سینماسازی گرچه از نیازهای مهم و مبرم سینمای ایران است اما مهم تر از آن تولید خوراک مناسب برای سینما است، حتی چنانچه در سراسر کشور صدها سالن سینمای دیگر هم ساخته شود، وقتی فیلم های مناسب و مردمی در کشور تولید نشود، سینماسازی، اقدامی عبث خواهد بود.

حرکت جهادی در سینماسازی چگونه محقق می شود؟

به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، محسن مومنی شریف، رییس حوزه هنری در جایی با نقد گرایش جماعتی از سینماگران به تولید فیلم های سخیف و رواج این گونه تولیدات و ممانعت اکران فیلم های ناشایست در سینماهای حوزه هنری و با یادآوری این نکته که هدف حوزه از سینماداری تجارت نیست، از جهاد در سینماسازی سخن گفته است. در میان سخنان رییس حوزه هنری نکات ارزشمندی وجود دارد که می تواند حاکی از پایبندی حوزه به ارزش ها و آرمان های جامعه باشد.

با این حال نوعی ساده نگری و غفلت هم در اظهارات او به چشم می خورد که جای نقد و بحث دارد. سینمای بیمار ایران به صدها درد و مرض که حاصل نگرش ها و عملکردهای غلط مدیران سینما، کوتاهی و غفلت های ارگان هایی مانند حوزه هنری ارزش مدار است مبتلا شده است. سینماسازی گرچه از نیازهای مهم و مبرم سینمای ایران است اما مهم تر از آن تولید خوراک مناسب برای سینما است. حتی چنانچه در سراسر کشور صدها سالن سینمای دیگر هم ساخته شود، وقتی فیلم های مناسب و مردمی در کشور تولید نشود، سینماسازی، اقدامی عبث خواهد بود. از همین رو همانگونه که مومنی شریف هم متذکر شده و از اکران فیلم های مغایر با فرهنگ جامعه در سینماهای امانت مردم در دست حوزه خودداری می کند، باید همت و عزم تمام دستگاه ها و جریان های سینمایی معطوف به تولید و رونق فیلم های خوب و بامحتوا باشد.

عنصر مهمی که خود حوزه هم در پرداختن به آن با توجه به میزان بودجه و امکانات قابل توجه اش، غافل و یا کم کار است. در واقع سینمای ایران به دلیل کرسی داری افراد اشتباهی به جای متخصصان و کار شناسان و سیاست و تجارت پیشگی و اجازه فعالیت به باندهای مافیایی و قبیله پولشویان و ابتذال گراها از  مسیر اصلی و همسویی با مردم و نیازها و انتظارهای مخاطب دور افتاده و با تخریب دستاوردهای سینما و فرهنگ و هدر دادن بیت المال دچار بیماری های مهلک شده است.

به همین دلایل، امثال حوزه هنری چنانچه در ارزش مداری خود استواراند افزون بر پرهیز از هر گونه همکاری و شراکت با سازمان سینمایی و زیر مجموعه های سوداگر و جشنواره های بدون ثمر و بودجه خوار آن باید با همت و صدای بلند و اهداف و برنامه درست فرهنگی و سینمایی در راه پاک و سالم سازی سینما گام بردارند.

به عبارتی حوزه هنری به جای تلاش صرف برای برای تاسیس و رونق سالن های سینما باید در سینماسازی سهیم باشد، یعنی در احیاء و ایجاد سینمای ملی، مردمی و تولیدات مقبول استاندارد و مطلوب کوشش کند، در غیر این صورت حرف های شیرینش شعار و عملکردش کوفتن آب در هاون خواهد بود.

انتهای پیام/ 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.