به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، نمایش «مردی در آینه» به نویسندگی سیدجواد هاشمی و کارگردانی علی سلیمانی این روزها به مناسبت ماه مبارک رمضان و ایام شهادت حضرت علی(ع) روی صحنه است. این نمایش کاری از گروه هنری ایلیا و به کارگردانی علی سلیمانی و تهیه‌کنندگی علی رضوانی است و علی سلیمانی، علی یعقوب‌زاده، سیروس همتی، سبا سلیمانی، محسن سلیمانی فارسانی از بازیگرانی هستند که در آن نقش آفرینی می‌کنند.

«مردی در آینه» روایتگر مردی به نام حارث است که سال‌ها با لجاجت کینه امام ‌علی(ع) را در دل دارد و در تمام جنگ‌ها علیه امیرالمؤمنین (ع) جنگیده و هیچگاه دوستدار او نیست. با این وجود در مقابل همه کینه‌ توزی‌ها و دشمنی‌ ها در جواب مهربانی و شفقت امام علی(ع) را مشاهده می ‌کند و در ادامه اتفاقاتی می‌ افتد که منجر می شود حارث در مورد حضرت علی(ع) به معرفت حقیقی دست پیدا کند.

محمدعلی دشت گلی، مدیر اسبق اداره کل هنرهای نمایشی و مدرس تئاتر با اشاره به نمایش «مردی در آینه» گفت: به تازگی این نمایش را در تالار وحدت تماشا کردم و به نظرم اتفاق خوبی است که چنین نمایشی در تالار وحدت روی صحنه است. متاسفانه در چنین مناسبت هایی به ویژه ایام شهادت امیرالمؤمنین(ع) و شخصیتی مانند ایشان خیلی کم کار انجام می‌شود و عموم کارهایی که هم با این محوریت تولید می‌شود، اغلب تکراری است و شاید فقط در کلیت این گونه کارها بتوان شاهد تغییراتی در چینش بازیگران یا شیوه اجرای کارگردانی بود.

وی در ادامه تصریح کرد: با توجه به این که ما یک کشور مسلمان هستیم، این ضرورت احساس می‌شود که آثار مذهبی و دینی رنگ و بوی بهتری به خود بگیرند و با شکل و شیوه‌های مختلف، در ژانرهای گوناگون و با نگاهی خلاقانه بتوانند ابعاد مختلف زندگانی ائمه اطهار(ع) و اهل بیت(ع) را به تصویر بکشند.

دشت گلی با اشاره به نقاط قوت و ضعف نمایش «مردی در آینه» اظهار کرد: در ایامی هستیم که ظرفیت‌های بسیاری برای تولید آثار نمایش دینی وجود دارد اما متأسفانه از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد و یا نهادها و دستگاه‌هایی مانند حوزه هنری که متولی تئاتر و نمایش‌های دینی هستند، کمتر شاهد چنین اجراهایی هستیم. فکر می‌کنم اجرای چنین تئاتری برای یک گروه که به صورت خصوصی و مستقل هم کار می‌کند می‌تواند مهمترین نقطه قوت آن باشد.

وی ادامه داد: اما در مورد ضعف آن باید بگویم به دلیل این که این گونه کارها در یک بازه زمانی کوتاه مدت آماده می شوند ممکن است با اشکالاتی هم مواجه باشند و شاید امکان استفاده از بازیگرانی که بتوانند مخاطب را جذب کنند، کمتر باشد. از همه مهم تر این که این نوع کارها به دلیل اینکه در بخش خصوصی تولید می‌شود و امکان اینکه از اسپانسر برخوردار باشند، کمتر است قاعدتا با حمایت کمتری هم مواجه می شوند اما مسئولان و متولیان امر باید بدانند همانطور که کارهای بزرگ و با حضور بازیگران بنام به راحتی اسپانسر پیدا می‌کنند و چندین میلیارد تومان برای کار هزینه می‌شود، باید به کارهای مذهبی و دینی هم ورود کنند تا شاهد تولید آثاری بهتری و با کیفیت تر، آن گونه که در شأن و منزلت حضرت علی(ع) هست باشیم. هرچند علی سلیمانی به عنوان کارگردان و بازیگر برای این کار زحمت بسیاری کشیده بود و تلاش این گروه جای تقدیر دارد.

این مدرس تئاتر در بخش دیگری از سخنان خود به بازی بازیگران اشاره کرد و گفت: به نظرم بازی علی سلیمانی، محسن سلیمانی و سیروس همتی خوب بود و به پیشبرد داستان کمک بسیاری کرد، ضمن این که دیگر بازیگران این نمایش هم تلاش خودشان را کرده بودند و در مجموع هدایت و کارگردانی سلیمانی به منظور ایجاد فضای مفرح در بخشی از نمایش یکی از نکات قابل توجه آن است.

دشت گلی با اشاره به این که باید از ظرفیت های فضای تئاتر دینی در راستای تزریق نگاه خلاقانه و خارج از چهارچوب‌های رایج بهره برد، گفت: قطعا باید از این ظرفیت‌ها استفاده کرد. واقعیت این است که هنر مبتنی بر خلاقیت بنا نهاده شده است و اگر این خلاقیت به درستی به کار گرفته شود حتما مخاطب آن را می پذیرد. متأسفانه در اغلب کارها شاهد اجرای یک سری شیوه های یکنواخت هستیم که مخاطب می بیند و خیلی هم به آن رغبت نشان نمی دهند و حتی ممکن است آن را به عنوان یک درام نپذیرند. طبیعتا در چنین شرایطی باید خلاقیت بیشتری به خرج داد و آن چیزی که مخاطب نسل جوان هم بتواند با آن ارتباط برقرار کند را در کار به وجود آورد. اتفاقا در نمایش «مردی در آینه» سعی کردند این کار را انجام بدهند و گریزهایی هم به برخی اتفاقاتی که در جامعه می افتد، زده می‌شود.

وی در ادامه افزود: اما اگر این نکته بینی و نیازسنجی مخاطب اندیشمندانه تر و با تلاش بیشتری انجام شود قطعا نتیجه بخش خواهد بود و می‌تواند جوانان و مخاطبان بیشتری را هم جذب کند. نکته مهم دیگری که باید به اشاره کنم این است که نباید نگاهمان را به مناسبت ها محدود کنیم، بلکه باید به گونه‌ای برنامه ریزی شود که نمایش‌های دینی و آیینی به روندی مستمر در طول سال تبدیل شود و نباید صرفا خود را به ماه مبارک رمضان و ایام محرم و صفر محدود کنیم.

انتهای پیام/