براساس تحقیق باستان شناسان، قدمت روستا به ۱۰۰۰ سال می‌رسد. در قسمت غربی روستا، محلی به نام سرچشمه وجود دارد که به واسطه وجود قناتی پرآب، از دوره ناصرالدین شاه مورد توجه بوده است. در انتهای روستا و در پایین کوهی از جنس «کنگلومرا» اثری دستکند وجود دارد که بنابر گفته اهالی، آتشکده بوده است. از جمله مکان‌هایی که مردم قدیمی روستا به آن باور داشتند، اتاقکی است که آن را «آغل سرفه» می‌نامند؛ آن‌ها بیماری را که سرفه می‌کرد به آنجا برده و همان‌جا برایش خاگینه می‌پختند و به خوردش می‌دادند. همچنین علاوه بر قبرستانی مربوط به دوره قاجار، یکی از بی نظیرترین ابنیه‌ها و جاذبه‌های گردشگری در این روستا وجود دارد. این اثر شامل مجموعه‌ای از بناها و آثار سنگی است که در دل کوه ایجاد شده و از آثار دوران غارنشینی مردمان بومی این منطقه است. ازجمله دو خانه به شکل دخمه کنده شده در دل کوه چنان جذابیتی دارد که برای لحظاتی انسان را به گذشته‌های دور می‌برد. در بالای این دو دخمه نیز آثار دیگری همچون پله‌ها، حوضچه‌ها و طاق‌هایی که بر سنگ کوه کنده شده و شکوه و عظمت خاصی دارند، به چشم می‌خورد. همچنین چشمه و قناتی که مقابل این دو خانه کمری وجود دارد، به همراه درختان بلند چنار اطراف آن بسیار دلفریب و آرامش‌بخش است.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/