بخشــی از دلایل رخدادها و اتفاقات سیاسی در جامعه متأثر از احساس ناامنی اقتصادی و در وهله نخست نبود روح اعتماد به قابلیت های فردی و اجتماعی اســت.

جواد صبوحی/

بخشــی از دلایل رخدادها و اتفاقات سیاسی در جامعه متأثر از احساس ناامنی اقتصادی و در وهله نخست نبود روح اعتماد به قابلیت های فردی و اجتماعی اســت. این ادعا را به راحتی میتوان با داده ها و مفاهیم ســاده ای که سال هاست در بخشی از فرهنگ جامعه تودهوار ما درهم تنیده، ثابت کرد. برش های متفاوتی از این جورچین فرهنگ معیوب را در عین خودشیفتگی ملی مان میشود به بهانه های مختلف در خودزنی های فرهنگی و در میان گفت وگوهای روزمره مردم یافت. از صنعت دیرپای جُک سازی بین اقوام گرفته تا همیشه مغلوب دانستن تولیدات وطنی در مقایسه با مصنوعات غربی. به تعبیر رهبر انقلاب روزگاری در این کشور «همه ابزارهای فرهنگی و تبلیغی در طول ۱۰۰ سال یا بیشتر به کار گرفته شد، تا این ملت را به خودشان بدبین کنند- یکی از شخصیت های سرشناس معروف می گفت: ایرانی، یک لولهنگ نمیتواند بسازد! -لولهنگ یعنی آفتابه گِلی؛ آن زمان ها از گل، آفتابه درست می کردند. »

 بســتر و زمینه ســاز چنین تفکری را نیز باید زاییده دوران خوشنشــینی و رونق مصرف گرایی متأثر از درآمدهای نفتی در چند دهه گذشــته دانســت. مُخدری که عوارض سوء آن بیش از همه با گذشت زمان، بعدها و در زمانه ما خود را در ساحت های متفاوت زندگی فرهنگی و اجتماعی با مصادیقی همچون میل به مدرکگرایی و یا اعتبار بیش از پیش یافتن برخی از رشته های دانشگاهی نشان داده است.

 بزرگترین آسیب ها در جامعه ای این چنینی؛ متوجه نسلی است که به مطالبه ثروتی بادآورده و یا میراث برجای مانده از پدران خود می اندیشد. نسلی که در نبود این ثروت خود را نیز سوخته و مغبون میداند.  این طیف که رمق چندانی برای ساختن محوری نو برای به حرکت درآوردن چرخ های اقتصاد در خویش نمی بیند و بدون شــک افق و آینده نسل پس از خود را نیز تار و موهوم می داند، به اعتبار همین شواهد، رفاه بیشتر را در خانواده ای با جمعیت کمتر جست وجو میکند.

 فارغ از آنکه شرط اساسی برای پیشرفت و توسعه هر کشور تکیه بر نیروی انسانی جوان، پویا و بانشاطی است که خودکفایی اقتصادی و تولید ثروت را نیز رقم میزند. رهبر معظم انقلاب سه شنبه همین هفته در جمع تولیدکنندگان، کارآفرینان و فعالان اقتصادی بار دیگر نیروی جوان یا به تعبیر کارشناســان پنجره جمعیتی را یکی از مزیت های مهم کشور برشــمرده و گفتند: «ما امروز در دل این فرصت قرار داریم، البته فقط تا ۲۰ سال آینده امکان استفاده از این مزیت مهم وجود دارد و اگر در این ۲۰ سال غفلت شود، کشور وارد عرصه سلامندی خواهد شد و دیگر نمیتوان کاری را پیش برد ».

 ایشان با تأکید بر ضرورت افزایش موالید و همچنین ایجاد ثروت پایدار، افزودند: «اینکه بارها بر موضوع فرزندآوری تأکید میشود به همین دلیل است زیرا در صورت غفلت از این موضوع که متأسفانه در برهه ای طولانی هم به آن بی توجهی شد، کشور پس از ۲۰ سال وارد مسیری خواهد شد که امکان تغییر آن نیست «.

 بی گمان در نظامی که جوهره آن بر ایمان به خدا و امید به تعالی و پیشرفت کشور اســتوار شده نخستین گام منطقی؛ آینده نگری و ایجاد زمینه های توسعه بر اساس الگوهای جمعیتی اســت. افقی که میگوید ایران تا ۳۰ سال آینده جزو پنج کشور سالمند جهان خواهد بود و نخستین پیامدهای این تهدید افزایش شمار سالمندان، ورشکستگی سازمان های بیمه ای و حمایتگر کشور، کاهش نیروی کار و افزایش نیروی مصرف کننده، بروز مشکلات عمیق اقتصادی، رکود، کاهش توان تولیدی و افزایش واردات، خلاهــای فرهنگی و از همه مهمتر تهدیــدات امنیت ملی به دلیل کاهش نیروهای جوان است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.