رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری داورزن گفت: در شهرستان داورزن 68 و در روستای مزینان 4 اثر ثبت ملی شده که شامل خود بافت روستا و چند مراسم است. بافت کاروانسرای شاه‌عباسی مزینان تنها و اولین بافت روستایی که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

تنها «بافت روستایی» ثبت شده در آثار ملی ایران کجاست؟
به گزراش قدس آنلاین ؛ محمد عبدالله زاده‌ثانی ،بیان کرد: مزینان کنونی مربوط به زمان قاجار بوده ولی کاروان‌سرا در دوران صفوی بنا شده‌است که از مهم‌ترین کاروان‌سراهای این دوران بوده است و در اکثر سفرنامه ها از این کاروان‌سرا نام برده شده‌ است. آتشکده آذر برزین‌مهر که در شهرستان داورزن واقع شده یکی از سه آتشکده مهم دوره امپراطوری ساسانی بوده است.
وی ادامه داد: بافت‌های بناها به دو دسته‌ی برون گرا و درون گرا  تقسیم می‌شوند؛ بافت های درون گرا بافت هایی هستند که بر اساس نظام شطرنجی و پشت به پشت هم قرار گرفته و بافت های برون‌گرا مثل خانه‌های شمال که واهه واهه است. دراین کاروان‌سرا از بافت درونگرا استفاده شده است.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری داورزن اضافه کرد: کاروان‌سراها نیز به دوسته‌ی برون شهری و درون شهری تقسیم می‌کنند. کاروان‌سرای شاه عباسی از نوع برون شهری است که در دشت واقع شده است.
عبدالله زاده‌ثانی تصریح کرد: حوض انباری نیز در جلوی کاروان‌سرا وجود دارد که معماری خاص خود را دارد. همچنین بین حوض انبار و کاروان‌سرا راه ابریشم به طول8000 کیلومتر که از رم تا چین کشیده ‌شده، وجود دارد.
وی خاطرنشان کرد: آلفونس گابریل نیز در کتابی با عنوان عبور از صحاری ایران نوشته " وقتی که به این منطقه رسیدیم سه روز در طوفان شن گیر کردیم و فکر کردیم این‌جا آخر دنیاست ولی با سه روز پناه گرفتن زیر پتو در کنار شترها جان سالم به در بردیم".
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری داورزن عنوان کرد: این بنا شامل حیاط و غرفه‌هایی که افراد در آن زندگی می‌کردند است. در کنار غرفه‌ها نیز اصطبل و مکان‌های نگهداری شترها بوده است. بر اساس معماری این بنا، جامعه به سه دسته تقسیم می‌شده است؛ گروهی که وضع مالیشان خوب بوده که در طبقه های بالا ساکن می‌شدند، گروه‌های متوسط که در حیاط مرکزی اتراق می‌کردند و افراد فقیر که گاها در اصطبل‌ها ساکن ‌می‌شدند.
وی گفت: در شهر داورزن 11 کاروانسرای برون شهری وجود دارد که جزو کاخ کاروانسراهای ایران است. قدیمی‌ترین کاروان‌سرای این منطقه مربوط به دوران غزنوی است که از سنگ ساخته شده ولی الان تخریب شده و فقط بقایای آن باقی مانده است.
عبدالله زاده‌ثانی اظهار کرد: این بنا در آینده نه چندان دور توسط دانشگاه حکیم سبزواری به عنوان اردوگاه دانشجویی به بهره‌برداری می‌رسد. در جلسه‌ای که در پیش رو داریم قرار است کارهای مقدماتی آن انجام شود و به سازمان میراث کشور معرفی شده به اردوگاه دانشجویی تبدیل شود.
منبع : ایسنا
انتهای پیام

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.