نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «وارش» پس از وقفه ای چهارساله، امسال برگزار شد. جشنواره‌ای که از فیلمسازان ایرانی و کشورهای حوزه دریای کاسپین دعوت کرده بود تا درباره موضوعات رو به فراموشی فرهنگ عامه و رابطه انسان با محیط زیست فیلم بسازند.

جشنواره‌ای با طعم گس افشاگری

 برخی فیلم‌های رسیده، به دلیل موضوع جشنواره، مستندهایی با رگه‌هایی از افشاگری بود و بلایی را که عامل انسانی بر سر طبیعت می‌آورد، به تصویر می‌کشید. به باور یک منتقد، جشنواره وارش مدفن حقایق ناگفته ایران بود و آثاری که در این جشنواره به نمایش درآمد، فیلم‌هایی  بود از دریاخواری چین در جنوب، جنگل‌خواری روسیه در شمال و خودخوری ایرانی در ایران. 150 فیلم در این جشنواره برای مردم به نمایش درآمد و البته که جای مسئولان برای تماشای آن‌ها خالی بود.

برگزاری جشنواره در راستای سیاست تمرکززدایی است

مهدی قربانپور، دبیر جشنواره فیلم وارش درباره جزئیات این دوره از جشنواره به قدس گفت: نهمین دوره جشنواره به دلیل ناهماهنگی میان اداره کل ارشاد اسلامی مازندران با سازمان سینمایی با تأخیر چند ساله برگزار شد. از آنجا که سیاست دولت تمرکززدایی است و به جشنواره‌های منطقه‌ای و خارج از پایتخت توجه ویژه‌ای دارد، به نظر می‌رسد برگزاری جشنواره وارش در سال جاری به دلیل همین سیاست بوده است. این جشنواره در کنار حمایت سازمان‌های دولتی، از کمک سمن‌ها و تشکل‌های مردمی هم استفاده کرده است و با کمک نیروی انسانی تشکل‌های مردمی توانست هزینه برگزاری‌اش را کاهش دهد.

وی در خصوص میزان استقبال از جشنواره امسال بویژه در بخش خارجی افزود: امسال 3300 عنوان فیلم به دبیرخانه جشنواره رسید که حدود 150 عنوان در بخش‌های مختلف به نمایش درآمد؛ از میان آن‌ها، 27 فیلم مربوط به کشورهای حوزه دریای کاسپین، 10 فیلم مربوط به مرور فیلم‌شناسی کشور آذربایجان که در بخش ویژه ای نمایش داده شد، هشت فیلم در بخش مرور فیلم‌های مردم‌شناسی گیلان، هشت فیلم در بخش جنگل‌های هیرکانی و بقیه فیلم‌ها هم در بخش مسابقه ملی بود.

پرداختن به سیل‌زدگان

دبیر جشنواره فیلم وارش درخصوص محتوای آثار این دوره از جشنواره توضیح داد: این جشنواره زمانی برگزار شد که با حادثه سیل در مناطق مختلف کشور روبه‌رو بودیم و مازندران هم درگیر این آسیب بود. فکر کردیم جشنواره را باید با نگاه انسانی پیش ببریم و محیط زیست انسانی هم جزو مباحثی بود که در فرهنگ عامه، جایگاه ویژه‌ای داشت. افتتاحیه جشنواره را با همین نگاه شروع کردیم و حتی در بخش اطلاع‌رسانی و رسانه‌ای هم روی مسائل انسانی در محیط زیست تمرکز کردیم. البته فیلم‌هایی جنبه افشاگرانه هم داشتند و این‌ها تأثیرهای خودش را دارند.

قربانپور بااشاره به برنامه‌ریزی برای بهتر دیده شدن آثار برگزیده عنوان کرد: بنا داریم جشنواره وارش را در قالب هفته‌های فیلم برگزار کنیم و قرار است دبیرخانه جشنواره فعال باشد. از هفته آینده، به سمت برنامه‌ریزی برای برپایی هفته‌های فیلم در مناطق مختلف کشور و حتی کشورهای همسایه خواهیم رفت، البته منوط به فراهم شدن شرایط و اخذ مجوزهای لازم. امیدواریم در نخستین فرصت شرایط برپایی هفته‌های فیلم ایجاد شود تا این فیلم‌ها در نقاط مختلف کشور نمایش داده شوند. بنا داریم هفته فیلم را به صورت منطقه‌ای در کشورهای حوزه دریای کاسپین برگزار کنیم، کشورهایی همچون آذربایجان، قزاقستان، روسیه و دیگر کشورهایی که فیلم‌هایشان در جشنواره بودند؛ این جزو برنامه‌های آینده ماست. در واقع قرار است با برپایی هفته فیلم وارش در کشورهای مختلف، تبادل فرهنگی بین این کشورها ایجاد شود. قصد داریم در آینده فضای بزرگ‌تری را برای جشنواره وارش فراهم کنیم تا این جشنواره جهان‌شمول‌تر شود و ارتباطات منطقه ای آن گسترش یابد، بی‌تردید ارتباطات منطقه‌ای، تأثیرات مهمی دارد.

دبیر جشنواره فیلم وارش به نمایش آثار برای مسئولان اشاره کرد و افزود: اگر نیاز باشد مسئولان مجموعه‌هایی همچون سازمان حفاظت محیط زیست یا منابع طبیعی فیلمی را ببینند، حتماً برای تماشای آن دعوتشان می‌کنیم.

سال آینده روی حوزه مردم‌شناسی تمرکز می‌کنیم

وی به تمرکز جشنواره بر نقاط و موضوعات رو به فراموشی اشاره و تأکید کرد: جشنواره وارش بناست نگاه خاص خودش را داشته باشد و قرار نیست شبیه جشنواره‌های دیگری باشد که در کشور برگزار می‌شوند. اصلاً تمرکز موضوعی جشنواره به همین دلیل است. قرار است سنت‌ها، آداب و رسوم، عرف و عادات و موضوعاتی که در زیست‌بوم انسانی وجود دارد، موردتوجه قرار گیرد. برنامه ویژه ما این است که از سال آینده تمرکز بیشتری روی حوزه مردم‌شناسی داشته باشیم و این نگاه را گسترده‌تر کنیم. جشنواره وارش از ابتدا با این نگاه شکل گرفت که جشنواره‌ای برای حوزه مردم‌شناسی باشد. امسال هم قرار است ارتباطات بین‌المللی داشته باشیم و در جشنواره‌های مردم‌شناسی دنیا حضور پیدا کنیم تا با بهره‌گیری از آموزه‌ها و تجربیات آن‌ها براساس روش تعریف شده‌ای جشنواره را ادامه دهیم.

احیای سنت‌های فراموش شده

قربانپور با تأکید بر نقش احیای آداب و سنن فراموش شده در اعتلای فرهنگ کشور گفت: بسیاری از آداب و سنن، عرف و عادت‌ها و نگاه‌هایی که می‌توانند در جامعه امروز فضای جدیدی را برای مردم ایجاد کنند در حال فراموشی است، جشنواره وارش قرار است فضایی را فراهم کند که مردم به اصل خودشان برگردند و فضای جدیدی را با داشته‌های گذشته، برایشان فراهم کند.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.