الیجا مگنیر(Elijah J. Magnier) خبرنگار و تحلیلگر مسائل خاورمیانه در یادداشتی با عنوان آیا ایران توان مقابله با آمریکا را دارد؟ به بررسی قابلیت‌های دفاعی ایران پرداخت.

چه چیزی به ایران توان مقابله با آمریکا را می‌دهد؟/تهران وجدان‌های بیدار را در برابر هژمونی آمریکا بیدار کرد

به گزارش خبرنگار بین‌الملل قدس آنلاین،مگنیر در مقالۀ خود چنین نوشته است: در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، در دهه ۱۹۸۰، جمهوری اسلامی ایران شعار «کربلا کربلا ما داریم می‌آییم» را برای دفاع از ارزش‌های اسلامی ایجاد کرد.

در جنگ سوریه نیز بانگ «زینب نباید دوبار اسیر شود» به ایران کمک کرد تا متحدان شیعه را بسیج کند و هزاران تن از مردم را به مبارزه با تکفیری‌های القاعده و داعش فراخواند.

امروز اما، علی رغم تقابل موجود بین ایران و آمریکا، جمهوری اسلامی دیگر از شعارهای مذهبی استفاده نمی‌کند اما به جای آن «پشتیبانی ملی» را در حمایت از خود می‌بیند.

در حالی که پراگماتیست‌های ایرانی به دلیل لغو غیرقانونی توافقنامه هسته‌ای (برجام) ناامید شده‌اند حتی ایرانیانی که با حکومت کنونی مخالف هستند، کشورشان را در برابر وضعیت تهاجمی ایالات متحده حمایت می‌کنند.

 دولت ترامپ بر اساس توافقی که با نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی داشته است، تحریم‌های سنگین و ظالمانه‌ای علیه مردم ایران تحمیل کرده و بارها اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا را به دلیل توافق با ایران مورد لعن و نفرین قرار داده است.

اما در مقابل جمهوری اسلامی تاکنون در مواجهه با این تحریم‌ها کم نیاورده است و حاضر نیست به هر قیمتی در برابر آنچه ایالات متحده در صدد دیکته کردن آن به ایران است، سرفرود آورد.

ایران بر خلاف سایر کشورهای خاورمیانه که از تهدید ترامپ در هراس هستند، به خواست ابرقدرتی همچون آمریکا «نه» می‌گوید.چرا؟

چطور و چگونه ایران می‌تواند کاری را که دیگر کشورهای منطقه از جمله عربستان توان و جرأت انجام آن را ندارد انجام دهد؟ طی سالهای بعد از انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی از سوی عراق، ایران نام خود را در میان باشگاه کشورهای توانمند علمی ثبت کرده است. ایران تانک، موشک و حتی زیردریایی‌هایش را خود تولید می‌کند. از سویی دیگر ایران متحدان قوی در لبنان، سوریه، عراق، فلسطین، افغانستان و یمن دارد و می‌تواند در هر جنگی که به تهران تحمیل شود -حتی از جانب آمریکا- به آنها متکی باشد.
اما برای فهم بهتر موضوع باید نگاهی با ساختار سیاسی داخل ایران بیاندازیم. اعضای پارلمان و رئیس جمهور ایران به صورت دموکراتیک و با رأی مردم انتخاب می‌شوند و بر خلاف کشورهای عربی که ریاست‌جمهوری یا پادشاهی‌ها را برای تمام عمر به ارث برده‌اند، مردم حق دارند هر ۴ سال انتخابشان را مجدداً اصلاح کنند. به این نکات باید به رسمیت شناخته شدن حقوق اقلیت‌های مذهبی از جمله مسیحیان، یهودیان و دیگر ادیان و مذاهب را اضافه کنیم.

آنها حتی می‌توانند نماینده‌ای در مجلس ایران داشته باشند؛ جمعیت ۱۵ هزار نفری یهودیان در ایران امروز با جمعیت ۸۵ میلیونی بیش از ۲۵ کنیسه در سراسر این کشور دارند.

اما در رابطه با تحریم ایران از سوی آمریکا باید بگویم ایران بیش از ۴۰ سال است که تحریم‌های آمریکا را تحمل کرده اما تن به خواسته‌های(ناحق) این کشور نداده است. این کشور در بسیاری از عرصه‌های خاورمیانه با ایالات متحده در تقابل است و به تازگی با منهدم کردن یک پهپاد آمریکای پیام روشنی به واشنگتن فرستاده است که ما آماده جنگ و عواقب آن هستیم و در برابر هرگونه تجاوز و تعرضی به آب و خاک و آسمان کشورمان دفاع می‌کنیم.

