا زمانی که فردی در طبقه بالا اجتماعی و در زندگی مرفه به سر می‌برد متوجه سختی‌ها و مشکلات دیگر اعضای جامعه نمی‌شود مگر اینکه به طور مستقیم این مشکلات را دیده و حس کند. به این ترتیب اگر فردی خودش به طور مستقیم با فقرا و نیازمندان ارتباط برقرار کند و از نزدیک آن‌ها را ببیند تحت تأثیر قرار می‌گیرد و این موضوع می‌تواند به صورت جدی به حل مشکل مطرح شده کمک کند. البته این ارتباط مستقیم می‌تواند در طول سال با شرکت در برنامه‌های محرومیت‌زدایی و در ماه مبارک رمضان با برپایی سفره‌های افطار در مناطق کم برخوردار انجام شود.

  یاری سیل‌زدگان در سایه آموزه‌های دینی

وی که با حضور۲۵۰ نفر از همراهان خود سفرهایی به مناطق سیل‌زده داشته و از عمق مشکلات ساکنان این مناطق واقف است، تأکید می‌کند: گرچه در روزهای اخیر شاهد همدلی مردمان کشورمان با حادثه دیدگان سیلاب‌های اخیر بوده‌ایم با توجه به خسارات زیاد این سیلاب‌ها هنوز زندگی مردم به شرایط عادی برنگشته است و با شروع ماه مبارک رمضان نیز مردم این مناطق با مشکلاتی مواجه هستند و چه بهتر است که مردم بتوانند با سهیم کردن خود در یاری و کمک به مردم عزیز سیل‌زده در این ماه مبارک نقشی در باشکوه‌تر برگزار شدن این میهمانی الهی ایفا کنند تا رمضانی متفاوت را تجربه کنیم و با برداشتن باری کوچک از دوش هموطنانمان به رضایت قلبی، تقویت اخلاق و گسترش همدلی که از اهداف ذاتی و اصلی این ماه مبارک است، دست پیدا کنیم.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.