قدس آنلاین: علیرضا محجوب، فعال اصلاح‌طلب و نماینده‌ای که می‌گفت اصلاح‌طلبان به راهی می‌روند که روحانی نشان بدهد، در بخشی از یک مصاحبه با اعتمادآنلاین گفته است:عده‌ای هم جیب‌هایشان بر اثر تورم خالی شده است که طبیعتاً باید خشمگین و ناراحت باشند و اگر عصبانی نباشند، جای تعجب است.

او همچنین می‌افزاید: آنچه به نظر می‌رسد شرایط را بدتر کرده، درک مردم از وضعیت موجود است که درک کامل و صحیحی نیست؛ به این معنا که مردم عادی، حتی مسئولان ما، از اقتصاد و علم اقتصاد اطلاعات کمی در اختیار دارند. به همین دلیل سال گذشته که اتفاقاتی در بازار ارز رخ داد، همه ساکت بودند حتی اقتصاددان‌ها! این موضوع نشان می‌دهد ما در داخل با فقر اطلاعات اقتصادی و فقر فرهنگ اقتصادی روبه‌رو هستیم.

محجوب گفته است: باز هم تکرار می‌کنم حق مردم است که با توجه به شرایط کنونی کشور عصبانی باشند و ما هنوز برنامه مناسبی برای حل مشکلات مردم نداریم!

این فعال اصلاح‌طلب پیرامون پیش‌بینی خود در قبال انتخابات آینده نیز تأکید می‌کند: نارضایتی عمومی به عدم حضور عمومی می‌انجامد و مردم در انتخابات حاضر نمی‌شوند و به کسی رای نمی‌دهند. اما امروز یک جریان این‌طور تبلیغ کرده که در اداره کشور حضور ندارد. بنابراین طبیعی است که طرفدارانش با امید به خروج از وضعیت کنونی حضور بیشتری در انتخابات داشته باشند.

محجوب در دوران عبور خود از روحانی صحبت‌های دیگری هم مثل «دولت در کنترل قیمت‌ها و در مبارزه با گرانی منفعل است.» را بر زبان رانده بود.

این اظهارات اما در حالی است که مردم در وهله اول، "روحانی سازان" را مقصّر گرانی‌ها می‌دانند.

آقای محجوب باید بداند که کنش سیاسی در خلأ رخ نمی‌دهد و اثر حرفهای ایشان و دوستانشان در رأی‌آوری آقای روحانی و بر تخت نشستن تفکری که قائل به نظارت بر قیمت‌ها نیست؛ بیش از نقش خود آقای روحانی است.

بر همین اساس نیز اگر هم انتقادی در میان مردم باشد از صاحب «تَکرار می‌کنم» و از امثال آقای محجوب است که مسبب‌الاسباب وضع موجود هستند اما جالب است که به جای عذرخواهی و تشویق مردم به رأی بهتر دادن؛ از عصبانیت صحبت می‌کنند و به سمت خیابان اشاره دارند!

و این رفتار هیچ تعبیری غیر از فتنه‌انگیزی ندارد.

قبل از محجوب، محمدرضا تاجیک و سعید حجاریان نیز در اظهاراتی به کرختی و رخوت مردم (در قبال وضعی که همین افراد پدید آورده‌اند) اعتراض کرده بودند.

بر بنیاد همین شواهد است که برخی محافل تحلیلی تأکید دارند که ستاد اصلاحات به دنبال ایجاد«فتنه اقتصادی» و به خیابان کشاندن مردم در اعتراض به وضعیتی است که همین افراد با دستان خود پدید آورده‌اند.

در پیوست تحلیل‌های مربوط به فتنه اقتصادی بر این نکته نیز تصریح می‌شود که اگر خواص کشور وارد میدان شفاف‌سازی نشوند، عاملان وضع موجود را به مردم معرفی نکنند و یگانه راه استشفای وضع موجود یعنی «رأی بهتر در انتخابات‌های آینده» را پیش پای مردم نگذارند؛ آنگاه ممکن است طرح ذهنی ارکان ستاد جریان سیاسی خاص که 10 سال طراحی تاکتیکال برای آن انجام شده است، در واقعیت محقق شود.