به این ترتیب شاهد فعالیت سایت‌های همسرگزینی هستیم که تعداد پرشمار آن‌ها، حکایت از اقبال کاربران دارد. اما پرسش اینجاست که وجود این فضاها تا چه حد ضروری است و چه تأثیری بر دوام ازدواج‌ها خواهد داشت؟

دکتر سیدمرتضی خاتمی، عضو هیئت رئیسه فراکسیون خانواده مجلس شورای اسلامی درپاسخ به قدس می‌گوید: امروزه به دلیل تحولات خرد و کلان در جامعه، نظام روابط اجتماعی و به طور مشخص نظام خانواده، تغییرات بسیار زیادی را تجربه کرده و این تغییرات با خود مسائل و مشکلاتی را ایجاد کرده‌اند، از جمله می‌توان به مسئله ازدواج و انتخاب همسر به عنوان یکی از مهم‌ترین و راهبردی‌ترین تصمیمات زندگی اشاره کرد چرا که اگر اهمالی در این زمینه صورت گیرد نتایج بسیار سهمگین و دردآوری را در پی خواهد داشت. بنابر اهمیت این مسئله، لازم و ضروری است در مورد مسئله همسریابی گفت‌وگوهای عالمانه و مبتنی بر گفتمان مسلط به برنامه‌ریزی در حوزه خانواده صورت بگیرد. وی ادامه می‌دهد: با توجه به تغییرات موجود و شیوع امر ناشناختگی و غریبگی در جامعه، چند سالی هست که شاهد ظهور سایت‌های اینترنتی برای همسریابی هستیم. این سایت‌ها بنا بر برنامه‌ها و اهداف مؤسسان خود، مشغول فعالیت هستند.

  ضرورت‌های اجتماع مدرن

سهیل رضایی، مدیر بنیاد فرهنگ زندگی اظهارمی‌کند: فعالیت سایت‌های همسریابی دو عرصه را دربرمی‌گیرد، یک گروه که سعی دارند با فراهم کردن شرایط ازدواج به جامعه کمک کنند و گروهی که با اطلاع از شکافی که درجامعه وجود دارد به ایجاد رابطه‌ها دامن می‌زنند؛ اما آنچه مسلم است هردو این افراد اگرمخاطبانی پیدا کنند به نیازهایی پاسخ می‌دهند. به هرحال دراین وضعیت ما می‌توانیم براساس قواعد اعتقادی فعالیت گروهی را بپذیریم و حضور دسته دیگر را نفی کنیم.

وی می‌افزاید: نظام اجتماعی ما به طورکلی با «دیدار» مشکل دارد و به دلیل محدودیت‌هایی، مردان و زنان ما به شکاف شناختی و ارتباطی می‌رسند چنان که این رویه حتی بتدریج به نقطه انقطاع می‌رسد. اینجاست که برخی افراد فرصتی برای معرفی برای همسری نخواهند داشت. از این رو فضاهای مجازی و سایت‌های همسرگزینی را نباید میدان‌های نامناسب دانست زیرا به عنوان ضرورت‌های اجتماع مدرن محسوب می‌شوند. سهیل رضایی تأکید می‌کند:حضورسایت‌های یادشده به معنای حذف سیستم همسرگزینی سنتی نیست. همچنین درخصوص اینکه ازدواج‌های حاصل از روابط اینترنتی و سایت‌های همسرگزینی را محکوم به شکست بدانیم یا موفق ارزیابی کنیم نیز نیازمند گذشت زمان و بررسی منطقی این ازدواج‌ها هستیم. البته همان گونه که در ازدواج‌های سنتی امکان طلاق وجود دارد درازدواج‌های حاصل از سایت‌های همسرگزینی نیز احتمال  ناکامی در ازدواج قابل پیش‌بینی است و این درحالیست که روال جامعه ماعادت دارد که تمامی آسیب‌ها را به فرایند نو تعمیم دهد.

   واکنش خانواده‌ها در برابر سایت‌های همسریابی

دکتر علی نجفی توانا حقوقدان می‌گوید: بحث ازدواج یکی ازلوازم زندگی اجتماعی و مدنی است و بسترسازی برای تحقق آن از وظایف خانواده واجتماع است. دراین مسیر دومقوله تأمین مالی وایجاد شرایط اقتصادی و همچنین بسترسازی فرهنگی به وسیله تربیت و آموزش قابل توجه است البته شرط اولیه کارکردهای فرهنگی ومعنوی تقویت زیربنای اقتصادی خانواده است، چنان که امروزه نخستین نیاز جوانان اشتغال است درحالی که اگر این امکان فراهم نشده است، ایجاد عرصه‌های همسرگزینی درقالب مؤسسات و سایت‌ها کارایی چندانی نخواهد داشت چرا که ازدواج کارنیست که با ایجاد مراکز همسریابی قادر به فراهم کردن زمینه های آن شویم. همچنین بنابر شرایط فرهنگی و اجتماعی، جوانان ما همیشه علاقه‌مند به ازدواج هستند. بنابراین اگر شرایط بروز این اتفاق ایجاد شود، علاقه‌مندان می‌توانند در فضاهای خانوادگی و حرفه‌ای فرد موردنظر خود را پیدا کنند. وی می افزاید: خانواده در برابر چنین فضاهایی نیز واکنش نشان می‌دهد چرا که نمی‌خواهد امری که از گذشته در کنترل آن بوده به عنصردیگری واگذار شود. گرچه در سال ۹۱ متولیان امر تأکید کردند سایت‌های همسرگزینی غیرمجاز برای ساماندهی و دریافت مجوزهای رسمی، ۶ ماه فرصت دارند اما گویا هنوز به پایان این ضرب الاجل نرسیده ایم چرا که همچنان شاهد فعالیت سایت‌های غیرمجاز بی‌شماری هستیم.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/