به گزارش قدس آنلاین، مدیر گروه پیشگیری از بیماریهای دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان مطلب فوق گفت: میزان ابتلا به بیماری سالک طی سال ۱۳۸۸ در مناطق زیر پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد ۱۰۶ نفر در ۱۰۰ هزار نفر جمعیت بود که این میزان در سال گذشته به ۲۸ نفر در ۱۰۰ هزار نفر جمعیت کاهش یافته است.
دکتر محمد جعفر صادقی افزود: سال گذشته حدود هزار و ۵۰۰ نفر در مناطق زیر پوشش دانشگاه علوم پزشکی شامل شهرستانهای مشهد، سرخس، طرقبه و شاندیز، درگز، قوچان، باخرز، بردسکن، چناران، خلیل آباد، خواف، رشتخوار، فریمان، کاشمر، کلات و تایباد به بیماری سالک مبتلا شده اند.
وی با اشاره به درمان رایگان بیماری سالک در مراکز بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد اضافه کرد: درمان سالک هم اکنون در ۴۹ مرکز جامع خدمات سلامت این دانشگاه در قالب تزریق آمپول گلوکانتیم و کرایوتراپی (سرما درمانی) انجام می شود.
مدیر گروه پیشگیری از بیماریهای دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: بیماری سالک از مهمترین بیماریهای پوستی مشترک بین حیوان و انسان است که از طریق نیش پشه خاکی آلوده به انگل هنگام تغذیه و خونخواری به انسان سالم منتقل می شود و زخمهای این بیماری به شکلهای متفاوت بروز پیدا می کند.
صادقی افزود: زخمهای سالک بین شش تا ۱۲ ماه دوام می یابد و پس از بهبودی جای آن به صورت جای زخم در ناحیه گَزش باقی می ماند.
وی پشه خاکی را ناقل سالک عنوان کرد و ادامه داد: پشه خاکی که به صورت جهشی پرواز می کند در تمام طول سال فعال بوده ولی بیشترین فعالیت آن از اردیبهشت تا شهریور ماه هر سال است.
مدیر گروه پیشگیری از بیماریهای دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: سگ و موش صحرایی از مهمترین مخازن ناقل سالک به شمار می روند و انسان بیمار هم از طریق زخمهای بدون پوشش سالک (در نوع سالک شهری) در انتقال بیماری نقش مخزن ثانویه را ایفا می کند.
صادقی جمع آوری و دفع بهداشتی زباله، محافظت بدن در برابر نیش پشه خاکی از طریق خودداری از خوابیدن در فضای باز، نصب توری فلزی و استفاده از پشه بند، جمع آوری و دفع فضولات و کودهای حیوانی از محل زندگی انسان و دام، بهسازی محیط و ساماندهی نخاله های ساختمانی را از راهکارهای پیشگیری از بیماری سالک برشمرد.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/
نظر شما