اینکه داشتن اطلاعات دقیق در هر موضوعی می‌تواند در روند امور جاری و دستیابی به اهداف تعریف شده کمک شایانی نماید بدیهی‌ترین و ساده‌ترین استدلال برای اهمیت آمار و برنامه‌ریزی محسوب می‌شود بنابراین در این نوشته به دنبال تشریح دوباره نقش آمار و برنامه‌ریزی در حوزه مدیریت در بخش‌های مختلف نیستیم ولی به بهانه این روز می‌خواهیم ضرورت اهتمام بیشتر متولیان به این مقوله را در برشی کوچک و در مقیاس کلانشهر مشهد و به طور خاص حاشیه شهر مشهد یادآوری کنیم.
نکته اول: شاید متولیان برنامه‌ریزی و آمار تصور کنند ما فعالیت‌های آن‌ها را نادیده گرفته‌ایم پس بر خود لازم می‌دانیم در همین ابتدای مطلب با زبان ساده ضمن قدردانی از فعالیت‌های صورت گرفته بگوییم که باور داریم بی‌شک حوزه آمار و برنامه‌ریزی در اتفاقات مثبت خراسان رضوی تأثیرگذار بوده و هست اما آنچه بیشتر مد نظر ماست در نیمه تاریک ماجرا قرار دارد که تحت عناوین عقب‌ماندگی و آسیب اجتماعی و مواردی از این دست قرار می‌گیرد.
نکته دوم: به جای آنکه باز هم متهم به سیاه‌نمایی نشویم مستند گفته‌های خود را اظهارنظر استاندار خراسان رضوی قرار می‌دهیم که مدتی پیش از اجرای رسمی طرح نجات در حاشیه شهر گفته بود برخی از دستگاه‌ها آمار دقیقی از جامعه هدف خود در حاشیه شهر ندارند.
نکته سوم: یک ماه پیش اجرای طرح جهاد اجتماعی «نجات» در راستای ساماندهی حاشیه مشهد آغاز شد و در هشت محله از مجموع ۶۷ محله مشهد قرار است فاز نخست آن اجرایی شود که بی‌تردید با توجه به اظهارات استاندار تهیه آمار دقیق از بافت جمعیتی و مشکلات این محلات بخش اصلی مأموریت دستگاه‌های متولی است.
نکته چهارم: متأسفانه بسیاری از فعالان حوزه خبر بر این نکته باور دارند در مواقعی برخی از مدیران میانی با اهداف مختلف از قبیل مثبت بودن عملکرد دستگاه متبوعه خود یا مثبت جلوه دادن شرایط از ارائه آمارهای واقعی ترس دارند و یا عده‌ای آن را سیاه‌نمایی می‌دانند.
بنابراین امیدواریم این بار و در راستای اجرای بهتر طرح نجات از سلایق دست‌اندرکاران طرح در سطوح مختلف دور مانده و آماری منطبق بر واقعیت در بخش‌هایی که تحت عنوان آسیب اجتماعی و یا همان عقب ماندگی‌ها و محرومیت‌ها نام برده می‌شوند جمع‌آوری و ارائه شود.
نکته پنجم: از سوی دیگر امیدواریم پس از تهیه آمارها برنامه ریزی‌های لازم و متناسب هم صورت بگیرد تا طرح نجات برخلاف بسیاری از طرح‌ها که با جابه‌جایی مدیران یا نبود پشتوانه اجرایی لازم به ویژه در بخش اعتبارات عقیم ماندند طرحی ادامه‌دار و حتی دایمی باشد؛ چراکه با کنار هم قرار دادن نیازهای اجتماعی و اقتصادی از یک سو و اعتبارات و امکانات دستگاه‌های مختلف از سوی دیگر به خوبی می‌توان نتیجه گرفت که اگر برنامه‌ریزی کامل با هدف‌گذاری بیش از پنج سال برای به سرانجام رساندن این طرح صورت نگرفته باشد نمی‌توان امیدوار بود که این طرح هم به سرنوشت برخی از طرح‌های گذشته دچار نشود.
نکته پایانی: امیدواریم سال ۹۹ و در روز آمار و برنامه‌ریزی گزارشی مفصل از آمارها و برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته در راستای طرح نجات برای مخاطبان خود داشته باشیم که البته باید از سوی متولیان و مجریان ارائه شود.
نظر شما