یک نکته مهم در باره این کشور وجود دارد و آن این است که ایران در برابر نقض حاکمیتش در برابر هیچ کشوری حتی یک ابرقدرت مانند آمریکا سازش نخواهد کرد.
 ایران پیام روشنی را به آمریکا و متحد اصلی این کشور در منطقه یعنی اسرائیل و تمام کشورهای خاورمیانه ارسال کرده است: «به شدت علیه هر گونه تجاوزی دست به اقدام تلافی جویانه خواهیم زد.»
ایران هراسی از اقدامات آمریکا در قبال تغییر رژیم ندارد چرا که سیستم انتخاباتی این کشور در دست مردم و به دست آنها صورت می‌گیرد و اگر هرگونه ضربه‌ای از داخل به این کشور وارد شود ایران ظرفیت بازگشت و ضربه تلافی جویانه را خواهد داشت چرا که ایران متحدان مهمی دارد و می‌تواند به راحتی در برابر دشمنان منطقه ای واکنش نشان دهد.

البته نباید وضعیت ایران را وضعیتی منحصر به فرد یا شگفت‌انگیز تلقی کنیم چرا که داشتن نهادهای دموکراتیک و داشتن متحدان آماده به خدمت، برای هر کشوری امری عادی و معمولی است. برای هرکشوری عادی است که در صورت نیاز از نیروی بازدارنده استفاده کند تا از حاکمیت و مرزهای خود محافظت کند و این در حالی است که زمانی که آنها از سوی کشوری مورد تجاوز واقع می شوند  و زمانی که حاکمانشان تصمیمات دشوار و شجاعانه اتخاذ می کنند، شهروندان ایرانی از دولت و نیروهای مسلح خود پشتیبانی می‌کنند.
در حال حاضر و با وجود فشار حداکثر ایالات متحده هیچ صدایی از ایران به گوش نمی‌رسد که خواستار تغییر حکومت فعلی باشد. رئیس جمهور ایران طی ۱۴ ماه گذشته با حداکثر صبر و حوصله ایستاد و در نهایت نخستین گام حقیقی را در ازای بی عملی اتحادیه اروپا در قبال معاهده هسته‌ای برداشت.

قدم بعدی روحانی اما پیگیری راهبرد «مقابله به مثل» بود و در نهایت شیوه خود را با اتخاذ یک راهبرد «واکنش برابر» در قبال هر حمله‌ای به پایان رساند.

سپاه پاسداران ایران (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) این بار نیازی به شعارهای مذهبی ندارد زیرا ایرانیان بدون توجه به قومیت، پشت سر رهبران و علیه ایالات متحده، متحدند. باید به ترامپ تبریک گفت چرا که امروز او توانسته است پراگماتیست‌ها و محافظه‌کاران را تحت یک پرچم واحد علیه خودش متحد کند. در عین حال اتحادیه اروپا به دنبال ایفای نقش میانجی، تلاشی ناکام را برای کاهش تنش بین ایالات متحده و ایران آغاز کرده است؛ رهبران اروپایی در برابر ترامپ نفوذ کمتری دارند زیرا آنها همبستگی لازم را با هم ندارند، حتی با اینکه آنها قرارداد هسته‌ای برجام را امضا کرده‌اند - ملزم به رعایت آن هستند- ایران با وجود عدم اثربخشی این توافق، اروپا را برای طراحی یک سیستم پرداخت جدید، به نام اینستکس تحت فشار قرار داد، ایتستکس اگر عملی شود و خواسته‌های ایران را برآورده کند تلاشی تاریخی و قابل ستایش از سوی اتحادیه اروپا محسوب خواهد شد.

در رابطه با متحدان منطقه‌ای ایران نیز باید گفت که ایران هرگز از کمک متحدان خود محروم نخواهد شد و آنها هم هرگز حمایت‌های منطقه ای ایران را از دست نخواهند داد چرا که آنها در خط مقدم امنیت ملی ایران قرار دارند  و مدافعان ارزش و موجودیت ایران هستند و بدون آنها سیاست مقابله با هژمونی ایالات متحده امکان پذیر نخواهد بود. حتی با اینکه تحریم‌های شدید علیه ایران به متحدان این کشور آسیب می‌رساند اما باعث نمی‌شود توان نظامی آنها کاهش یابد. ایران توانایی موشکی خود را از دست نخواهد داد چراکه تنها مکانیسم دفاعی و پتانسیل دفاعی ایران محسوب می شود. توان نظامی دفاعی که یک توان بومی محسوب می‌شود.

ایران هرگز تولید و توسعه موشکی خود را رها نخواهد کرد.توانایی و قابلیتی که ایران آن را در اختیار متحدان منطقه‌ای خود نیز قرار داده است.
اگر تمام کشورهای خاورمیانه سیاست ایستادن در برابر «قلدر محله» را -که توسط ایران دنبال می‌شود - در پیش می‌گرفتند و به جای سرمایه‌گذاری کلان بر روی خرید تسلیحات درجه دوم و سوم از آمریکا روی توسعه و رونق منطقه سرمایه گذاری می‌کردند امروز ایالات متحده آمریکا از تهدید و ارعاب عربستان سعودی، قطر و امارات ناتوان بود.
ترامپ اذعان می‌کند که او فقط زبان ارقام و پول را درک می‌کند اما پاسخ ایران به استراتژی اخاذی ایالات متحده این است که  آنها فقط زبان احترام را درک می‌کنند، آنها وجدان‌ها را در برابر هرگونه قدرت نمایی بیدار کرده‌اند.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.