علی محمد مودب/

اگر سنم بیشتر بود آن روز ممکن بود سکته هم بکنم! با خاطر خوش و خرم در سایه خانه‌چه (آلاچیق) نشسته بودم و از هوای مطبوع دشت جام استفاده می‌کردم. نزدیک 3 هکتار خربزه کاشته بودیم و فصل نخستین برداشت محصول بود و من هم خوشحال بودم که چند روز بعد می‌توانستم یکی، دو کامیون خربزه درجه یک راهی بازار تره‌بار مشهد و تهران کنم و شاید به وعده خرید موتور ایژ قرمز هم که هر سال پدرم آن را تکرار می‌کرد، فکر می‌کردم. ناگهان حسن آقا همسایه ما وحشت‌زده از راه رسید و بعد از سلام و علیکی شتابزده درباره سلامتی خربزه‌ها از من پرسید و خبر داد که کرم خربزه پیدا شده است و خربزه‌ها را می‌خورد و از درون فاسد می‌کند. من که از سلامت خربزه‌ها مطمئن بودم، گفتم چنین چیزی ندیده‌ام، اما وقتی به اصرار حسن آقا برای بررسی خربزه‌ها رفتم، چشمتان روز بد نبیند! اولین خربزه بزرگ و خوش رنگی که به آن دست زدم، ترکید و جز پوستش چیزی در دست من نماند! پس از آن به هر خربزه‌ای که دست زدم چیزی شبیه همین بود.

غافلگیری ویژگی انسان ظلوم و جهولی است که انگار در غفلت تخصص دارد، جامعه ما مشکلات زیادی دارد که ما نمی‌دانیم و آن‌ها که اهل خبرند می‌دانند. مشکلاتی هست که اهل دقت سال‌ها پیش فریاد کرده‌اند و پس از یکی دو دهه تازه به عنوان مسئله روی میز مسئولان ما قرار گرفته است. افتضاح اخلاقی اخیر در بخشی از جامعه فرهنگی و مؤثرین اجتماعی ما در پی قتل میترا استاد، همسر شهردار سابق تهران یکی از همین اپیدمی‌های پنهان است که به طور وحشتناکی رونمایی شده است. مهم نیست ماجرای قتل چه بوده است، اما حتماً مهم است که بخشی از هنرمندان و رسانه‌چی‌ها و سیاسیون ما بلافاصله بدون اطلاع از پرونده شروع به دفاع از متهم می‌کنند و این دفاع به رکیک‌ترین و مبتذل‌ترین وجهی تبدیل به یک کنش قبیله‌ای و طبقاتی می‌شود. انگار نه انگار که هنوز هیچ چیزی مشخص نیست و در مقابل چنین زلزله‌ای باید چند روز صبر کرد تا معین شود ماجرا دقیقاً چه بوده است. اگر هیچ کاری به قتل نداشته باشیم، حتماً باید به این فاجعه اخلاقی اهالی هنر و رسانه و سیاست جریان غربگرا بپردازیم، چراکه این نوع عصبیت قبیلگی همان است که در سال 88 مهم‌ترین آورده تاریخ دموکراسی ایرانی را که اعتبار مجموعه رأی‌های ملت ایران بود بر باد داد. همین عصبیت قبیلگی بود که پیش از اعلام نتایج رسمی، فتنه را آغاز کرد و مهم‌ترین مانور دموکراسی در خاورمیانه را به صحنه کشمکشی آزارنده و زشت بدل کرد. اگر به این هجوم کرم خربزه‌وار نپردازیم این عصبیت و این رفتار باز هم به ما خسارت وارد خواهد کرد.